Baby Bag

„ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია... ეს ფსიქოლოგიური ომის ელემენტია,“- ფიზიკოსი გია ჯაფარიძე

„ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია... ეს ფსიქოლოგიური ომის ელემენტია,“- ფიზიკოსი გია ჯაფარიძე

ფიზიკოსმა გია ჯაფარიძემ ატომური ომის საფრთხისა და ატომურ ელექტროსადგრუზე აფეთქების შემთხვევაში რადიაციული რისკების შესახებ ისაუბრა:

„დაბეჯითებით შემიძლია თქმა, რომ ეს ისტერია გადაჭარბებულია. მე ეჭვი მაქვს, რომ თვითონ რუსები უკიდებენ ცეცხლს. რატომ? იმიტომ, რომ ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია. ჩერნობილში რაც მოხდა, დენი გაწყდა, შეიძლება ასე იყოს სადგური ერთი თვე და არაფერი არ მოხდება. ეს ფსიქოლოგიური ომის ერთ-ერთი ელემენტია. მე ბევრად უფრო მეშინია ომის და იმ ფრაზის, რომელიც პუტინმა გამოიყენა, როდესაც მან ბირთვული ომის შესაძლებლობა დაუშვა. ეს ძალიან სახიფათო რამ არის. ყველაზე დიდი დანაშაული ეს არის. საზოგადოებას რომ გაეგო, რომ ბირთვული ომი არ შეიძლება, ამას დასჭირდა ძალიან დიდი ძალისხმევა. ევროპა და ამერიკა ჰიროსიმის შემდეგ თავს ვალდებულად თვლიდნენ, რომ წინ დადგომოდნენ ამას. დიდი მეცნიერები გამოდიოდნენ მოწოდებით, რომ ნუ ვილაპარაკებთ ამაზე. არ შეიძლება იყოს ლოკალური ბირთვული ომი, იმიტომ, რომ ამას მოჰყვება ეკოლოგიური კატასტროფა. აი, ის შეგვეხება ნამდვილად. 150 ჭურვის გაცვლა იწვევს იმას, რომ საქართველოში ტემპერატურა დაიწევს, მოსავალი არ მოვა. ხიფათი ზუსტად იმაშია, რომ ის კაცობრიობას სიკვდილით აშინებს.“

„სინამდვილეში მსოფლიოში რადიაციულ ვითარებაზე კონტროლი არის ძალიან დიდი და ზუსტი. ბირთვული ომის შემთხვევაშიც კი, თუ ყუმბარების გაცვლა საქართველოს არ შეეხო, ამას სჭირდება გარკვეული დრო, რომ რადიაცია და უბედურება მოვიდეს საქართველომდე. ამ ვითარებას ძალიან კარგად აკონტროლებს მსოფლიო. რადიაციული ღრუბლის მოძრაობა მეტ-ნაკლებად კონტროლირდება. ღრუბელი ადის ძალიან მაღლა,“- აღნიშნულ საკითხზე გია ჯაფარიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად