Baby Bag

„მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ღალატის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანი, რომელიც მეუღლეს ღალატობს სინდისის წინააღმდეგ მიდის და მას გონება დაბნელებული აქვს:

„როგორი საშინელებაა ადამიანს რომ უყურებ და ნაღალატები გაქვს შენი მეუღლისთვის. შენ გიღალატია მისთვის და შენმა მეუღლემ ეს ყველაფერი არ იცის. ის გეფერება, უყვარხარ, მაინც შენზე ზრუნავს. შენ გტანჯავს სინდისი, რომ უყურებ და ვეღარც უყურებ ამას. სინდისმა გაიღვიძა შენში. როდესაც ღალატობდი, მაშინ სინდისი არ გქონდა. თუ სინდისი გქონდა, ვერ უღალატებდი შენს მეუღლეს. იმ ცოდვამ გაღალატებინა მისთვის. დაბნელებული რომ გქონდა გონება, იმიტომ უღალატე შენს მეუღლეს.

მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა. ასე, როდესაც ადამიანი ღმერთს ღალატობს და მერე მისი სინდისი იწყებს გამოფხიზლებას და გონების თვალი ადამიანს ეხილება, მერე ძალიან უჭირს ადამიანს ამ ყველაფრის ყურება. ღმერთის ღალატი საშინელებაა. ღმერთის ღალატი მარტო ღმერთის უარყოფა კი არ არის, ღმერთის ღალატია ნებისმიერი ცოდვა, რომელსაც ადამიანი ჩაიდენს. ღმერთს შევთხოვოთ: „მაპატიე, საშინლად ვიქცეოდი, საშინელ სიბილწეებს ჩავდიოდი.“ ღმერთი ყველაფერს გაპატიებს, ის ყველაფრის მპატიებელია, თუ ადამიანს აქვს სწორი სინანული,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად