Baby Bag

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

ფილოსოფოსმა ანდრო დგებუაძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ სიზარმაცის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სიზარმაცეს თავისი დადებითი მხარეებიც აქვს, რომელიც ადამიანმა უნდა გამოიყენოს:

„სიზარმაცეა, როდესაც ძალა არ გაქვს იმის, რომ ადგე და საქმე გააკეთო. ზოგჯერ უძრაობაც გეზარება. ადამიანს რომ უთხრა: „დღესაც არაფერი გააკეთო, ხვალაც," შეიძლება ნევროზში გადავარდეს. ქართველებს გვაქვს ძალიან კარგი ფრაზა: „ნაბან წყალს ბავშვი არ გადააყოლო.“ ​რაღაც ელემენტები არის, რომლებიც სიზარმაცეს არ უნდა გადავაყოლოთ. მზერა ახლოს რომ მივიტანოთ, შემიძლია ვთქვა: სიზარმაცე მე მაძლევს საშუალებას, რომ პირდაპირ ქმედებაზე კი არ გადავიდე, ერთი წამით გავჩერდე. ამ წამში ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ხდება, უფრო მეტ დაკვირვებას ვახერხებ.“

ანდრო დგებუაძის თქმით, სიზარმაცე ადამიანს საკუთარ თავსა და ცხოვრებაზე დაკვირვების შესაძლებლობას აძლევს:

„3 წამი სიზარმაცე არის ღვთაებრივი სიზარმაცე. თითქოს დისტანციაში გტოვებს შენსა და გარესამყაროს შორის. ამ დროს შენ გაქვს საშუალება გამოხვიდე, დააკვირდე და გაცილებით ცნობიერად შეხვიდე მერე.​ სიზარმაცე არ არის ადვილი ცნება. ჭკვიანი ადამიანი სიზარმაცეს გამოიყენებს ჭკვიანურად. ის, ვინც ზარმაცია და ის, ვისაც შეუძლია თავის სიზარმაცეს თვალები გაუსწოროს, დიდი ალბათობაა, რომ ეს ადამიანი კრეატიულია.“

ანდრო დგებუაძემ უპასუხისმგებლობის შესახებაც ისაუბრა. მისი თქმით, სიზარმაცე, შესაძლოა, უპასუხისმგებლობაში გადაიზარდოს:

„შეიძლება უპასუხისმგებლობაში გადავიდეს სიზარმაცე. სიზარმაცეს აქვს ნაბანი წყალიც, რომელიც უნდა გადავასხათ. სიზარმაცე კოსმიური მოვლენაა და არა ქართული. ​მეცადინეობა და სიბეჯითე არის მნიშვნელოვანი კუნთი, რომელიც ბავშვმა უნდა გამოიმუშაოს. ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც სისტემატიურია, მნიშვნელოვანია. ყოველ დღე 12 საათზე, რაც გინდა გააკეთე, ოღონდ გააკეთე. ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ შეგიძლია მართო შენი თავი, არ იყო ყოველთვის დინებას მინდობილი.“

„რას აკეთებს ბავშვი, როდესაც არაფერს არ აკეთებს? მე, როდესაც არაფერს ვაკეთებდი, ვთამაშობდი. თამაშისას ფანტაზიაში მიდიხარ შორს და წარმოსახვას ავითარებ. ამ დროს ვიღაცისთვის ეს არის სიზარმაცე. ​რას აკეთებს ეს ბავშვი? არაფერს არ აკეთებს. ვიღაცისთვის არის: „აუ, რა მაგარია, როგორი ფანტაზია აქვს.“ სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს. იმ დროსაც ჩვენ რაღაცას ვაკეთებთ, რაღაცას ვფიქრობთ, რაღაცას ვაზროვნებთ,“ - აღნიშნა ანდრო დგებუაძემ.

წყარო: ​„დილის შოუ“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ, არსებობენ უფროსები, რომლებსაც მათი მოტივირება ეზარებათ
​ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ. მშობლები და მასწავლებლები ხშირად აღნიშნავენ, რომ ბავშვები ზარმაცობენ, ისინი საშინაო დავალებებს არ ასრულებენ ან ოთახს არ ალაგებენ. მშობელს თუ ვკითხავთ, რატომ უნდა შეასრუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კონსულტაციაზე მოსული ბავშვების 80 პროცენტი კითხულობს წვნიანი რა არის... ფიქრობენ, რომ კომპოტია,“- ენდოკრინოლოგი ელენე გიორგაძე

„კონსულტაციაზე მოსული ბავშვების 80 პროცენტი კითხულობს წვნიანი რა არის... ფიქრობენ, რომ კომპოტია,“- ენდოკრინოლოგი ელენე გიორგაძე

მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა, ენდოკრინოლოგმა ელენე გიორგაძემ ბავშვებში ჭარბწონიანობის პრობლემის ზრდის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნული პრობლემის გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„ახლა ისეთი დროა, რომ მშობლებს არ სცალიათ, ბებია-ბაბუებს არ სცალიათ, ის თაობა ბებია-ბაბუების, რომლებიც სახლში ისხდნენ და ბავშვებს უვლიდნენ, აღარ არიან, ამიტომ ბავშვი რჩება სკოლაში 5-7 საათამდე. კი, შეთავაზება იქ არის, რომ ბოსტნეულიც იქნება, სალათიც, მაგრამ მაინც მაკარონს ჭამს ბავშვი. ჩემი შვილიშვილები რომ მოდიან, ვეკითხები რა ჭამეს, მპასუხობენ: „კომპოტი დავლიე, მაკარონი შევჭამე.“ ვეკითხები: „რატომ,ბებო? წვნიანი არ იყო? ხილი არ იყო?“ პასუხი არის: „კი, იყო, მაგრამ მაკარონი მირჩევნია.“

კვება არის ჩვევა. ჩვენ ხომ მიჩვეულები ვართ, რომ აუცილებლად შხაპი უნდა მივიღოთ ყოველდღიურად, კბილები გამოვიხეხოთ. ოჯახებში დაიკარგა კულტურა, რომ ბავშვს სწორად კვება ასწავლო თავიდანვე. მე 64 წლის ვარ. სკოლაში რომ ვსწავლობდი, 34 ბავშვი ვიყავით და მარტო ერთი მოსწავლე იყო, რომელსაც ჰქონდა სიმსუქნე. ახლა ბაღებში და სკოლებში რომ შეხვალთ, ეს რიცხვი ბევრად მეტია. კი, კარგია, ბავშვი რომ დაიბადება, ორ წლამდე პუტკუნაა. ეს პრობლემად არ ითვლებოდა. ბავშვი სიარულს რომ იწყებდა, იკლებდა წონას.

კონსულტაციაზე რომ მოჰყავთ ბავშვები, რომ ვიწყებ ლაპარაკს: წვნიანს თუ უკეთებთ ბავშვს და თუ მიირთმევს, ბავშვების 80 % კითხულობს წვნიანი რა არის. ფიქრობენ, რომ კომპოტია. მშობლები არ მაცდიან ლაპარაკს. „ჩემი შვილი ხილს არ ჭამს და არ შეჭამს, ბოსტნეულს არ ჭამს, რძე არ უყვარს, მარტო იოგურტი.“ მე ვეუბნები: „ქალბატონო, მაშინ რატომ მოიყვანეთ კონსულტაციაზე ბავშვი? ხომ უნდა ავხსნა, რა არის მისთვის სასარგებლო.“ არავინ არ თვლის, რომ ჩვენ გენეტიკურად გვაქვს ჩადებული რა სიმაღლის იქნება ბავშვი. თუ ის ნორმალურ კვებას იცავს, ცილა საკმარისი რაოდენობითაა, ვიტამინები, მიკრო და მაკროელემენტები, ის გენეტიკურ რესურსს ბოლომდე იყენებს და შეიძლება 10 სანტიმეტრით უფრო მაღალი იყოს, ვიდრე ის ბავშვი, რომელიც მსუქანია. ამ ყველა ნივთიერებას ორგანიზმი ხმარობს მერე ჭარბ წონაში და არა იმაში, რომ სიმაღლეში წაიყვანოს ბავშვი,“- მოცემულ საკითხზე ელენე გიორგაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად