ვიეტნამში, დიენ ბიენის პროვინციაში, სოფელ ჰუოი ჰაში ბავშვებს სკოლაში მისასვლელად მდინარის გადაკვეთა უწევთ. სკოლაში მშრალ მდგომარეობაში რომ მივიდნენ, ისინი პოლიეთილების პარკებში სხდებიან და ასე გადადიან მდინარის მეორე ნაპირზე, სადაც მათი სკოლა მდებარეობს. როგორ ახერხებენ ამას ? - ნახეთ ვიდეო
შეიძლება დაინტერესდეთ
„როდესაც მეორეკლასელი ბავშვის დასმულ შეკითხვაზე მასწავლებელი წარბებს აზიდავს და ხმამაღლა იკითხავს: „ეს როგორ არ იცი?“ ჩნდება საფრთხე, რომ ბავშვმა აღარასოდეს დასვას შეკითვა,“ - მედეა ზირაქაშვილი
„როდესაც, II კლასელი ბავშვის დასმულ შეკითხვაზე, მასწავლებელი წარბებს აზიდავს, გაკვირვებულ ინტონაციას მოირგებს და ხმამაღლა, კლასის გასაგონად იქით იკითხავს: „ეს როგორ არ იცი?"
ჩნდება საფრთხე იმის, რომ:
- ამ ბავშვმა აწი აღარასოდეს დასვას შეკითხვა, უბრალოდ შეეშინდეს შეკითხვის დასმის."სისულელედ ხომ არ აღიქვამენ ჩემს შეკითხვას"?
- გახდეს თანაკლასელების დაცინვის ობიექტი, რადგან მასწავლებელი აღშფოთდა და აბა როგორ?
- გაუჩნდეს თვითშეფასების სერიოზული პრობლემა,რადგან მან ხომ ელემენტარული არ იცის....
ეს პრობლემების კასკადის რისკების, მინიმალური, ჩამონათვალია.
მეტი ინფორმაცია სკოლებს, ბავშვთა ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, მოწყვლადობაზე, სოციალურ-ემოციური უნარების განვითარების ხელშეწყობაზე და არა ჩაკვლა-ჩაქოლვაზე....“ - წერს მედეა ზირაქაშვილი.