ვიეტნამში, დიენ ბიენის პროვინციაში, სოფელ ჰუოი ჰაში ბავშვებს სკოლაში მისასვლელად მდინარის გადაკვეთა უწევთ. სკოლაში მშრალ მდგომარეობაში რომ მივიდნენ, ისინი პოლიეთილების პარკებში სხდებიან და ასე გადადიან მდინარის მეორე ნაპირზე, სადაც მათი სკოლა მდებარეობს. როგორ ახერხებენ ამას ? - ნახეთ ვიდეო
„საქართველოს ტერიტორიაზე მყოფი ყველა ადამიანის უფლებაა უარი თქვას პროფილაქტიკური ღონისძიებების ჩატარებაზე, თუ საქმე არ ეხება ეპიდემიას ან პანდემიას. მე ახლა წაგიკითხეთ მონაკვეთი საქართველოს კანონიდან საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ. ნაცნობებო, მეგობრებო, კოლეგებო, პანდემიის დროს აცრის ჩატარება თქვენი პირდაპირი ვალდებულებაა. შეიძლება არაფრად ჩააგდოთ ჩემი ან რომელიმე ჩვენგანის ნათქვამი. მაგრამ ეს კანონით გათვალისწინებული წესია.“
დავით ლოლაძის თქმით, როდესაც ჩვენი თავისუფლება სხვას უზღუდავს სიცოცხლის უფლებას, იქ უკვე კანონის ენა შემოდის:
„შენი თავისუფლება მთავრდება იქ, სადაც იწყება სხვისი უფლებები. როდესაც თქვენი თავისუფლება სხვას უზღუდავს ყველაზე უზენაეს, ანუ სიცოცხლის უფლებას, აქ შემოდის კანონის ენა. წარმოიდგინეთ, რომ ყოველ დილით ხედავთ ავტობუსს, რომელიც კლდეში იჩეხება. ეს ავტობუსი ადამიანებით არის სავსე. ამ ავტობუსში დაახლოებით 70 ადამიანი ეტევა, იმდენივე, რამდენ სიცოცხლესაც თითქმის ყოველდღიურად ვკარგავთ. წარმოიდგინეთ, რომ ამ ავტობუსში სხედან ჩვენი მეგობრები, ჩვენი ოჯახის წევრები, ხშირ შემთხვევაში, შეიძლება ეს იყოს ჩვენი შვილები და ჩვენც. დავიჯერო, ასე მშვიდად გააგრძელებდით ამ შემთხვევის ყურებას, ყოველდღიურად ავტობუსი რომ ხევში იჩეხებოდეს?! ალბათ, იმოქმედებდით."
„დროა, ახლაც ვიმოქმედოთ ყველამ და მივიღოთ ერთადერთი სწორი გადაწყვეტილება: ავიცრათ და დავასრულოთ პანდემია,“- აღნიშნულ საკითხზე დავით ლოლაძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.
წყარო: „ჯანმრთელობის ფორმულა“
წაიკითხეთ სრულად
