Baby Bag

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ ნეგატიური ფიქრების დამაზიანებელი ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ნეგატიურ აზრებზე კონცენტრაცია ადამიანებს ხშირად უკან ხევთ:

„ნეგატიური ფიქრები ყველას გვიჩნდება. ეს დამაზიანებელი ხდება მაშინ, როდესაც არის ძალიან ხშირად, ინტენსივობა რომ მაღალი აქვს. ყველა შენთვის მნიშვნელოვანი მოვლენის წინ ერთი და იგივე აზრი ტივტივდება. თქვენს ფიქრებს თუ გადახედავთ, აღმოაჩენთ, რომ მეტ-ნაკლებად ერთი და იგივე მოვლენა იწვევს ამას. ყოველი ახალი პროექტის დაწყების წინ პირველი შეიძლება მოდიოდეს: „არ გამომივა, მე ხომ ამდენი არ შემიძლია, ​მე ამას ვერ შევძლებ, მე ამას ვერ გადავიტან.“ წარმოიდგინეთ, რამდენად გხევთ ეს უკან და რამდენად დამაზიანებელია.”

ირინა ტაბუციძის თქმით, ​ნეგატიური აზრების ძლიერი გავლენა, ბავშვობიდან მოდის და არასწორი აღზრდის შედეგია:

„ხშირად სათავე მაინც არის ხოლმე ბავშვობაში, აღზრდაში. მნიშვნელოვანია, ხშირად გვაქებენ თუ არა, გვაღიარებენ თუ არა, ჩვენს წარმატებას აღნიშნავენ თუ არა. თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ამისგან არაფერი არ გამოვა,“ „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე რაც მშობლისგან გვესმის, საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს. გადაჭარბებული ქება სხვა პრობლემას შექმნის, შეიძლება რეალობას ასცდე.“

„ნეგატიურ აზრს, როგორც წესი, ახლავს ემოცია. ის რაღაც ძლიერ ემოციას იწვევს. შეიძლება ეს იყოს შფოთვა, შიში, ბრაზი. თუ ჩვენ ამაზე ვრეაგირებთ, ის არის უკვე დამაზიანებელი. ​ნეგატიური აზრი ხდება დამაზიანებელი მაშინ, როდესაც ჩვენ მასზე რეაგირებას ვახდენთ. შეიძლება, მოვიდეს ფიქრი და წავიდეს, დავთრგუნო ეს ფიქრი. არის სიტუაცია, როდესაც ამას ვერ ვახერხებთ. რეაგირება რას ნიშნავს?! დავიწყებ შფოთვას, რეალურად ვაფუჭებ საქმეს და ვამართლებ შიშს. ამას შეგვიძლია დავარქვათ აკვიატება. ვერ ვაკონტროლებთ ამას, თავისით მოდის და მოდის. რთულ შემთხვევაში სჯობს სპეციალისტს მივმართოთ. რთულია შემთხვევა, როდესაც აღმოაჩენ, რომ აღარც კარიერა გაქვს, აღარც პირადი ცხოვრება, ყოველი სიახლის დროს შენი ნეგატიური აზრები გხევს უკან, არაფერი აღარ გიხარია. ეს ძალიან მძიმე შემთხვევაა უკვე“ - აღნიშნულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილის შოუ“ 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„შენგან არაფერი არ გამოვა“, „რას ჰგავხარ“, „რით ვეღარ გაიგე?!“... - შენიშვნები, რომლებიც ბ...
​ფსიქოთერაპევტი მარინა კაჭარავა ბავშვებთან ურთიერთობის თემაზე საუბრობს. როგორც იგი აღნიშნავს, არ არსებობს ადამიანი, რომელიც არ გაბრაზებულა, თუმცა გააჩნია, როგორ გამოვხატავთ ბრაზს:„ყველაზე მეტად გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ცოდნის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და განმარტა, თუ რა ტიპის ცოდნა უნდა ჰქონდეს ადამიანს, რათა საკუთარი გონებრივი შესაძლებლობების სწორად გამოყენება შეძლოს:

„ადამიანისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სხვებთან კავშირის განცდა. სხვებთან კავშირის განცდას ჭკუა სჭირდება. ის ჭკუა, რომელიც ემოციურ ინტელექტს ეფუძნება. ეს ყველაფერი საბოლოო ჯამში დგას ცოდნაზე. აუცილებლად უნდა გავიხსენოთ გურამიშვილის სიტყვები: „ჭკუა უხმარ არს ბრიყვთათვის, ჭკვა ცოდნით მოიხმარების!“ ეს ცოდნა თავად რისი ცოდნაა? იმისთვის, რომ ჩვენ იმ მოთხოვნილების რეალიზაცია მოვახდინოთ, რომელიც ადამიანურ არსებობას განაპირობებს, ანუ ღმერთთან კავშირის განცდის მოთხოვნილების, რა ცოდნა სჭირდება ამას? რა არის ეს ცოდნა? ეს არის ის ცოდნა, რომელიც მოვლენების გაგებას უდებს საფუძვლად.

ძალიან ცნობილი მოაზროვნე გახლდათ ლუდვიგ ფოიერბახი. მან თავის დროზე ვერ გაიგო ისეთი დიდი ფილოსოფოსის ნააზრევი და ვერ ახსნა მისი სისტემა და მეთოდი მართებულად, როგორიც იყო ჰეგელი. რა იყო ამის მიზეზი? რატომ ვერ ჩასწვდა და ვერ გაიგო ეს? მას არ ეყო ცოდნა. ის იმყოფებოდა განმარტოვებულ სივრცეში, მის სოფელში. მან ვერ გაიგო ის სამი დიდი აღმოჩენა, რომელიც მოხდა იმ დროს. ეს აღმოჩენები იყო, რომ მცენარისა და ცხოველის უჯრედს ერთი და იგივე აგებულება აქვს, რომ არსებობს ენერგიის მუდმივობის კანონი თურმე და დარვინის ევოლუციის თეორია, რომ განვითარების კანონი არის მემკვიდრეობითობა და ცვალებადობა. ეს ცოდნა ხედვის რაკურსს ქმნის ისეთს, რომ შენ დაინახო განვითარება რა კანონზომიერებას ეფუძნება. ეს თვითონ ადამიანს შინაგანად ცვლის. ის შინაგანად სხვა პოზიციაში აღმოჩნდება, სხვა დამოკიდებულება აქვს ცოდნის მეშვეობით ადამიანს სამყაროსთან. ქართულ ლიტერატურაში ცნობილი მაგალითი რომ ავიღოთ, ფარსმან სპარსს ცოდნა არ ჰქონდა? დიახ, მას ჰქონდა ცოდნა, მაგრამ ეს სხვა ცოდნაა. ნახეთ რას გვეუბნება „სიბრძნე სოლომონისა“: „რადგან მზაკვარ სულში სიბრძნე ვერ შეაღწევს და ვერც ცოდვას დამონებულ სხეულში დაივანებს.“ ეს არის უმთავრესი. თურმე ჭკუა საჭიროებს ემოციურ ინტელექტს, ურთიერთობის შინაგან მოთხოვნილებას. ეს ყველა ადამიანშია, მაგრამ თუ მზაკვარ სულში აღმოჩნდა ცოდნა, სიბრძნე აღარ არის უკვე ის ცოდნა. აი, ეს არის მთავარი. სიყვარულის გარეშე არსებული სული მზაკვარი სულია,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად