Baby Bag

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანის ცხოვრებაში დროის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ღმერთი გაძლევს ამ დროს, ღმერთი გჩუქნის დროს. ამ საოცარ დროს ღმერთი გჩუქნის. შენ ამ დროს იყენებ სიბოროტისთვის, ცუდისთვის. ჟანრი ლოლაშვილთან ერთად სუფრაზე ვისხედით ერთხელ და მაშინ პირველად მოვისმინე ასეთი რამ. მან დროის სადღეგრძელო დალია და თქვა: ჩვენ გვაქვს საოცარი რაღაც, ჩვენ გვაქვს ჩვენი დრო. როდესაც მე შენთან მოვდივარ და შენ ჩემთან მოდიხარ, ჩვენ ამ ყველაზე ძვირფასს რაც გაგვაჩნია, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, რომელიც ძალიან ღირებულია და ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი არ გაგვაჩნია, ერთმანეთს ვჩუქნით. როდესაც შენ დღეს ჩემთან სტუმრად მოხვედი, შენი ეს ძვირფასი დრო გამოიყენე ჩემთან. მე რომ შენთან ყოფნა მინდოდა, მე შენთვის ეს დრო გადავდე, რომ ეს დრო შენთვის მეჩუქებინა. მე შენ გაჩუქე სიცოცხლე და შენ მე მაჩუქე სიცოცხლე.“

„ჩვენ რომ ამ ყველაზე ძვირფას დროს ვიყენებთ ერთმანეთის საჭმელად, ერთმანეთის გასანადგურებლად, როგორ უნდა დაისვენო?! ეს საოცარი წუთები და წამები ღმერთის შეგრძნების, ერთმანეთის შეგრძნების, საოცარი ბუნების, რომელიც ჩვენს ირგვლივაა უნდა გამოვიყენოთ. წარმოიდგინე, ამ ბუნებას, ღვთის ამ წყალობას რომ არ იყენებ. დროს ხარჯავ გაუტანლობაში, სიბილწეში, სიბოროტეში, ბოღმაში. ხომ შეიძლება, რომ ერთმანეთი ძალიან შევიყვაროთ?! ხომ შეიძლება ერთმანეთის მიმართ სითბო და სიყვარული გვქონდეს?! გაუღიმე ადამიანს, სიყვარული, სითბო აჩუქე, იცნობ თუ არ იცნობ. ვიღაც შეგხვდა ქუჩაში, გლანძღავს, შენ მაინც გაუღიმე. შეიძლება მას შეეცვალოს დამოკიდებულება, რომ გლანძღავდა და შენ გაუღიმე. ხომ არ შეიძლება, რომ ერთმანეთს სულ უარყოფითი ვუთხრათ. მინდა ერთი რამ ვუსურვო ყველას: ღმერთმა შეგვაძლებინოს სიყვარული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ მედიაკავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი „ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად