Baby Bag

როგორ გადაარჩინა 9 აპრილს კახი კავსაძემ ათასობით ადამიანის სიცოცხლე? - ცნობილი მსახიობის გმირობის ამბავი

როგორ გადაარჩინა 9 აპრილს კახი კავსაძემ ათასობით ადამიანის სიცოცხლე? - ცნობილი მსახიობის გმირობის ამბავი

რეჟისორ ნანა ჯანელიძის ფილმში „ნეტავი იქ თეატრი არის?!“ კახი კავსაძის გმირობის ამბავია ასახული. ბევრმა არ იცის, რომ ცნობილმა მსახიობმა 1989 წლის 9 აპრილს ათასობით ადამიანის სიცოცხლე გადაარჩინა.

„მაშინ მე ჭიშკარი გავაღებინე. ხალხის ეს უზარმაზარი ტალღა თეატრში შემოვუშვი. ზოგს თავი ჰქონდა გაჩეხილი, ზოგს ხელი ჰქონდა ნაღრძობი. უმრავლესობა უფეხსაცმლოდ მორბოდა, ტანსახმელშემოხეული,“- იხსენებდა კახი კავსაძე.

„რუსთაველის თეატრში ამ დროს შემოვიდა ათასობით ადამიანი. ძალიან ბევრი გადაარჩინა რუსთაველის თეატრმა. ბატონმა კახიმ ჩაკეტა კარები და რუსი სამხედროები რომ მოვიდნენ, მან უთხრა, რომ ეს არის თეატრის შენობა, აქ არავინ არ არის. გაჭრა მისმა და თეატრის სახელმა,“ - კახი კავსაძის გმირობის ამბავი მაყურებელს ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „უიქენდი“ გააცნეს.

წყარო: ​„უიქენდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი კვების დროს ეკრანის ყურებას? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი კვების დროს ეკრანის ყურებას? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში კვების დროს ეკრანის გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა, თუ როგორ გადააჩვიონ ბავშვი ჭამის პარალელურად მულტფილმების ყურებას:

„ეს ძალიან ბევრი მშობლის პრობლემაა, იმიტომ, რომ უპრობლემოდ აჭმევ, უპრობლემოდ ასმევ. მშობელი თვითონ უნდა მოემზადოს ფსიქოლოგიურად იმისთვის, რომ ახლა იქნება ომი სერიოზული. ბავშვისთვის სასიამოვნო ადგილი გამოვყოთ, სადაც იცის მან, რომ ეს არის მისი ადგილი, ეს არის მისი ჭურჭელი, სადაც ის ყოველთვის ჭამს. ექვს წლამდე ბავშვები სტერეოტიპულები არიან, უყვართ განმეორებითობა, მოულოდნელობებს ვერ იტანენ. სჯობს ბავშვმა წინასწარ იცოდეს, რომ ყოველთვის არის მისი ადგილი აქ ყოველგვარი მულტფილმის გარეშე.“

​ბავშვი ატეხავს ისტერიკას, არ უნდა სიტყვის თქმა. უბრალოდ დგახარ და ელოდები მშვიდად, თუ რამეს არ იშავებს ან აშავებს. ხანდახან არის, რომ ყრის ყველაფერს, თავს ურტყამს კედელს. ამ დროს ხელს ვადებთ კედელს და ჩვენს ხელს ურტყამს თავს. ეს არ უნდა იყოს ჩხუბი, არ უნდა ვუთხრათ: „ხომ იცი, რომ შენ ეს მაინც არ გაგივა.“ ჩვენ ველოდებით, როდის დამთავრდება ეს ისტერიკა. ჩემი გამოცდილებით, ერთადერთი ბავშვი მახსოვს, გოგო, რომელმაც ერთი საათი და ათი წუთი იტირა. მეტს ბავშვის ფიზიკა ვერ გაუძლებს. თუ ბავშვი თავს იზიანებს ან გარემოს აზიანებს, ამ შემთხვევაში ბავშვი ხელით გვიჭირავს მშვიდად, ჩხუბის, ჯიკაობის გარეშე. ვიჭერთ და ველოდებით მშვიდად. არ უნდა მისცე საშუალება, რომ რამე გადაყაროს. ეს არის სწავლებადი. ძალიან ბევრ მშობელს ვასწავლით ჩვენ ამას, არ სჯერა ხოლმე, მერე გვირეკავს და მადლობას გვეუბნება. ამბობს: არ მჯერა ამ სასწაულის, არ მჯერა, რომ ეს გამოგვივიდა,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად