Baby Bag

„ამ თაობისთვის ესეც პრობლემაა, ბავშვი შორდება დედასაც, მამასაც. იქნებ უფრო მეტი დრო დავუთმოთ ურთიერთობებს,“ - რუსუდან აბრამიძე

„ამ თაობისთვის ესეც პრობლემაა, ბავშვი შორდება დედასაც, მამასაც. იქნებ უფრო მეტი დრო დავუთმოთ ურთიერთობებს,“ -  რუსუდან აბრამიძე

ფილოლოგი რუსუდან აბრამიძე ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ თანამედროვე დედებისა და შვილების ურთიერთობების შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, დედა კვლავ რჩება ბავშვის მთავარ გულშემატკივრად, თუმცა აღზრდის ფუნქცია სკოლაზეც არის გადანაწილებული:

„ტექნიკურმა განვითარებამ ძალიან ბევრი რამ შეცვალა. ქალის როლიც შეიცვალა სასიკეთოდ, ერთის მხრივ. ქალი სოციალურად აქტიური გახდა და ძალიან კარგია, რომ ის აბსოლუტურად ყველა სფეროში წარმატებულია. შვილების გადასახედიდან, ეს ძალიან რთულად აისახა თვითონ შვილების ცხოვრებაზე. დედაზე დიდი გულშემატკივარი დღესაც არ ჰყავს ბავშვს, ეს ცხადია, დედაზე დიდი კეთილისმსურველი მას არ ჰყავს. ილია რომ ქართლის დედას ავალებს: „ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ წინ წარუძღვეს ჭეშმარიტება, უკან ჰრჩეს კვალი განათლებული,“ - დღეს ​ეს მისია ქართლის დედასთან ერთად სკოლასაც აქვს გადანაწილებული. დღეს ამ თაობისთვის ესეც პრობლემაა. ბავშვი შორდება დედასაც, მამასაც. პანდემიის დროს რამდენი გამოხმაურება იყო, რომ ოჯახები გამთლიანდა, ბედნიერები არიან, უყურებენ დედას, მამას, ერთად იყრის ოჯახი თავს, სადილის ტრადიცია აღდგა. რაღაცები იქნებ გადავაფასოთ ადამიანებმა, იქნებ უფრო მეტი დრო დავუთმოთ ურთიერთობებს. იქნებ სხვანაირად გადავანაწილოთ დრო და საკუთარი თავი, ეს ძალიან დიდი დილემაა.“

რუსუდან აბრამიძე აღნიშნავს, რომ თანამედროვე პედაგოგებს საზოგადოებისგან ყურადღება და დაფასება აკლიათ:

„მასწავლებელს დღეს ყველაზე მეტად აკლია საზოგადოების ყურადღება. თითქოს მთელი ქვეყანა ლაპარაკობს, ყველამ იცის, რომ სკოლა არის მომავლის სამჭედლო, სკოლა ზრდის თაობას, მაგრამ მე მრჩება შთაბეჭდილება, რომ მასწავლებელს და სკოლას აკლია საზოგადოების რეალური ყურადღება. მასწავლებელს აკლია თანამდგომი. სკოლა საზოგადოების გარეშე თაობას ვერ გაზრდის. სკოლა უზარმაზარი მისიის მატარებელია, მაგრამ მას მხარს უნდა უბამდეს საზოგადოებაც. როდესაც სკოლას აქვს რაღაც ღირებულებები, შრომობს, ზრდის თაობას, მაგრამ რეალური ცხოვრება აბსოლუტურად არ ესადაგება იმ იდეალებს, რაზეც წარმატებული სკოლა მუშაობს, მაშინ სკოლის საქმეც ფუჭდება. მე ვფიქრობ, რომ ​სკოლის და მომავალი თაობის კეთილდღეობა მთლიანად საზოგადოების საფიქრალია. მე ვთვლი, რომ საქართველოში პედაგოგის პროფესია ჯერ კიდევ არ არის პრესტიჟული, დაფასებული.“

„აღზარდო ადამიანი, გქონდეს პრეტენზია იმაზე, რომ პიროვნება აღზარდო, ეს ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა. პასუხისმგებლობა უპირველეს ყოვლისა იმ პიროვნების წინაშე, რომელსაც ზრდი და საზოგადოების და ქვეყნის წინაშე. ​ჩემი იდეალი არის გავზარდო თავისუფალი და ბედნიერი მოქალაქე, ადამიანი, რომელიც ამ სამყაროში იპოვის თავის ადგილს. თუ შევძლებ, რომ რამდენიმე მოსწავლეს მაინც ვაპოვნინო თავისი თავი ამ სამყაროში, მე ჩავთვლი, რომ ჩემი მისია შესრულებულია. მე ისეთ საგანს ვასწავლი, რომ ეს ჩემთვის შედარებით ადვილია,“ - აცხადებს რუსუდან აბრამიძე.

წყარო:​ „შემდეგი გაჩერება“

ვინ არის ნამდვილი მასწავლებელი? - ის არასდროს შებღალავს მოსწავლის (ზოგადად - კაცის) ღირსებ...
ვინ არის ნამდვილი მასწავლებელი? - აღნიშნულის შესახებ სოციალურ ქსელში ​ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია პოსტს აქვეყნებს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინც ფიქრობს, რომ პატარა ასაკში ბავშვის გაჩენა ნორმალურია, მათ გასაგონად: ეს ყველაზე რთული რამ არის რაც შეიძლება ცხოვრებამ გარგუნოთ,“ - თიკა ჯამბურია

„ვინც ფიქრობს, რომ პატარა ასაკში ბავშვის გაჩენა ნორმალურია, მათ გასაგონად: ეს ყველაზე რთული რამ არის რაც შეიძლება ცხოვრებამ გარგუნოთ,“ - თიკა ჯამბურია

მომღერალმა თიკა ჯამბურიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადრეულ ასაკში შვილის გაჩენის სირთულეებსა და დედობით გამოწვეული უდიდესი ბედნიერების შესახებ ისაუბრა:

„როდესაც ნინას დედა გავხდი 19 წლის ვიყავი …. მაშინ რა თქმა უნდა ვერ ვაცნობიერებდი რამხელა ცხოვრებისეულ გამოწვევას ვეჭიდებოდი , რადგან ირგვლივ ბევრი ადამიანის იმედი მქონდა და ჩემი ძალიან პატარა ასაკიდან გამომდინარე ძალიან მარტივად ვუყურებდი ყველაფერს . გულწრფელად გეუბნებით ყველას,ვინც ფიქრობს, რომ პატარა ასაკში ბავშვის გაჩენა ნორმალურია მათ გასაგონად! ეს ყველაზე რთული რამ არის რაც შეიძლება ცხოვრებამ გარგუნოთ და ამავ დროულად ყველაზე დიდი ბედნიერებაა,რაც შეიძლება ცხოვრების განმავლობაში შეიგრძნოთ …

ამ ხნის მანძილზე ვაკვირდები და ვხვდები,რაც უფრო მემატება წლები,მით უფრო ვხდები ნინას დედა … და თითოეულ იმ დაკარგულ წამს ვნანობ,რაც მასთან ერთად არ გამიტარებია … მაგრამ პატარა ასაკში ამას ვერ გააკონტროლებ იმიტომ , რომ შენც გინდა მეგობრებთან ერთად გათენება და გართობა , ამას კი მოყვება ის სინანული,რასაც დროის დაკარგვა ჰქვია …

მოკლედ ამხელა ტექსტი იმისთვის დავწერე , რომ მინდოდა მეთქვა ახლა ყველაზე მეტად ჩემი ცხოვრების მანძილზე ვგრძნობ,რომ ვარ დედა , ვაცნობიერებ,რომ ეს სილამაზე და საოცრება ჩემი შვილია , რომ ჩემი პასუხისმგებლობაა ნინა დადგეს კარგი ადამიანი , იყოს კეთილი და აკეთოს კარგი საქმე , ამას გაცნობიერებას კი აუცილებლად ჩამოყალიბებული აზროვნება და გამოცდილება სჭირდება …

ვინც იცნობს ნინას,იციან,რომ საოცარი გოგოა და მინდა გითხრათ,რომ ნამდვილად ბედნიერებაა მისი დედობა,“- აღნიშნა თიკა ჯამბურიამ.

წაიკითხეთ სრულად