Baby Bag

„როგორ შევარჩიოთ კარგი სკოლა?“ - გია მურღულიას საინტერესო პასუხი

„როგორ შევარჩიოთ კარგი სკოლა?“ - გია მურღულიას საინტერესო პასუხი

ფილოლოგიის დოქტორმა გია მურღულიამ ბავშვის აღზრდაში სკოლის როლისა და დანიშნულების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სკოლამ ბავშვს ნებისყოფა, შრომისმოყვარეობა და მიზანსწრაფულობა უნდა ასწავლოს:

„ადამიანს ნებისყოფა თუ არ აქვს, წასულია იმის საქმე. ის პიროვნებადაც ვერ შედგება. ვერცერთ საქმეს ვერც ბოლომდე განახორციელებს, ვერც ხარისხიანად გააკეთებს. შრომისმოყვარეობა, უნდა ისწავლებოდეს თუ არა ეს? რა თქმა უნდა, უნდა ისწავლებოდეს. ნებისყოფა, შრომისმოყვარეობა, მიზანსწრაფულობა, ალგორითმის გააზრების უნარი, ​ეს უნდა მასწავლოს მე სკოლამ, ოჯახმაც უნდა მასწავლოს. არანაკლებ მნიშვნელოვანია ღირებულებათა სისტემის ჩამოყალიბება ჩემში. ეს დედამ და მამამ უნდა მასწავლოს, პირველ რიგში, რომ კარგი ადამიანი ვიყო, არ შევეცადო სხვისი უბედურების ხარჯზე შევქმნა ჩემი ბედნიერება, არ ვიყო მიმტაცებელი, მომხვეჭელი. ეს მაგალითებით, ლიტერატურით, ისტორიით უნდა მასწავლონ. ეს საგნები რისთვის არის, რისთვის ისწავლება? ყველა საგანს თავისი ფუნქცია აქვს.“

გია მურღულიამ საინტერესო პასუხი გასცა კითხვას, თუ როგორ უნდა შევარჩიოთ კარგი სკოლა ბავშვისთვის:

„ხანდახან მეკითხებიან: „როგორ შევარჩიოთ კარგი სკოლა?“ მიდი და პირველ რიგში, ეს იკითხე: „როგორია თქვენს სკოლაში აღზრდის სისტემა?“ ეს არის პირდაპირი ნიშანი იმისა, რამდენად ხარისხიანია ეს სკოლა. მარტო ჩემზე რომ იყოს დამოკიდებული, ყველა სკოლის შესასვლელში მივაწერდი გურამიშვილის სიტყვებს: „ყმაწვილი უნდა სწავლობდეს საცნობლად თავისადაო: ვინ არის, სიდამ მოსულა, სად არის, წავა სადაო.“ ​სამივე დროში უნდა მოააზრებინო ბავშვს თავისი თავი, როგორც თვითონაც სამსახოვანს. ნებისმიერი ჩვენგანი ინდივიდია, მეორე თქვენგანი არც აქამდე ყოფილა, არც დაიბადება. თქვენ ხართ განუმეორებელი. მეორე მხრივ, თქვენ წარმოადგენთ ჩვენს ქვეყანას, ხართ ქართველი, მესამე მხრივ, თქვენ ხართ ზოგადად ადამიანი, კაცობრიობის შვილი ხართ. სამივე ამ განზომილებაში თქვენ უნდა გაიაზროთ ვინ ხართ თქვენ, საიდან მოდიხართ, სად ხართ და საით მიდიხართ.“

გია მურღულიას თქმით, პასუხისმგებლობა აღზრდაში გადამწყვეტ ფუნქციას ასრულებს:

„როგორ ფიქრობთ, ​სიტყვა „პასუხისმგებლობა“ აღზრდაში რა ფუნქციას ატარებს?! ძალიან დიდსაც და გადამწყვეტსაც, იმიტომ, რომ რაღაც იცოდე, ერთია და ამ შენი ცოდნის მიხედვით იცხოვრო, ეს სულ სხვა რამ არის. ღმერთმა სამყარო რომ შექმნა, შექმნა წესრიგი. შენი ცოდნა უნდა გაძლევდეს შესაძლებლობას, რომ მიხვდე, რა არის ეს წესრიგი. ეს ნახევარია საქმის. მეორე ნახევარი არის ის, რომ შენ თვითონ შექმნა შენი ცხოვრებით შენი საკუთარი წესრიგი. შენს ცხოვრებას გამართლება აქვს მხოლოდ მაშინ, თუ შენ ყველაფერს დაძლევ და იმაში ჩაერთვები, რისთვისაც დაიბადე ამ ქვეყანაზე.“

​ყველა მასწავლებელს აქვს შეცდომა ან ფიქრი შესაძლო შეცდომაზე. მე მქონია მარცხი და მიფიქრია, რა დავაკელი ამ ბავშვს?! დიდი მნიშვნელობა აქვს ბევრ გარემოებას: რა ოჯახში იზრდება ბავშვი, როგორი გარემოა ამ ოჯახში, როგორია ურთიერთობა მშობლებს შორის, როგორია მისი ბუნება. ფრანგი განმანათლებლები ამბობდნენ, რომ აღზრდით ყველაფრის შეცვლა შეიძლება. ზოგიერთები ფიქრობდნენ და ახლაც ფიქრობენ, რომ ადამიანის ბუნება ზოგჯერ შეუძლებელს ხდის იმას, რომ აღზრდა შედეგიანი იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გია მურღულიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

​„დღის კოდი“ 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ყველაფრის სათავე ის არის, ადამიანში ადამიანი აღზარდო“ - გია მურღულია
​ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საზღვრებს ვერავინ ვერ იცავს... არღვევენ საზღვრებს შვილების, რძლების, სიძეების მიმართ,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ მშობლების მხრიდან შვილებისადმი გამოვლენილი ჰიპერმზრუნველობის მავნე შედეგებზე ისაუბრა:

„კომფორტის ზონიდან გამოსვლა არავის არ გვიყვარს. თუ მე კომფორტს შემიქმნი, რატომ არ გამოვიყენებ ამ კომფორტს იმისთვის, რომ დიახ, გამიკეთეთ ყველაფერი, მაჭამეთ, დამახვედრეთ, მომიტანეთ. კომფორტის ზონა არის საფრთხის შემცველი. რომ გაისარჯო და რაღაც გააკეთო, ამ კომფორტის ზონიდან უნდა გამოხვიდე. სიზარმაცე არ არის დამახასიათებელი ბავშვისთვის. ამას ჩვენ ვასწავლით და ვაჩვევთ. თუ მუდმივად წამოწოლილი მამაა, თან მოჯუჯღუნე, არაფერი რომ არ მოსწონს, ბებია ჰყავს წასული საზღვარგარეთ და აგზავნის ფულს. საჭმელი აქვთ, სასმელი აქვთ, არავის არ სჭირდება მუშაობა. წუწუნებენ ადამიანები, უნდათ მენეჯერად და დირექტორად მუშაობა. ამას არ სთავაზობს სამყარო და არის გაბრაზებული ყველაზე და ყველაფერზე.

ბავშვს უნდა შევუქმნათ პირობები, რომ მან თვითონ გააკეთოს, თვითონ ჭამოს, თვითონ ისწავლოს დალაგება, თვითონ ისწავლოს წაკითხვა და გაგება. მეშვიდე კლასელ შვილთან რომ დაჯდები, აღმოჩნდება, რომ საერთოდ არ შეუძლია ამოცანა წაიკითხოს, მათემატიკა უჭირს. განა აზროვნების პრობლემა აქვს, წაკითხვა არ იცის, იმიტომ, რომ სულ სხვა უკითხავს. თუ სხვამ არ წაუკითხა, მერე აღარ ესმის.

თუ ეკონომიკური მდგომარეობით არ არის განპირობებული და იძულებითი არ არის, მშობლებთან ცხოვრებას ირჩევენ ისევ კომფორტის ზონიდან გამომდინარე. შვილი დედამ და მამამ უნდა გაზარდოს. ბებიასა და ბაბუაზე ძვირფასი არაფერია, მაგრამ შვილი მშობლებმა უნდა გაზარდონ. არის საზღვრების პრობლემა. საზღვრებს ვერავინ ვერ იცავს. არღვევენ საზღვრებს შვილების, რძლების, სიძეების მიმართ. შვილთან ხომ მიჩვეულია მშობელი, რომ მის მაგივრად ცხოვრობს, შესაბამისად იჭრება უხეშად წყვილის საუბარში, მათ გადაწყვეტილებაში. თუ ფინანსურად არჩენს, თვლის, რომ მოვალეა, ასწავლოს. „ფულს გაძლევ და დამიჯერე“- ასეთი დამოკიდებულება აქვთ. ადამიანის ჭიპლარი არასდროს არ გადაიჭრება. დიახ, უნდა გაუშვა შვილი,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„რადიო ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად