Baby Bag

„ბავშვის დილა იწყება ყვირილით და ჩხუბით, არ იწყება მოფერებით, სიყვარულით. ეს ბავშვებში ძალიან ცუდ მუხტს ტოვებს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ბავშვის დილა იწყება ყვირილით და ჩხუბით, არ იწყება მოფერებით, სიყვარულით. ეს ბავშვებში ძალიან ცუდ მუხტს ტოვებს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

​​დეკანოზი შალვა კეკელია საზოგადოებასა და ოჯახში მომძლავრებული აგრესიის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ბავშვებს მძიმე გარემოში უხდებათ ცხოვრება, რაც აუცილებლად უნდა შეიცვალოს:

„აგრესია გლობალური თემაა, რომელიც სახელმწიფომ გლობალურად უნდა განიხილოს. არავის უსაუბრია იმაზე, თუ როგორ უნდა მოგვარდეს ის აგრესია, რომელიც დღეს საზოგადოებაში არის. ჩემი აზრით, არის დასაწყები ტელევიზიებიდან. ტელეგადაცემებში მუდმივი დაპირისპირებაა ადამიანებს შორის. ამას ხომ ბავშვი ხედავს?! ყველგან ბავშვი ხედავს აგრესიას. ოჯახში ხედავს აგრესიას, დედასა და მამას შორის დაპირისპირებას. მშობელი შვილს სულ აკრძალვით ელაპარაკება. ეს ბავშვებში ძალიან ცუდ მუხტს ტოვებს.“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, მშობლები ხშირად დილას ყვირილითა და ჩხუბით იწყებენ, რაც ბავშვზე მძიმე ზემოქმედებას ახდენს:

„ბავშვი ხედავს, რომ მშობელი სულ ეუბნება: „ადექი დროზე!“ „დროზე ჩაიცვი!“ ​ამას ეუბნება ყვირილით. დილა იწყება ყვირილით. მშობელს ეჩქარება, სამსახურში უნდა გაიქცეს. ის ბავშვზე დილიდანვე ახდენს ზეწოლას. დილა იწყება ყვირილით და ჩხუბით, არ იწყება მოფერებით, სითბოთი, სიყვარულით. ადამიანებს არ გვყოფნის იმის ძალა, რომ ჩვენს შვილებს თვითონ დაველაპარაკოთ. ადვილია, ბავშვს ყურზე მოქაჩო, უცებ ჩააცვა, რაღაც უცებ გააკეთებინო. იმის ახსნას, თუ როგორი მნიშვნელოვანია დილით ადრე ადგომა, დრო სჭირდება. ჩვენ ეს დრო არ გვაქვს სამწუხაროდ და ეს იწვევს ამ ყველაფერს. ბავშვი დილიდანვე უკვე აგრესიულია.“

მამა შალვა კეკელია აცხადებს, რომ მშობლების მოუცლელობაც უდიდესი პრობლემაა, რაც ბავშვთან სრულფასოვან ურთიერთობას შეუძლებელს ხდის:

„მთელი დღე მშობელს არ სცალია შვილისთვის. არ არის დრო, რომ მშობელი შვილს ესაუბროს, დაუჯდეს შვილს და ელაპარაკოს ძალიან თბილად. ძალიან ბევრი პრობლემა დაგროვდა ერთიანად. ეს ყველაფერი არის ერთობლივად მოსაგვარებელი. საიდან იწყება ადამიანის აღზრდა? ​ადამიანის აღზრდა იწყება ოჯახში. ოჯახი არის უმთავრესი. მეორე არის სკოლა და ის გარემო, სადაც ადამიანი ტრიალებს.“

„შვილს ყოველთვის ტკბილად ვერ დაელაპარაკები, ზოგჯერ გვიწევს საყვედურის თქმა. შვილს უნდა მოექცე ისე, როგორც ღმერთი გექცევა შენ. ღმერთი შენზე განსაცდელებს არ უშვებს ხოლმე? რამდენი განსაცდელი დაუშვია. ამ განსაცდელებით გზრდის ის, ეს განსაცდელი ტკივილთან ასოცირდება ხშირად. განსაცდელი ისეთი რამეა, რომ შენ​ რაღაც გეკრძალება ხშირად. ზოგჯერ ამაზე უარის თქმა ძალიან რთულია, რადგან რაც გეკრძალება გსიამოვნებს. თუმცა, რაც გსიამოვნებს არ არის ზოგჯერ მისაღები ადამიანისთვის,“- აღნიშნული საკითხების შესახებ მამა შალვა კეკელია საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ საუბრობს.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„აკრძალვა მარტივია, ბევრი უნდა იშრომო საკუთარ შვილზე, მას უნდა ელაპარაკო, როგორც დიდს, როგ...
​დეკანოზი შალვა კეკელია მშობლებსა და შვილებს შორის ურთიერთობებზე საუბრობს და აცხადებს, რომ მშობლები შეცდომას უშვებენ, როდესაც შვილებს ყველაფერს უკრძალავენ:„საქართველოში მშობლებსა და შვილებს შორის ურთი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად