Baby Bag

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

კანიდან ტკიპის ამოსაყვანად ეს სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი გამოიყენეთ - ეპიდემიოლოგ გიორგი მელაშვილის რეკომენდაცია

ეპიდემიოლოგმა გიორგი მელაშვილმა ტკიპის ამოღების სწორ ტექნიკებზე ისაუბრა და სპეციალურად მოცემული პროცედურისთვის გამოსადეგი პინცეტის ტიპიც დაასახელა:

„ტკიპის ამოღება ძალიან სპეციფიკური მეთოდებით ხდება. იყიდება ძალიან მარტივი მაშები, ლურსმნის ამოსაძრობ ხელსაწყოს ჰგავს ძალიან, მაგრამ პატარაა. იმას მოვდებთ ხორთუმთან ახლოს. ნელ-ნელა ამოვწევთ და ტკიპა ამოდის მარტივად, უმტკივნეულოდ. არც ზეთი უნდა, არც სხვა რამ. რა თქმა უნდა, შეგვიძლია, რომ ტკიპა თვითნებურად ამოვიღოთ. მთავარია, დავიმახსოვროთ ხისტი მოძრაობით არ ამოვაძროთ. ხელს რომ მოვკიდებთ ტკიპას, დავაფიქსიროთ ეს ტკიპა, კარგად რომ გვეჭიროს. ძალიან, ძალიან ნელი მოძრაობით გამოვწიოთ კანის საწინააღმდეგო მიმართულებით.

პინცეტის გამოყენება შეგიძლიათ. თუ პინცეტის საშუალება არ გაქვთ, ხელითაც შეგიძლიათ ამის გაკეთება. პინცეტი უნდა მოვჭიდოთ ნაკბენთან, მაქსიმალურად დაბლა. მე მაქვს ძალიან სპეციფიკური და კარგი წვეტის მქონე პინცეტი. მას იმდენად წვრილი წვეტი აქვს, რომ ჩამივარდა და დაიღუნა. წვერს მოვკიდებთ ხორთუმთან და ნელი მოძრაობით ამოვწევთ,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი მელაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ იმ ადამიანების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც გადაწყვეტილების მიღება აშინებთ. მისი თქმით, მსგავს ადამიანებს ყოველთვის სჭირდებათ დირიჟორი, რომელიც მათ უხელმძღვანელებს:

„არსებობს ასეთი დაავადება, აბულია ჰქვია. ადამიანი ვერ იღებს გადაწყვეტილებას, არ შეუძლია. არ შეუძლია იმიტომ, რომ თუ ვინმე არ მოქაჩავს და არ წაიყვანს, ისე ვერ მიდის. ეს არის ინფანტილიზმის ერთ-ერთი გამოხატულება. ​მას მუდმივად სჭირდება დირიჟორი, სცენარისტი, ადამიანი, ვინც მას სადღაც წაუძღვება. არსებობს მთელი რიგი ტექნიკები გადაწყვეტილების მისაღებად. კვადრატში ჩავწეროთ ყველა დადებითი და უარყოფითი მხარე, სქემა კეთდება. დადებითია ნებისმიერი რამ, რაც შეიძლება იყოს კარგი ამ არჩევანის დროს.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ადამიანისთვის რჩევის მიცემა რთულია და ამ კუთხით ხშირად შეცდომას ვუშვებთ:

„ძალიან რთულია რჩევა მისცე ადამიანს. როდესაც რჩევას გეკითხებიან, ერთი ისაა, რომ ის არ შეასრულებს. თუ შეასრულა და ცუდად გამოვიდა, შენ დაგაბრალებს. თუ კარგად გამოვიდა, იტყვის, რომ მე მაინც ასე ვაპირებდი და იმისთვის არ მომისმენია. რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ ​ეს არის შეცდომა კომუნიკაციის. თვითონ რას ფიქრობს ადამიანი, თვითონ როგორ ფიქრობს, მისთვის რა არის უკეთესი, თვითონ გადაწყვიტოს. მშობელზე უკეთ არავინ იცის მის შვილს რა სჭირდება. ვერავის მე ჭკუას ვერ ვასწავლი, ბუნებრივია. არც არის საჭირო. ლაპარაკია იმაზე, რომ ბავშვს მივცეთ ალტერნატივა, არჩევანის საშუალება. მისი არა მივიღოთ. თუ ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან თემას ეხება, ამ შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, ვერ განვიხილავ და არ განვიხილავ ამას. ბავშვი რომ ფანჯარაზე აძვრება, იქ მასთან პოლემიკაში არ შედიხარ. მოკიდებ ხელს და ჩამოსვამ.“

„ცხოვრებისეულ საკითხებში უნდა მივცეთ არჩევანი, რა ჩაიცვას, რა ჭამოს. შეიძლება მეტი არაფერი არ მაქვს და ნუ შეჭამს მაშინ. არაფერი არ მოუვა ერთხელ რომ არ შეჭამოს. ეს უნარები ბავშვობიდანვე მუშავდება. როდესაც ის გაიზრდება, ვექტორი გადის გარეთ. თავიდან მშობელია ავტორიტეტი, მერე მოდის მასწავლებელი. ძალიან დიდი ბედნიერებაა კარგი პედაგოგი რომ ჰყავს ბავშვს, კარგი დამრიგებელი და კარგი ქართულის მასწავლებელი. 11-12 წლიდან ბავშვები ავტორიტეტებს კარგავენ მეტ-ნაკლებად. მშობელი ძალიან უნდა ეცადოს, რომ დარჩეს ავტორიტეტად. მე ხშირად ვამბობ ხოლმე: ნუ დააძახებინებთ შვილებს სახელებს. ​დედა და მამა ერთადერთია ამქვეყანაზე. ეს არის ის, რასაც სხვას ვერასდროს ვერ დაუძახებ. მშობელი უნდა დარჩეს ავტორიტეტად, გადამწყვეტ სიტყვას ის უნდა ამბობდეს, მაგრამ ბავშვს უსმენდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად