Baby Bag

„გამთენიიდან მოყოლებული აქ ვდგავართ და ამ ხალხის დახმარებას ვცდილობთ ყველანაირად,“- გიორგი ღოღობერიძე

„გამთენიიდან მოყოლებული აქ ვდგავართ და ამ ხალხის დახმარებას ვცდილობთ ყველანაირად,“- გიორგი ღოღობერიძე

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ პოლონეთ-უკრაინის საზღვარზე არსებული ვითარების შესახებ ისაუბრა:

„მე გაჩვენებთ რა ხდება უშუალოდ აქ, უკრაინა-პოლონეთის საზღვარზე. ძალიან ბევრი ხალხია. აქ არიან მსოფლიოს ყველა კუთხიდან ჩამოსული ადამიანები, რომლებიც ყველაფერში გვერდით უდგანან უკრაინელ დედებს, ბავშვებს, ბებიებს, რომ ომით გამოწვეული სტრესი მაქსიმალურად შეუმცირონ. ჩვენი, როგორც ექიმების როლი დღესაც ბევრჯერ გახდა საჭირო. დღეს ძაღლების ჩხუბის გამო ერთ-ერთი ადამიანი დაზარალდა. საბედნიეროდ ჩვენ იქ ვიყავით ექიმები. დავუმუშავეთ ნაკბენი ადგილები და სხვა პუნქტში გადავამისამართეთ სხვა უფრო სერიოზული დახმარებისთვის.“

„ჩვენ ფრანგების პუნქტში ვმუშაობთ. აქ მოაქვთ ყოველ წუთში სამედიცინო დახმარება. ეს ხალხი ყოველთვის მზადაა, რომ ყველანაირად გვერდით დაუდგნენ უკრაინელ ბავშვებს. საზღვარზე ნაკადი არ ჩერდება. გამთენიიდან მოყოლებული აქ ვდგავართ და ამ ხალხის დახმარებას ვცდილობთ ყველანაირად. დიდი მალდობა თქვენ ყველა იმ დარიცხული თეთრისთვის, რომელიც უკრაინელ ბავშვებს მოხმარდა. რომ არა თქვენ, ჩვენ აქ ვერ ვიქნებოდით. აქ ყოველთვის არის საჭირო ყველას ყოფნა. როდესაც ეს ბავშვები ხედავენ, რომ მათ გვერდით ყველა მათზე ზრუნვას ცდილობს, დამშვიდებულები, ბედნიერები და კმაყოფილები არიან. კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა თითოეული თეთრისთვის, რომელიც თქვენ დარიცხეთ ამ ბავშვებისთვის, დედებისა და ბებიებისთვის,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად