Baby Bag

გენეტიკური ანალიზი, რომელიც გიჩვენებთ სპორტის რომელი სახეობისკენ აქვს ბავშვს მიდრეკილება - ოლიმპიური ნაკრების მთავარი ექიმის ზურაბ კახაბრიშვილის რეკომენდაციები

ოლიმპიური ნაკრების მთავარმა ექიმმა ზურაბ კახაბრიშვილმა მშობლებს ურჩია ბავშვი სპორტის კონკრეტულ სახეობაზე მიყვანამდე ფიზიკურად კარგად მოამზადონ:

„მე ჩემს შვილზე გეტყვით. გადავწყვიტე, რომ გენეტიკური ანალიზი ჩამეტარებინა. ძალიან მარტივია. ნაცხის საშუალებით იგებთ პასუხს. ანალიზია, პირდაპირ სახეობების მიხედვით არის, სადაც გიხატავს სათამაშო სახეობისკენ არის მიდრეკილება თუ ორთაბრძოლებისკენ. ჩემი შვილის ანალიზიდან გამომდინარე, ჩანს, რომ მას არ გამოუვა ფეხბურთი. ტესტი აჩვენებს, რომ მისგან 100% გამოვა მხოლოდ ორთაბრძოლა. მე რომ გავაკეთე ანალიზი, მაშინ უცხოეთში გავგზავნეთ. ეს პირდაპირ გაძლევს რეცეპტს. გადავწყვიტე, რომ მიზნობრივი პროგრამა დავწეროთ და სპორტის სამინისტროსთან ერთად ეს წარვადგინოთ, რომ თანხები არ დაიხარჯოს უაზროდ თავიდანვე. იმ სპორტსმენებზე, ვიზეც ჩვენ ჩავატარეთ კვლევა, წარმატებული ძიუდოისტები, ჩოგბურთელები იყვნენ, რომლებიც დღესაც თამაშობენ.

ბავშვი რომ გინდა მიიყვანო სპორტზე, ის მომზადებული უნდა იყოს ამისთვის. ადრე იყო სირბილი, ცურვა და ტანვარჯიში. ეს კომბინაცია, მოქნილობა, ტაქტიკა, ტექნიკა ემატება და იმის მიხედვით არჩევ სპორტს. პარალელურად ბავშვი უნდა წაიყვანო თამაშებზე, შეჯიბრებებზე და ის ბავშვი მერე თვითონ ხვდება, რა მოსწონს. ეს არის მთავარი. ცურვა, სიბილი, ტანვარჯიში არის საბაზისო,“- მოცემულ საკითხზე ზურაბ კახაბრიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად