Baby Bag

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში გაჯეტების ხშირი გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით. ზოგიერთ სკოლაში მინახავს, რომ ატოვებინებენ ტელეფონს. 5 წლამდე ნებისმიერი ელექტრონული გამღიზიანებელი არის აკრძალული, განსაკუთრებით მობილური ტელეფონები. არ არის აუცილებელი სმარტფონი და გაჯეტი გაატანო ბავშვს სკოლაში. თუ გინდათ კომუნიკაცია ბავშვთან, შეუძინეთ იაფფასიანი ტელეფონი. მას უფრო ნაკლები გამოსხივებაც აქვს და შეგიძლიათ ის გაატანოთ.

არის მეორე პრობლემა, როდესაც მშობელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით. მე მქონია შემთხვევა, რომ მასწავლებელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით და გაკვეთილის დაწყებამდე ზის Facebook-თან, ტელეფონთან. ძალიან ბევრი სურათი მინახავს ასეთი. ეს არის პრობლემა. ზოგადი პრობლემაა ეს. ამ პრობლემას სჭირდება მკაცრი რეგულაციები. სხვა დაავადებები, რაც არის პედიატრიულ პრაქტიკაში (ბაქტერიულ ინფექციებს არ ვგულისხმობ), ყველაფერი თავისით მორჩება, მაგრამ ეს არასდროს არ მორჩება. არის დაავადებების 90% პედიატრიულ პროფილში, რომელიც თავისით გადის. მთავარია არ ავნო.

გასაგებია მშობლები ვეღარ იცლიან, დაკავებულები არიან სამსახურებით, ამიტომ მაქსიმალურად დიდხანს, განსაკუთრებით დილის საათებში მაქსიმალურად დიდი ყურადღება დაუთმონ ბავშვებს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა" - როგორ მოვიქცეთ თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას

,,ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა" - როგორ მოვიქცეთ თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას და რა დეტალები უნდა გაითვალისწინოს მან იმისთვის, რომ ამ პერიოდში მოზარდთან პოზიტიური ურთიერთობა შეინარჩუნოს - ამის შესახებ ფსიქოლოგი, მარინა კაჭარავა ​საუბრობს. 

,,ამ პერიოდში ადამიანში თვითშეფასება ძალიან დაბლდება, უმეტესწილად - აქვთ გარეგნობის კომპლექსი, ჰგონიათ - რომ არაფერს წარმოადგენენ და არაღიარებულები არიან და ა.შ. ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა. მაგალითად, თინეიჯერი შვილი უსმენს რაიმე მუსიკას, რაც მშობელს არ მოსწონს - უნდა დაჯდე მასთან ერთად და მოუსმინო; კი არ აუკრძალო და ჭკუა დაარიგო, არამედ - ინტერესი გამოხატო. როდესაც მე, მშობელი ვჯდები მასთან ერთად და რაღაცას ვაკეთებ, მისი თანატოლივით ვხდები და უფრო მენდობა, ვიდრე მაშინ, როცა დირექტივებს ვიძლევი - ეს არ გააკეთო. მშობელი ზოგჯერ კმაყოფილია, როცა ჰგონია, რომ შვილს აკონტროლებს და წარმოდგენა არ აქვს, მისი შვილი რას ფიქრობს, რას აკეთებს, სად არის. სწორედ ისეთ მშობლებს არ აქვთ ეს წარმოდგენა, რომლებიც ამბობენ, რომ ჩემი შვილი მე ამას ვერ გამიბედავს. უალტერნატივოა მეგობრობა და ავტორიტეტის შენარჩუნება. როგორ ვინარჩუნებთ ავტორიტეტს - იმით, რომ შვილმა დაინახოს, ერკვევი იმ რაღაცებში, რაშიც ის ერკვევა; რომ გაქვს სტატუსი და რაღაცას წარმოადგენ; რომ კარგად გამოიყურები... რამდენად გცემს საზოგადოება პატივს. ამას ყველაფერს ის ზომავს საკუთარი საზომით. მაგრამ მთავარი მომენტი არის ის, რომ ის თინეიჯერი მომღერალი, რომელიც შენს შვილს მოსწონს, უნდა გესმოდეს - მე მესმის შენი - ეს არის უალტერნატივო გზავნილი ადამიანისთვის. 

11 წლისას თავი უკვე დიდი ჰგონია. ამ ასაკაში ფიქრობენ, რომ ყველაფერი იციან და ყველაფრის უფლება აქვთ. შშობლის ნერვიულობა პირდაპირ გადაეცემა ბავშვს. ამ დროს მშობელს აქვს პრობლემა და არა მოზარდს. თუ მე ბავშვს მშვიდად ველაპარაკები ნებისმიერ თემაზე, მაშინ სისადავე ბევრ რამეს შველის. სინამდვილეში, ამ ასაკში აქვთ განცდა, რომ მათი არავის ესმის, არავის სჭირდება და მშობელი ჩამორჩა დროს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ხშირად იხმარეთ წინადადება - ჰო, დე, მე მესმის შენი, რა საინტერესოა. როდესაც მოზარდი გეტყვის რაიმეს და პასუხობ - სისულელეს ნუ მეუბნები, აქ უკვე კომუნიკაცია დასრულებულია. როგორც თქვენ განიცდით, ისე - ბავშვი", - აღნიშნავს კაჭარავა.

წაიკითხეთ სრულად