Baby Bag

სიყვარულის 5 ენა, რომლითაც ბავშვებს უნდა ვესაუბროთ - ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე

ჰუმანური პედაგოგიკის სპეციალისტი მარიამ დავითინიძე სიყვარულის ხუთ ენაზე საუბრობს, რომლითაც ჩვენს შვილებთან უნდა ვისაუბროთ:

„დედებთან შეხვედრებისას სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან აქტუალური თემა აღმოჩნდა. სიყვარულის ხუთი ენა ძალიან დიდ და მნიშვნელოვან კვლევებს ეფუძნება. ეს კვლევები გვეუბნება, რომ როგორც უნდა განვსხვავდებოდეთ ადამიანები, მაინც ხუთნაირად გვიყვარს, ​როდესაც სიყვარულს გამოხატავენ ჩვენდამი. პირველი ეს არის წახალისება, მეორე არის დახმარება, მესამე - საჩუქარი, მეოთხე- გაუნაწილებელი ყურადღება და ჩახუტება.“

მარიამ დავითინიძის თქმით, სიყვარულის ხუთი ენის გამოყენება ეფექტიანია არამხოლოდ ბავშვებთან. არამედ უფროსებთანაც:

„სიყვარულის ხუთი ენა ყველაზე მოქმედებს, დაზე, ზმაზე, მეგობარზე. ახლა ბავშვების ჭრილში ვილაპარაკოთ. თუ ჩვენი ენა არის წახალისება, ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩვენს შვილს ჩვენგან სიყვარულის გამოხატვა ყველაზე მეტად სიამოვნებს საქებარი სიტყვებით, მის მიერ გაკეთებული კარგი საქმეების აღნიშვნით. რეალურად ბავშვს ყველაზე მეტად ეს სჭირდება. მას მოსწონს, როდესაც ეუბნებიან: ​„ყოჩაღ, რა კარგი ხარ! ეს რა კარგი საქმე გააკეთე!“ შემდეგი არის დახმარება. ეს ნიშნავს, რომ ბავშვის რაღაც სირთულეს მასთან ერთად გავდივართ, ვეუბნებით: „მოდი ერთად გავაკეთოთ.“ ეს ჩემი ენაა, ყველაზე მეტად სიყვარულის გამოხატულება ასე მომწონს, როდესაც მეხმარებიან.“

მარიამ დავითინიძე აღნიშნავს, რომ საჩუქრები ბავშვს ჯილდოს სახით არ უნდა მივცეთ და არ დავუკავშიროთ ქრთამს:

„შემდეგი არის საჩუქრები. ვის არ უყვარს საჩუქრის მიღება, მაგრამ ზოგიერთი ბავშვის შემთხვევაში ეს არის მკვეთრად მნიშვნელოვანი. აქ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ საჩუქარი შინაგანი არსით ნიშნავს დაუმსახურებელ ძღვენს. ​თუ საჩუქრებით დავიწყებთ ბავშვის განებივრებას და მის ენაზე ვილაპარაკებთ, ეს ისე არ უნდა გავაკეთოთ, რომ დავუკავშიროთ რაიმე ქრთამს, რაღაცის გაკეთებას, არ უნდა დავამყაროთ მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი. საჩუქარი ბავშვისთვის უნდა იყოს დაუმსახურებელი ძღვენი. ბავშვს უნდა გავუკეთოთ სიურპრიზები. არ არის აუცილებელი, რომ ეს იყოს ძვირადღირებული საჩუქრები.“

​გაუნაწილებელი ყურადღება არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ. ხშირად ადამიანები გვისმენენ არა იმიტომ, რომ გაგვიგონ, არამედ იმიტომ, რომ გვიპასუხონ. ასე ხშირად გვემართება. ვსხედვართ, ბავშვებს ვამეცადინებთ, ვლაპარაკობთ და უცებ ტელეფონი აწიკწიკდება, გაგვახსენდება, რომ რაღაც გასარეცხი გვაქვს, ბავშვთან კავშირი კი წყდება. გაუნაწილებელი ყურადღება ჩემი გოგოს საყვარელი ენაა. როგორც კი ჩემი ყურადღება სხვა რამეზე გადადის, იმ წუთში იკარგება ყველა შედეგი, რაც გვინდოდა, რომ დაგვედო. ​ჩახუტება სიყვარულის ყველაზე სასიამოვნო ენაა. ერთ-ერთ ქალბატონთან საუბრისას, მან თქვა, რომ მას ჰქონდა სიყვარულის სულ სხვა ენა, მისი შვილების ენა კი ჩახუტება იყო. თუ ბავშვს კარგად დააკვირდებით, აუცილებლად ამოიცნობთ, სიყვარულის რომელი ენაა მისთვის ყველაზე მოსაწონი. ზოგჯერ შეიძლება მოხდეს, რომ ერთი კი არა, ორი ენა იყოს მთავარი. არსებობს სპეციალური ტესტიც, რომლის შევსების შემდეგ, შეგვიძლია გავიგოთ, რომელია ჩვენთვის სასურველი სიყვარულის ენა,“ - აღნიშნავს მარიამ დავითინიძე.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,როგორც მცენარის მარცვალი ვერ განვითარდება მზის სხივების გარეშე, ბავშვი ვერ განვითარდება...
​პაატა ამონაშვილი საუბრობს სიყვარულის ატმოსფეროზე. ბავშვი იზრდება ისეთად, როგორ გარემოშიც ვითარდება ის. ,,ბავშვი არის ჩვენი სარკე" - აღნიშნავს პაატა ამონაშვილი. ნახეთ ვიდეო და არ დაგავიწყდეთ!!!

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით მე არ მიმაჩნია გამართლებულად,” - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

„მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით მე არ მიმაჩნია გამართლებულად,” - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

მედიცინის დოქტორმა ვერიკო ბაზიარმა მანდატორული მასობრივი ვაქცინაციის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის იძულებით ვაქცინაციას ეწინააღმდეგება:

​მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით, მით უმეტეს, სამედიცინო პერსონალის, მე არ მიმაჩნია გამართლებულად. მაშინ, როდესაც ექიმს არ აწვდი ინფორმაციას, ყველა ექიმს არ აქვს შესაძლებლობა, ან მეგობარს ელაპარაკოს, ან კოლეგას ესაუბროს უცხოეთში, ვისაც წვდომა აქვს ინფორმაციაზე.“

ვერიკო ბაზიარის თქმით, ვაქცინასთან დაკავშირებით კითხვის ნიშნები ექიმის არაკვალიფიციურობაზე არ მიუთითებს:

„თუ ადამიანს კითხვაზე პასუხი არ აქვს, მაშინ როგორ ხდება?! ​თუ ექიმი თავს იკავებს და კითხვის ნიშნები აქვს, მე მიმაჩნია, რომ ის არის კვალიფიციური ექიმი და ითხოვს კვალიფიციურ, ჩამოყალიბებულ აზრს, რა უნდა უთხრას თავის პაციენტს. იმიტომ, რომ დაგავალეს, იმიტომ, რომ ვიღაცისგან მოისმინე, კითხვის ნიშნის გარეშე იღებ და ავრცელებ ინფორმაციას, ჩემთვის ეს არის უპასუხისმგებლო ექიმი.“

„მე მიმაჩნია, რომ ადამიანმა, რომელმაც უნდა ურჩიოს ბევრ ადამიანს, ინფორმაცია უნდა მოიპოვოს. აქ სიცოცხლის გადარჩენაზეა საუბარი. ადამიანი ფიქრობს, იქნებ შემხვდეს და იოლად გადავიტანო. თუ კითხვის ნიშანი მაქვს, რომ ავიცრები და რამე დამემართება, მას უნდა გასცე პასუხი. ექიმს იმდენი ინფორმაცია უნდა ჰქონდეს, რომ ყველა კითხვაზე თუ არა, უმეტესობაზე იცოდეს პასუხი. მითხარი, სად არის კითხვის ნიშნები ჯერ კიდევ და სად აღარ არსებობს კითხვის ნიშნები, რათა მე მქონდეს არგუმენტი მორალურად, საკუთარი სინდისის წინაშე, საკუთარი პაციენტის წინაშე, რომ თავიც ვანდო ამ ვაქცინას და პაციენტიც ვანდო.​ საერთოდ ინფორმირებული არჩევანის მომხრე ვარ ყველა საკითხში. მიძალებულს ძაღლი არ ეტანებაო, ამბობენ. ძალიან ბევრი სანდო ვაქცინაა, რაც შემოვიდა, არ მინდა, რომ იყოს იძულებით თავზე მოხვევის წესი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ვერიკო ბაზიარმა ტელეკომპანია „პულსის“ გადაცემაში „მონაგარი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“

წაიკითხეთ სრულად