Baby Bag

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, დაისახეთ ეს კონკრეტული მიზანი...“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, დაისახეთ ეს კონკრეტული მიზანი...“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ნაყოფიერი მარხვისთვის ადამიანებს საინტერესო რჩევა მისცა:

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, ყოველთვის მარხვის დაწყების წინ და ეს ახლაც არ არის გვიან, დაისახეთ მიზნად კონკრეტული მიზანი, კონკრეტული ცოდვა ამოიღეთ მიზანში. სთხოვეთ უფალს, რომ შეგეწიოთ ამ ცოდვასთან ბრძოლასა და გამარჯვებაში. მე დარწმუნებული ვარ, რომ კაცთმოყვარე ღმერთი აუცილებლად შეისმენს თქვენს ვედრებას და აუცილებლად დაგეხმარებათ, რომ დაძლიოთ ესა თუ ის ვნება და ცოდვიანი მიდრეკილება, თორემ იცოდეთ, რომ ძალიან მალე დადგება აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაული და შეიძლება თქვენ არ აღმოგაჩნდეთ ის შინაგანი სულიერი აღფრთოვანება და სიხარული, რომლითაც უნდა ხვდებოდეს ნებისმიერი ქრისტიანი უფლის ბრწყინვალე აღდგომას.

შეიძლება თქვენთვის აღდგომის უბრწყინვალესი და უდიადესი დღესასწაული გადაიქცეს მხოლოდ გასტრონომიულ დღესასწაულად. ეს ტრაგედია რომ არ დაგვემართოს, მინდა მოგიწოდოთ, რომ სულიერად მოიმართოთ და იცოდეთ, რომ აუცილებლად დიდი იქნება სიხარული აღდგომის ჟამს და იგრძნობთ, რომ მარხვის შემდეგ იმაზე თუნდაც ცოტა უკეთესი გახდით, ვიდრე მანამდე იყავით, სანამ მარხვა დაიწყებოდა,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად