Baby Bag

„არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება,“ - მარინა კაჭარავა

„არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანზე სიყვარულის ძალის ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ემოციას მთლიანობა ახასიათებს და ის აზროვნებას არხს არ უტოვებს:

„ემოციას ახასიათებს მთლიანობა, არხს არ უტოვებს აზროვნებას, რომ ადამიანმა იაზროვნოს. ხშირად არის, ადამიანი ყოფილ შეყვარებულს რომ უყურებს, ფიქრობს: „ნეტავ რა მომწონდა ამაში?“ ის შარავანდედი იყო მისი პირადი დამოკიდებულება ადამიანისადმი და არა იმ ადამიანის რაიმე თვისება. ​ტვინის თორმეტი ადგილი იღებს მონაწილეობას შეყვარებულობაში. ადამიანში ხდება ისეთი პროცესები, რომლებიც კარგად ვერ კონტროლდება.“

მარინა კაჭარავას თქმით, სიყვარულის ენას ურთიერთობაში ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს სიყვარულის ენას. ყველას აქვს თავისი ინდივიდუალური ენა. ეს არის სხეულის ენა, თვალით კონტაქტი, დრო, რომელსაც ატარებენ ერთად. ჩახუტების დროს კანზე რომ ჟრიალი აქვს ადამიანს, ამასაც სიყვარულის მოლეკულა განსაზღვრავს. აუცილებელია კომპლიმენტები და აღიარება. გოგონებს ხომ უყვართ, მაგრამ ბიჭებს ბევრად მეტად უყვართ აღიარება, როდესაც აღიარებენ მის მამაკაცურ ღირსებას, მის დამსახურებებს. არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება. როგორც კოცონს უნდა სულის შებერვა, ცეცხლს რომ დაანთებ, ისე უნდა გრძნობასაც.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ურთიერთობაში განახლება აუცილებელია:

„აუცილებელია რაღაც განახლება. რეკომენდაციები არის ერთად ფრენა, ერთად სრიალი. ისეთი რაღაცების კეთება, რომელიც აახლოვებს ადამიანებს ერთმანეთთან. როგორ გავიგოთ რა არის ჩვენი სიყვარულის ენა? რაც მე მწყინს, დავუკვირდე იმას. რასაც აკეთებს და ამბობს და მე რომ არ მსიამოვნებს, უნდა ვიფიქრო, რომ იმის საპირისპირო არის ჩემი სიყვარულის ენა. აუცილებლად თვალებში უნდა უყურებდე ადამიანს და აუხსნა, რომ შენთვის ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. სიყვარულში, ​ურთიერთობაში ყოველთვის არის კომპრომისები. ამ ურთიერთობაში თავისუფლებას ცოტათი კარგავ, მაგრამ შენი არჩევანია ეს.“

„ქალს აქვს დედობის უნარი, რომელიც არის უნიკალური უნარი. ​ეს მზრუნველობა მამაკაცს იმდენი არ აქვს. მამაკაცისთვის ეს უფრო რთულია, ვიდრე ქალისთვის. ქალისთვის ეს ძალიან ბუნებრივი მდგომარეობა. ეს ბმა ისეთი რამ არის, რომ ვერც კი ხვდები, რა არის ის, რაც ამ ადამიანში გიზიდავს. რომ არა ეს ურთიერთობა, შეიძლება არც კი შეხედო მას. დამთავრების შემდეგ ეს ხშირად ხდება. ფრანგები ამბობენ: „არასდროს დაბრუნდე იქ, სადაც ბედნიერი იყავი.“ ბედნიერი შენ იყავი, ეს იყო შენი ემოციური მდგომარეობა იმ კონკრეტულ დროს, ადგილას და არა ის ადგილი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ოჯახის განვითარებაში არსებობს კრიზისები, ეს არის შესაძლებლობა განვითარებისთვის. თუ ვერ და...
​​ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა ოჯახის ფენომენის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით ამქვეყნად უნაკლო არაფერია და იდეალური ოჯახიც არ არსებობს:„ამ სამყაროში იდეალური და უნაკლო არაფერია. ეს ურთიერთობა არის ორ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად