Baby Bag

„არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება,“ - მარინა კაჭარავა

„არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანზე სიყვარულის ძალის ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ემოციას მთლიანობა ახასიათებს და ის აზროვნებას არხს არ უტოვებს:

„ემოციას ახასიათებს მთლიანობა, არხს არ უტოვებს აზროვნებას, რომ ადამიანმა იაზროვნოს. ხშირად არის, ადამიანი ყოფილ შეყვარებულს რომ უყურებს, ფიქრობს: „ნეტავ რა მომწონდა ამაში?“ ის შარავანდედი იყო მისი პირადი დამოკიდებულება ადამიანისადმი და არა იმ ადამიანის რაიმე თვისება. ​ტვინის თორმეტი ადგილი იღებს მონაწილეობას შეყვარებულობაში. ადამიანში ხდება ისეთი პროცესები, რომლებიც კარგად ვერ კონტროლდება.“

მარინა კაჭარავას თქმით, სიყვარულის ენას ურთიერთობაში ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს სიყვარულის ენას. ყველას აქვს თავისი ინდივიდუალური ენა. ეს არის სხეულის ენა, თვალით კონტაქტი, დრო, რომელსაც ატარებენ ერთად. ჩახუტების დროს კანზე რომ ჟრიალი აქვს ადამიანს, ამასაც სიყვარულის მოლეკულა განსაზღვრავს. აუცილებელია კომპლიმენტები და აღიარება. გოგონებს ხომ უყვართ, მაგრამ ბიჭებს ბევრად მეტად უყვართ აღიარება, როდესაც აღიარებენ მის მამაკაცურ ღირსებას, მის დამსახურებებს. არ უნდა დაგვენანოს ერთმანეთისთვის კომპლიმენტების თქმა, იმის ახსნა, თუ როგორ მიყვარს, როგორ მენატრება. როგორც კოცონს უნდა სულის შებერვა, ცეცხლს რომ დაანთებ, ისე უნდა გრძნობასაც.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ურთიერთობაში განახლება აუცილებელია:

„აუცილებელია რაღაც განახლება. რეკომენდაციები არის ერთად ფრენა, ერთად სრიალი. ისეთი რაღაცების კეთება, რომელიც აახლოვებს ადამიანებს ერთმანეთთან. როგორ გავიგოთ რა არის ჩვენი სიყვარულის ენა? რაც მე მწყინს, დავუკვირდე იმას. რასაც აკეთებს და ამბობს და მე რომ არ მსიამოვნებს, უნდა ვიფიქრო, რომ იმის საპირისპირო არის ჩემი სიყვარულის ენა. აუცილებლად თვალებში უნდა უყურებდე ადამიანს და აუხსნა, რომ შენთვის ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. სიყვარულში, ​ურთიერთობაში ყოველთვის არის კომპრომისები. ამ ურთიერთობაში თავისუფლებას ცოტათი კარგავ, მაგრამ შენი არჩევანია ეს.“

„ქალს აქვს დედობის უნარი, რომელიც არის უნიკალური უნარი. ​ეს მზრუნველობა მამაკაცს იმდენი არ აქვს. მამაკაცისთვის ეს უფრო რთულია, ვიდრე ქალისთვის. ქალისთვის ეს ძალიან ბუნებრივი მდგომარეობა. ეს ბმა ისეთი რამ არის, რომ ვერც კი ხვდები, რა არის ის, რაც ამ ადამიანში გიზიდავს. რომ არა ეს ურთიერთობა, შეიძლება არც კი შეხედო მას. დამთავრების შემდეგ ეს ხშირად ხდება. ფრანგები ამბობენ: „არასდროს დაბრუნდე იქ, სადაც ბედნიერი იყავი.“ ბედნიერი შენ იყავი, ეს იყო შენი ემოციური მდგომარეობა იმ კონკრეტულ დროს, ადგილას და არა ის ადგილი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ოჯახის განვითარებაში არსებობს კრიზისები, ეს არის შესაძლებლობა განვითარებისთვის. თუ ვერ და...
​​ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა ოჯახის ფენომენის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით ამქვეყნად უნაკლო არაფერია და იდეალური ოჯახიც არ არსებობს:„ამ სამყაროში იდეალური და უნაკლო არაფერია. ეს ურთიერთობა არის ორ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად