Baby Bag

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

სურსათის უვნებლობის სპეციალისტმა მარიამ ჩაჩუამ სამზარეულოს ჯვარედინი დაბინძურების საფრთხეებზე ისაუბრა:

„ბაქტერიები ძალიან გავრცელებულია. პათოგენური მიკროორგანიზმები არამხოლოდ ჩვენს სუფრაზე შეიძლება მოხვდნენ, არამედ საკვებშიც. იქიდან გამომდინარე, რომ ნიადაგშიც ვხვდებით მათ, ჰაერშიც და წყალშიც, ძალიან მარტივია, რომ ამ გზით ისინი მოხვდნენ ჩვენს სამზარეულოშიც, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ვამუშავებთ ხილს, ბოსტნეულს, რომელსაც მიწა მოჰყვება, ცხოველურ პროდუქტებს, მაგალითად, სისხლიან ხორცს, თევზს, ქათამს, კვერცხს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დამუშავების შემდეგ აუცილებლად გავასუფთავოთ სამზარეულო, მხოლოდ დეზინფექციის გზით და არა ტილოების საშუალებით.

ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის. ასეთი მოსუფთავების დროს, ზედაპირიც არ არის სრულყოფილად სუფთა, იმიტომ, რომ მას დეზინფექცია სჭირდება. 60%-იანი სპირტის შემცველი ხსნარი მიღებული ფორმაა სურსათის უვნებლობის სფეროში. ერთი წუთიც საკმარისია, რომ გავაჩეროთ. 60%-იანი სპირტის შემცველობა ნებისმიერ მიკრობს ანადგურებს. ძალიან მნიშვნელოვანია ამის გამოყენება, მით უმეტეს, თუ ცხოველურ პროდუქტს ვამუშავებთ. ჯვარედინი დაბინძურება ძალიან სახიფათოა ამ შემთხვევაში. ამ ტილოთი თუ გავწმინდე ზედაპირი, რომელზეც ხორცი დავამუშავე, შემდეგ კი ტილო გავრეცხე, ის არ არის მაინც სუფთა. ამ ტილოთი თუ მაგიდას გადავწმენდთ, იქ შეიძლება მოხვდეს ისეთი პროდუქტი, რომელსაც თერმულად არ ვამუშავებთ, მაგალითად, ბოსტნეული, ხილი. ცხოველური პროდუქტისგან მიღებული მიკროორგანიზმი ტილოთი გადავიტანე ისეთ ადგილას, საიდანაც ის ჩემს ორგანიზმში მარტივად მოხვდება. მას შემდეგ რაც დეზინფექციას გავუკეთებთ ზედაპირს, კარგი იქნება, თუ ხაოიან ტილოს გამოიყენებთ. პირველ რიგში, გაწმენდისას ერთჯერადი ხელსახოცი უნდა გამოვიყენოთ, რომელსაც ჩვენ გადავაგდებთ. მას შემდეგ რაც დავამუშავებთ ხორცს, ჯერ გადავწმენდთ ერთჯერადი ხელსახოცით, შემდეგ სადეზინფექციო ხსნარს ერთი წუთით გავაჩერებთ. შემდეგ სასმელი წყლით და ხაოაიანი ტილოთი გავწმინდოთ სრულფასოვნად ზედაპირი. ასე შენარჩუნდება სისუფთავე,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ჩაჩუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად