Baby Bag

„მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული,“ - მამა შალვას მოწოდება საყოველთაო სინანულისკენ

„მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული,“ - მამა შალვას მოწოდება  საყოველთაო სინანულისკენ

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ​ ადამიანებში რწმენის დეფიციტის პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ კორონავირუსული ინფექციის შიშით ტაძარში მისვლაზე უარის თქმა მორწმუნე ადამიანის ქცევა არ არის:

„მე სულ ვამბობდი, ვეკამათებოდი ყველას, რომ არ შეიძლება ადამიანი აღდგომას წირვაზე არ მოვიდეს. არ შეიძლება ადამიანმა წითელ პარასკევს მაცხოვარი დატოვოს მარტო. მაცხოვარი შენ გამო ჯვარზე გაეკრა. ერთადერთი დღეა წითელი პარასკევი, როდესაც უნდა მიხვიდე იქ, დაუჩოქო და შენდობა სთხოვო. რომ წამოვედი დილით წითელ პარასკევს მაღაზიები სავსე იყო ხალხით, რიგები იდგა. ხალხი გარბოდა, რომ საჭმელი შეეგროვებინათ. როგორ უნდა დადგეს ეს ერი ფეხზე, თუ ამ ერმა ეს არ შეინანა?! თუ შენდობა არ სთხოვა ღმერთს ამ ყველაფრის გამო, რომ „მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული, როდესაც შენ გადმოგასვენეს ჯვრიდან, მე შენთან არ მოვსულვარ.“ ამის შენდობა ხალხს არ უთხოვია ღვთის წინაშე.“

მამა შალვამ აღნიშნა, რომ მთელმა ერთმა ღმერთს შენდობა უნდა სთხოვოს რწმენის ნაკლებობის გამო:

„როდესაც აღდგომის შემდეგ გაქრა ეს სენი, ეს ხალხი, ვინც ამბობდა, რომ ეკლესიაში მყოფი ადამიანები უნდა გამოეკეტათ და ჩაეხოცათ ეკლესიაში, თვითონ ბათუმში გაიქცა გასართობად. ღამის კლუბები გადაივსო ხალხით. მაშინ ​რომ დაიწყო სენი, არ გაჩერებულა დღევანდელ დღემდე. ყოველდღე 30, 40, 60 ადამიანი იღუპება. ერი ვერ ხვდება ამას, რომ უნდა შეინანოს მთელმა ერმა ეს. გონზე უნდა მოვიდეს მთელი ერი.“

„დავფიქრდეთ ამაზე, ვინ ვართ, რა ვართ, სად მივდივართ. ​ყველანი პასუხისმგებლები ვართ ჩვენს საქციელზე, ჩვენს ქმედებაზე. ყველას შენდობა გვაქვს სათხოვი ღვთის წინაშე. ასეთი დამოკიდებულება არ შეიძლება ღმერთთან. ბედნიერების ერთადერთი წყარო არის სინანული. ვისაც სინანული აქვს, ის ბედნიერია," - აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

​წყარო 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ ღმერთი მშობლებს პასუხს გაგებინებთ თქვენს შვილებზე,“ - დეკანოზი...
​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ იმ პასუხისმგებლობის შესახებ ისაუბრა, რომელიც მშობლებს აღზრდის პროცესში ეკისრებათ. მან აღნიშნა, რომ ოჯახის გავლენა ბავშვის პიროვნებად ჩამოყალიბებაზე ძალიან დიდია:„ყველა ბავშვი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად