Baby Bag

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

ეპიდემიოლოგმა გიორგი მელაშვილმა ტკიპის ამოღების სწორ ტექნიკებზე ისაუბრა და სპეციალურად მოცემული პროცედურისთვის გამოსადეგი პინცეტის ტიპიც დაასახელა:

„ტკიპის ამოღება ძალიან სპეციფიკური მეთოდებით ხდება. იყიდება ძალიან მარტივი მაშები, ლურსმნის ამოსაძრობ ხელსაწყოს ჰგავს ძალიან, მაგრამ პატარაა. იმას მოვდებთ ხორთუმთან ახლოს. ნელ-ნელა ამოვწევთ და ტკიპა ამოდის მარტივად, უმტკივნეულოდ. არც ზეთი უნდა, არც სხვა რამ. რა თქმა უნდა, შეგვიძლია, რომ ტკიპა თვითნებურად ამოვიღოთ. მთავარია, დავიმახსოვროთ ხისტი მოძრაობით არ ამოვაძროთ. ხელს რომ მოვკიდებთ ტკიპას, დავაფიქსიროთ ეს ტკიპა, კარგად რომ გვეჭიროს. ძალიან, ძალიან ნელი მოძრაობით გამოვწიოთ კანის საწინააღმდეგო მიმართულებით.

პინცეტის გამოყენება შეგიძლიათ. თუ პინცეტის საშუალება არ გაქვთ, ხელითაც შეგიძლიათ ამის გაკეთება. პინცეტი უნდა მოვჭიდოთ ნაკბენთან, მაქსიმალურად დაბლა. მე მაქვს ძალიან სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი. მას იმდენად წვრილი წვეტი აქვს, რომ ჩამივარდა და დაიღუნა. წვერს მოვკიდებთ ხორთუმთან და ნელი მოძრაობით ამოვწევთ,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი მელაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად