Baby Bag

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურაბ კიკნაძე

პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:

„რა არის მთავარი თამაშში: შედეგი თუ პროცესი? თუ მარტო შედეგია მთავარი, მაშინ ჩვენ თამაშის ყურება საერთოდ არ გვინდა. თამაშის შედეგი ყოველთვის შეიძლება მომწვდეს და გავიგო, მაგრამ მთავარია, რომ თამაში ვნახო. ახლა ძალიან გავრცელებულია პედაგოგიკაში შედეგზე ორიენტირებული სწავლება, ეს არის დამღუპველი, ეს არის ძირის გამომთხრელი სწავლის პროცესისა საერთოდ. შედეგი სწავლის პროცესს არასდროს არ აქვს. მამა გიორგიმ წარმოთქვა ქრისტეს სიტყვა: „მე ვარ გზა.“ ქრისტე არ ამბობს, რომ მე ვარ თვითონ და ჩემთან მოდით. გზაა მთავარი. ქრისტესთან ჩვენ შეიძლება ვერ მივიდეთ ვერასდროს. გრიგოლ ნოსელი ამბობს, რომ ადამიანი არის მგზავრი, მარადიული მგზავრი, რომელიც აქაც მოგზაურობს და იქაც იმოგზაურებს, ის ვერასდროს მისწვდება ღმერთს, იმიტომ, რომ ის შეუცნობელია. ნიკოლოზ კუზელმა თქვა: „ღმერთის შეცნობა მხოლოდ მისი შეუცნობლობით შეიძლება.“ ღმერთი შეცნობილია იმიტომ, რომ ის არის შეუცნობელი. ეს გასაგებად ცოტა რთულია, მაგრამ მთავარი რა არის? მთავარი გზაა.“

ზურაბ კიკნაძის თქმით, შემეცნების გზა ადამიანმა ყურადღებით უნდა გაიაროს, არ უნდა ეცადოს მის სწრაფად გარბენას:

„როდესაც ჩვენ მივდივართ რომელიმე პუნქტში, რა თქმა უნდა, ჩვენ გვინდა, რომ იქ მივიდეთ. ეს არის ჩვენი მიზანი, იქ გველოდებიან, იქ დავისვენებთ, მაგრამ ეს გზა არ არის გამოსარიცხი, იმიტომ, რომ ამ გზაზე ჩვენი გამოცდილებაა, ამ გზას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. ეს გზა არის ჩვენი, ჩვენთვის არის მოცემული. ეს გზა არ უნდა გავირბინოთ, არ უნდა ვიძინოთ ამ გზაზე. ეს გზა არის შემეცნების გზა.“

„აქ არის მერაბ მამარდაშვილის წიგნი „საუბრები ფილოსოფიაზე.“ მამარდაშვილის არცერთი ლექცია არ მთავრდება დასკვნით. მას არ აქვს რაღაც შედეგი, რომ აი, ჩვენ ეს აღმოვაჩინეთ. მისი ფილოსოფია არის აზროვნების პროცესი. მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი. სწავლის პროცესშიც, როდესაც რაღაცას ვსწავლობთ, მაგ. მათემატიკას, საბოლოო პუნქტამდე ვერასდროს მივალთ. მთავარია, რომ ეს პროცესი გავიაროთ. შეიძლება ბევრი რამ დაგვავიწყდეს. მე დამავიწყდა, აღარ მახსოვს ნიუტონის ბინომი, მაგრამ ის პროცესი, რაც გავიარე, დალექილია ჩემს ცნობიერებაში და ამან მე რაღაც შემძინა,“ - აღნიშნავს ზურაბ კიკნაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ერთ დღეს ჩემს მოსწავლეებს ეს იგავი წავუკითხე
​ ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შემეცნებითი პროცესების გაშლა ვერ მოხდება, თუ ბავშვს მნიშვნელოვან უფროსებთან ინტერაქცია არ აქვს,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„შემეცნებითი პროცესების გაშლა ვერ მოხდება, თუ ბავშვს მნიშვნელოვან უფროსებთან ინტერაქცია არ აქვს,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის განვითარებისთვის ჯანსაღი მიჯაჭვულობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობა უბრალოდ ის კი არ არის, რომ უბრალოდ მიწეპებული ხარ შენს გადამრჩენ დედიკოსა და მამიკოზე. მასთან რეციპროკული ურთიერთობა გასწავლის ნელ-ნელა შენი აფექტის რეგულაციას. ამ უსაფრთხო მიჯაჭვულობის საფუძველზე რეგულირდება ორგანიზმის ბიოლოგიური და ქცევითი სისტემები, ძლიერდება პოზიტიური ემოციები. ბავშვი სწავლობს, როგორ გაარჩიოს ერთმანეთისგან უსიამოვნო და სასიამოვნო გამოცდილება, როგორ მიხვდეს, რომ ჯილდო მოჰყვება ქცევას. ბავშვის კოგნიტური განვითარება თავისთავად არ ხდება. შემეცნებითი პროცესების გაშლა ვერ მოხდება, თუ მნიშვნელოვან უფროსებთან ინტერაქცია არ არის.“

თამარ გაგოშიძემ მეტყველების განვითარებისთვის აუცილებელ წინაპირობებზე ისაუბრა:

„მეტყველების განვითარებამდე მარჯვენა ჰემისფეროს გააქტიურება ძალიან მნიშვნელოვანია. ბავშვი მარცვლებს ათი ან ზოგი რვა თვიდანაც იძახის. სიტყვის გამეორება, თქმა, სხვა ადამიანისთვის გაგებინება, მარცხენა ჰემიფეროს აქტიურ განვითარებასთან არის დაკავშირებული 1 წლის მერე. მანამდე ბავშვს ინტერაქცია აქვს გარემოსთან, ვითარდება მისი მეტყველებამდელი ინტელექტი. მას დამოკიდებულებებიც მშვენივრად უვითარდება. სიამოვნება-უსიამოვნების გარჩევა შეუძლია ბავშვს. 1-2 წლის განმავლობაში ხდება ჩვენს ემოციებზე პასუხისმგებელი სისტემის განვითარება.“

„დასწავლის პროცესს ხელს უწყობს პოზიტიური ემოციური ფონი, კორტიზოლის ნორმალური დონე. როდესაც შფოთვის დონე მაღალი გვაქვს, დასწავლას ეს ხელს ვერ უწყობს ვერანაირად. ახლის სწავლით მიღებული სიამოვნება იწვევს დაჯილდოვებაზე ორიენტირებული სისტემის აქტივაციას თავის ტვინში. რატომ არის კარგი სკოლა, კარგი საბავშვო ბაღი ზეიმი ბავშვისთვის?! ბავშვს კორტიზოლის დონე აქვს დაბალი, შფოთვა აქვს დაბალი, არ ეშინია შეცდომის დაშვების, წარუმატებლობის, უსაფრთხოდ გრძნობს თავს, მისთვის სწავლა და დასწავლაც კი არის ზეიმი. ბავშვს ჯერ აფექტური რეაგირება აქვს გარემოზე და შემდეგ ითვისებს ენობრივ კომპეტენციებს. ემოციური რეგულაცია ვითარდება გარედან შიგნით. დედა როდესაც გშია გაჭმევს, გცივა - გაცმევს, გარედან ხდება შენი აფექტის რეგულირება. როგორც კი მშობელზე ასეთი დამოკიდებულება აღარ მაქვს, თვითონაც შემიძლია ჩემი მოთხოვნების დაკმაყოფილება,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ კოალიცია ბავშვთა ადრეული განვითარებისთვის

წაიკითხეთ სრულად