Baby Bag

„არავითარ შემთხვევაში ბავშვმა არ უნდა ისაუზმოს მარტო, არ უნდა ისადილოს მარტო, ეს უნდა იყოს ოჯახური ტრადიცია,“ - ლაშა უჩავა

„არავითარ შემთხვევაში ბავშვმა არ უნდა ისაუზმოს მარტო, არ უნდა ისადილოს მარტო, ეს უნდა იყოს ოჯახური ტრადიცია,“ - ლაშა უჩავა

ენდოკრინოლოგმა ლაშა უჩავამ ბავშვებში ჯანსაღი კვებითი ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვებს დაბადებისას არცერთი საკვები არ უყვართ და მათი გემოვნების ჩამოყალიბებაში მიწოდების ფორმა უდიდეს როლს ასრულებს:

„როდესაც იბადება ბავშვი, მას არაფერი არ უყვარს. მიწოდების ფორმას აქვს მნიშვნელობა. ბევრი ფერადი უნდა იყოს. მარკეტოლოგები რატომ ცდილობენ, რომ ტკბილი პროდუქტები ლამაზად შეფუთონ? იმისთვის, რომ ბავშვებს მოთხოვნილება გაუჩნდეთ. ​როდესაც ძირითადად ერთფეროვან საკვებზეა ბავშვი, ეს არ არის მიზანშეწონილი. ორგანიზმში უნდა შევიდეს ყველა ნივთიერება: ცილა, ცხიმი, ნახშირწყლები, ვიტამინები და მინერალები. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ეს ბავშვთა ასაკში. ამ პერიოდში ყალიბდება, იზრდება ორგანიზმი.“

ლაშა უჩავამ მშობლებს თბილი, წამახალისებელი მიდგომების არაეფექტიანობის შემთხვევაში, შედარებით მკაცრი მეთოდების გამოყენების რეკომენდაცია მისცა:

„თუ საჩუქრებით, თბილი მიდგომით არ ხდება ბავშვის დამორჩილება, სამწუხაროდ, მშობლებს ვურჩევთ რადიკალურ გადაწყვეტილებას. ამაში ფსიქოთერაპევტებიც ჩვენ გვემხრობიან. ეს რადიკალური რჩევა არის ის, რომ ​არავითარ შემთხვევაში კვებებს შორის მათ არ უნდა მისცეთ სასუსნავები. მაშინ, როდესაც ბავშვს უჩნდება შიმშილის შეგრძნება, აუცილებლად მიირთმევს იმ საკვებს, რომელსაც ჩვენ მივაწვდით. თუ ხედავს ბავშვი, რომ უბრალოდ არ დავუდებთ სხვა საკვებს, ადგება სუფრიდან, მოითხოვს სასუსნავს. თუ მას არ მივცემთ ამ დამატებით კვებას, ის აუცილებლად მობრუნდება სუფრასთან. დაძალება არ შეიძლება. დაძალების ბებიების და ბაბუების ინსტიტუტი არ უნდა იყოს.“

ლაშა უჩავას თქმით, ​როდესაც ბავშვი მხოლოდ ცალკეულ პროდ​უქტებს მიირთმევს და ჯანსაღ კვებაზე უარს ამბობს, ეს უფროსების მიერ დაშვებული შეცდომებით არის გამოწვეული:

„ეს არის სწორედ უფროსების ბიძგი. მაშინ, როდესაც ჩამოყალიბებული ვართ იმაზე, რომ ოჯახში უნდა გაჩნდეს პატარა, ჩვენ უნდა გვქონდეს უკვე გათვითცნობიერებული პასუხისმგებლობა, თუ რა მზრუნველობა უნდა გამოვიჩინოთ მის მიმართ. უნდა გვქონდეს გათვითცნობიერებული ის, რომ უნდა გავზარდოთ ჯანმრთელი თაობა. ​მაშინ, როდესაც უჭირს ბავშვს გარკვეულ პროდუქტებზე უარის თქმა, არავითარ შემთხვევაში არ გაუჭირდება, თუ მას არ შევთავაზებთ, არ გავასინჯებთ ამ პროდუქტს. არ უნდა იყოს სახლში ეს სხვა პროდუქტები.“

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ოჯახის ტრადიციებს და ჩვევებს. არავითარ შემთხვევაში ბავშვმა არ უნდა ისაუზმოს მარტო, არ უნდა ისადილოს მარტო, არ უნდა ივახშმოს მარტო. ეს უნდა იყოს ოჯახური ტრადიცია. მშობლებმაც, ბებიებმაც, ბაბუებმაც უნდა გამოყონ დრო იმისთვის, რომ ​საუზმე​ზე, სადილსა და ვახშამზე ბავშვებს დაუთმონ დრო. სუფრაზე იყოს მხოლოდ ის პროდუქტები, რასაც ბავშვები მიირთმევენ. მისცენ მაგალითი, რომ ეს არის ჯანსაღი და ეს უნდა მივირთვათ. ჩვენ თუ დავიდებთ ჩვენთვის მწვადს და ბავშვს დავუდებთ მაწონს, უკაცრავად და მეც ვერ გავძლებ ამ სუფრასთან,“ - აღნიშულ საკითხზე ლაშა უჩავამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პოსტ ალიონი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული...
როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - აღნიშნულ თემებზე​ Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე ესაუბრა. ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად