Baby Bag

„ლენოსთან ჩემი ურთიერთობა იყო ფერადი“ - გიორგი გვარჯალაძე გარდაცვლილ შვილზე

„ლენოსთან ჩემი ურთიერთობა იყო ფერადი“ - გიორგი გვარჯალაძე გარდაცვლილ შვილზე

გადაცემა „მთავარი ექიმი“ აქვეყნებს ვიდეოს, რომელშიც ცნობილი მუსიკოსი, გიორგი გვარჯალაძე თავის უფროს ქალიშვილზე, ლენოზე საუბრობს:

ლენოსთან ჩემი ურთიერთობა იყო ფერადი. რაღაც ასაკამდე ძალიან მაგარი მეგობრები ვიყავით... სიყვარულით სავსე ურთიერთობა გვქონდა, სანამ გარდატეხის პერიოდი არ მოვიდა...

ძალიან რთული იყო ლენო იმიტომ, რომ იყო განსხვავებული. ჩვეულებრივი, მიღებული წესებით მასთან ურთიერთობა არ გამოდიოდა. ვერ შევთანხმდით რაღაცებზე, ღამე სახლიდან გასვლებზე, ტელეფონის გამორთვაზე... 

ლენოს ჰქონდა სუიციდური მიდრეკილებები. მეც მქონდა ბავშვობაში და გადარჩენილი ვარ. მე მეგონა, რომ ვერ იზამს, მე ხომ ვერ ვქენი...

ბოლოს მაგრად ვიჩხუბეთ. მე წამოვედი სტუდიაში. სახლიდან გამოსვლის წინ უნდა ჩავეხუტო ყველას, ვაკოცო, ყველას მშვიდი ღამე ვუსურვო... გასვლის წინ ნინის (უმცროს შვილს) ჩავეხუტე, ლულუს (მეუღლეს)... პროცედურა მოითხოვს, რომ ლენოსაც, მაგრამ როგორ, ლენოს ხომ ვეჩხუბე... ისე მინდოდა წესის დარღვევა და ლენოს ჩახუტება. მინდოდა მეთქვა, ნუ გეშინია, მა, ყველაფერი კარგად იქნება. ჩვენ მალე გადავლახავთ ამ ერთ-ორ კრიზისულ წელს და ისევ ისეთი მეგობრები ვიქნებით, როგორც ვიყავით ორი წლის წინ... ვერ მოვითმინე და მის მაგივრად ნინის ჩავეხუტე მეორედ...“ - იხსენებს გიორგი გვარჯალაძე.

მე-9 კლასელმა ლენომ ცოტა ხნის წინ თვითმკვლელობით დაასრულა სიცოცხლე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებს მინდა ვუთხრა, ბებიებს და ბაბუებს ნუ დავაკლებთ შვილიშვილებთან ურთიერთობას,“ - ნანა ჩაჩუა

„მშობლებს მინდა ვუთხრა, ბებიებს და ბაბუებს ნუ დავაკლებთ  შვილიშვილებთან ურთიერთობას,“ - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ შვილიშვილებსა და ბებია-ბაბუებს შორის არსებულ განსაკუთრებულ ურთიერთობებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვებს ბებიებისა და ბაბუების სამყარო მთელი ცხოვრების მანძილზე მიჰყვებათ:

„ბავშვებს ბებიების და ბაბუების სამყარო მარადიულად მიჰყვებათ ცხოვრების მთელ გზაზე. ეს არის აბსოლუტურად სხვა მიმართება. მშობლებთან მიმართება სხვა არის, ის თვისობრივადაც კი განსხვავებულია. ძალიან მნიშვნელოვანი ნაშრომი აქვს დაწერილი მირჩა ელიადეს. უცებ გამახსენდა, სპონტანურად. ამ ნაშრომს ასეთი დასათაურება აქვს: „მარადიული დაბრუნების მითი.“ ყველაზე მეტად ​ბებიებისა და ბაბუების განცდას შვილიშვილებთან მიმართებაში ეს ფრაზა ადასტურებს. ეს არის მარადიული დაბრუნების მითი. ბრუნდები შენ ისევ, ბრუნდები მარადიულად ამ ახალგაზრდობაში, ამ ჩვილობაში.“

ნანა ჩაჩუამ მშობლებს სთხოვა ბებიებს და ბაბუებს არ მოაკლონ შვილიშვილებთან ურთიერთობის შესაძლებლობა:

„მე ძალიან მინდა, რომ ხმამაღლა ვთქვა, ​ბებიებს და ბაბუებს ნუ დავაკლებთ ბავშვებთან, შვილიშვილებთან ურთიერთობას. მშობლებს მინდა ვუთხრა, რომ შვილებს ნუ დააკლებენ ამ ურთიერთობას, ამ ტაქტილურ შეხებას. რაც შეიძლება მეტი დრო დაუთმეთ ამ ურთიერთობას. ეს არის კოსმიური, ღვთაებრივი კავშირი.“

„ჩვენ როცა ვურთიერთობთ ერთმანეთთან, ეს ყოველთვის არის საკუთარ თავთან ურთიერთობა. შვილიშვილთან რა გამოცდილება გექმნება? ადამიანს ხომ ჯერ სიმბიოზური კავშირი აქვს დედასთან, მერე თანდათან შორდება. შვილებთან მშობლები უფრო მეტად დისტანცირების პროცესში არიან, იმიტომ, რომ შვილი უნდა გაუშვა შენი წიაღიდან. მერე იწყება უკან დაბრუნების გზა. ფსიქოლოგიაში მითითებულია, რომ 64 წლიდან შენი განვლილი ცხოვრება გადმოდის წინ. წინ რას ხედავ განცდისეულად? ეს არის შენი განვლილი ცხოვრება. იქ ხედავ შენს თავს ყველაზე მეტად. ახალგაზრდობაში ხომ ვუწყრებით ჩვენს თავს, ვუწყრებით შვილებს. მერე ჩვენვე გვიჩნდება ჩვენი თავის მოფერების, სიყვარულის ეტაპი და ​შვილიშვილები არიან ჩვენი თავები, ჩვენი მეები და სულ გვინდა, რომ მათთან ერთად ვიყოთ,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად