Baby Bag

სიყვარულის 5 ენა, რომლითაც ბავშვებს უნდა ვესაუბროთ - ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე

ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე სიყვარულის ხუთ ენაზე საუბრობს, რომლითაც ჩვენს შვილებთან უნდა ვისაუბროთ:

„დედებთან შეხვედრებისას სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან აქტუალური თემა აღმოჩნდა. სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან დიდ და მნიშვნელოვან კვლევებს ეფუძნება. ეს კვლევები გვეუბნება, რომ როგორც უნდა განვსხვავდებოდეთ ადამიანები, მაინც ხუთნაირად გვიყვარს, ​როდესაც სიყვარულს გამოხატავენ ჩვენდამი. პირველი ეს არის წახალისება, მეორე არის დახმარება, მესამე - საჩუქარი, მეოთხე- გაუნაწილებელი ყურადღება და ჩახუტება.“

მარიამ დავითინიძის თქმით, სიყვარულის ხუთი ენის გამოყენება ეფექტიანია არამხოლოდ ბავშვებთან. არამედ უფროსებთანაც:

„სიყვარულის ხუთი ენა ყველაზე მოქმედებს, დაზე, ზმაზე, მეგობარზე. ახლა ბავშვების ჭრილში ვილაპარაკოთ. თუ ჩვენი ენა არის წახალისება, ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩვენს შვილს ჩვენგან სიყვარულის გამოხატვა ყველაზე მეტად სიამოვნებს საქებარი სიტყვებით, მის მიერ გაკეთებული კარგი საქმეების აღნიშვნით. რეალურად ბავშვს ყველაზე მეტად ეს სჭირდება. მას მოსწონს, როდესაც ეუბნებიან: ​„ყოჩაღ, რა კარგი ხარ! ეს რა კარგი საქმე გააკეთე!“ შემდეგი არის დახმარება. ეს ნიშნავს, რომ ბავშვის რაღაც სირთულეს მასთან ერთად გავდივართ, ვეუბნებით: „მოდი ერთად გავაკეთოთ.“ ეს ჩემი ენაა, ყველაზე მეტად სიყვარულის გამოხატულება ასე მომწონს, როდესაც მეხმარებიან.“

მარიამ დავითინიძე აღნიშნავს, რომ საჩუქრები ბავშვს ჯილდოს სახით არ უნდა მივცეთ და არ დავუკავშიროთ ქრთამს:

„შემდეგი არის საჩუქრები. ვის არ უყვარს საჩუქრის მიღება, მაგრამ ზოგიერთი ბავშვის შემთხვევაში ეს არის მკვეთრად მნიშვნელოვანი. აქ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ საჩუქარი შინაგანი არსით ნიშნავს დაუმსახურებელ ძღვენს. ​თუ საჩუქრებით დავიწყებთ ბავშვის განებივრებას და მის ენაზე ვილაპარაკებთ, ეს ისე არ უნდა გავაკეთოთ, რომ დავუკავშიროთ რაიმე ქრთამს, რაღაცის გაკეთებას, არ უნდა დავამყაროთ მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი. საჩუქარი ბავშვისთვის უნდა იყოს დაუმსახურებელი ძღვენი. ბავშვს უნდა გავუკეთოთ სიურპრიზები. არ არის აუცილებელი, რომ ეს იყოს ძვირადღირებული საჩუქრები.“

​გაუნაწილებელი ყურადღება არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ. ხშირად ადამიანები გვისმენენ არა იმიტომ, რომ გაგვიგონ, არამედ იმიტომ, რომ გვიპასუხონ. ასე ხშირად გვემართება. ვსხედვართ, ბავშვებს ვამეცადინებთ, ვლაპარაკობთ და უცებ ტელეფონი აწიკწიკდება, გაგვახსენდება, რომ რაღაც გასარეცხი გვაქვს, ბავშვთან კავშირი კი წყდება. გაუნაწილებელი ყურადღება ჩემი გოგოს საყვარელი ენაა. როგორც კი ჩემი ყურადღება სხვა რამეზე გადადის, იმ წუთში იკარგება ყველა შედეგი, რაც გვინდოდა, რომ დაგვედო. ​ჩახუტება სიყვარულის ყველაზე სასიამოვნო ენაა. ერთ-ერთ ქალბატონთან საუბრისას, მან თქვა, რომ მას ჰქონდა სიყვარულის სულ სხვა ენა, მისი შვილების ენა კი ჩახუტება იყო. თუ ბავშვს კარგად დააკვირდებით, აუცილებლად ამოიცნობთ, სიყვარულის რომელი ენაა მისთვის ყველაზე მოსაწონი. ზოგჯერ შეიძლება მოხდეს, რომ ერთი კი არა, ორი ენა იყოს მთავარი. არსებობს სპეციალური ტესტიც, რომლის შევსების შემდეგ, შეგვიძლია გავიგოთ, რომელია ჩვენთვის სასურველი სიყვარულის ენა,“ - აღნიშნავს მარიამ დავითინიძე.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,როგორც მცენარის მარცვალი ვერ განვითარდება მზის სხივების გარეშე, ბავშვი ვერ განვითარდება...
​პაატა ამონაშვილი საუბრობს სიყვარულის ატმოსფეროზე. ბავშვი იზრდება ისეთად, როგორ გარემოშიც ვითარდება ის. ,,ბავშვი არის ჩვენი სარკე" - აღნიშნავს პაატა ამონაშვილი. ნახეთ ვიდეო და არ დაგავიწყდეთ!!!

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გამოთქმა, რომ „ ბავშვი ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია... ის საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„გამოთქმა, რომ „ ბავშვი ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია... ის საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის აღზრდაში ოჯახის როლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვი საბაზისო ცოდნას ოჯახში იღებს და ამ ნასწავლით გადის საზოგადოებაში:

„ბავშვი მობილიზებულია, მომართულია იმისთვის, რომ სიხარულით იარსებოს. ეს მისი ბუნების აუცილებელი ატრიბუტია. ბავშვობა გულისხმობს თავისუფლებას, სიხარულს: „რა კარგია, რომ დავიბადე.“ ბავშვს უნდა თვითნებურად აკეთოს ყველაფერი, გამოიკვლიოს, შეიცნოს სამყარო. ბავშვები უზარმაზარი გეოგრაფები არიან. მან ყველაფერი უნდა გაიგოს, აითვისოს. ის პირდაპირი იმიტაციისა და მიბაძვის ფენომენით სწავლობს ქცევას. ამ ქცევას სწავლობს მხოლოდ და მხოლოდ მშობლებისგან. ის ნასწავლით გადის უკვე საზოგადოებაში. იქ ჩაასწორებს, ჩაალამაზებს იმას, რაც ისწავლა სახლში. საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს. ამიტომ გამოთქმა, რომ „ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია. აქ სხვაზე გადადის პასუხისმგებლობა.“

„მინდა ავღნიშნო, რომ „ზრუნვის“ ფენომენი ძირითადად დაშინებაზეა აწყობილი. „გარეთ არ გახვიდე, თორემ გაცივდები,“ - რატომ გაცივდება, ამას ვერავინ ვერ ახსნის. ბავშვის ფსიქიკაში დევს სილაღის, სიამოვნების ფენომენი. არსებობს გამოთქმა: „მაგარი ეშმაკი ბავშვია.“ მაგარი ეშმაკი ბავშვი კი არ არის, ძალიან კარგი გონებრივი განვითარება აქვს. ის ყველაფერს ძალიან კარგად ხვდება და კარგად ლავირებს. უბრალოდ ეს უფროსებს არ მოსწონთ და ისევ ნეგატივს არქმევენ,“- აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად