Baby Bag

„20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ საბავშვო ბაღებში რეგულაციების დაცვის პრობლემებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ვირუსების აქტიურად გავრცელება სწორედ წესების დაუცველობის გამო ხდება:

„ჩვენ როდესაც ბაღში დავდიოდით, იქ იყო სხვა რეგულაციები. ერთ ბავშვს უნდა ჰქონოდა 5-6 კვადრატული გამოყოფილი. განსაკუთრებით ეს ეხება კერძო ბაღებს. აბა, შედით ახლა თქვენ რომელიმე კერძო ბაღში. 20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი ან 10 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი. ეს ინფექცია განვითარდება წლის განმავლობაში 5-6 ან 10-ჯერ. ადრე მე მშობლებს ვაძლევდი რეკომენდაციებს, რომ არ წაეყვანათ ბავშვები, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ სჯობს, ბავშვები ადრეული ასაკიდანვე შევიყვანოთ ბაღებში.

მინდა, რომ ბაღები იყოს სწორად დაპროექტებული. სახელმწიფო ბაღებში მეტ-ნაკლებად მოგვარებულია ეს პრობლემა. იქ თვეში ერთხელ მაინც შევა ვიღაც და კონტროლდება მეტ-ნაკლებად. კერძო ბაღებში არ არის ეს რეგულაციები. დღის განმავლობაში ბავშვები უნდა გავასეირნოთ, გავანიავოთ ოთახები. პანდემიის დროს ერთ გაკვეთილზე ორჯერაც შეიძლება განიავება. ისე არ უნდა გავანიავოთ, რომ ბავშვებიც ოთახში იყვნენ. როდესაც ბაღი სველი წესით ლაგდება, ერთი და იმავე ნივთიერების შემცველი ხსნარი ხუთ ოთახში არ უნდა მოუსვა. 80% შემთხვევაში იგივე ხდება ყველა სკოლაშიც. თუ ამ რეგულაციებს დავიცავთ, რა თქმა უნდა, ბავშვი დაინფიცირდება ვირუსული ინფექციებით და არა ბაქტერიული ინფექციებით. ევროპაშიც ხდებიან ბავშვები 10-ჯერ ავად, მაგრამ იქ მშობელმა იცის, რომ ბავშვს დიზენტერია და სალმონელა არ დაემართება. იქ იმდენად სწორად არის დამუშავებული შემხები ზედაპირები, აცრები სწორად აქვთ ბავშვებს ჩატარებული და მძიმე ინფექციები იქ ბავშვებს არ ემართებათ. ჩვენთან არ არის ეს რეალობა,“ - მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

წაიკითხეთ სრულად