Baby Bag

„ბულინგის შემთხვევების დროს სკოლა ყოველთვის ხაზს უსვამს, რომ ეს არ მომხდარა სკოლაში. ეს მიდგომა უნდა შევცვალოთ,“ - მაია ცირამუა

„ბულინგის შემთხვევების დროს სკოლა ყოველთვის ხაზს უსვამს, რომ ეს არ მომხდარა სკოლაში. ეს მიდგომა უნდა შევცვალოთ,“ - მაია ცირამუა

ფსიქოლოგმა მაია ცირამუამ მოზარდებს შორის ბულინგის შემთხვევების გახშირების შესახებ ისაუბრა და ხაზი გაუსვა ჩაგვრის აღმოფხვრაში სკოლის მნიშვნელოვან როლს:

„პირველი რგოლა არის სკოლა. სკოლას თავისი რესურსით უნდა შეეძლოს განმუხტვა, ცეცხლის ჩაქრობა და არა გაჩაღება. როდესაც ჩვენს ქვეყანაში მსგავსი შემთხვევებია, ისინი ყოველთვის ხაზს უსვამენ იმას, რომ ეს არ მომხდარა სკოლაში, ეს მოხდა სხვადასხვა სკოლის მოსწავეებს შორის. აქ ძალიან კარგად ჩანს პასუხისმგებლობის თავიდან არიდებისა და თავის მართლების პოზიცია.​ მგონია, რომ მიდგომა უნდა შევცვალოთ.“

მაია ცირამუას თქმით, სკოლის გარეთ ჩაგვრის არსებობის შემთხვევაში, ბულინგის ნიშნები საკლასო ოთახშიც იჩენს თავს:

„ის, რაც ბავშვებს შორის ხდება სკოლის გარეთ, ეს აუცილებლად ჩანს საკლასო ოთახშიც. ​ბავშვი, რომელიც სასტიკად ეპყრობა თავის თანატოლს, ის აუცილებლად ავლენს მსგავს ნიშნებს სხვაგანაც. პედაგოგს ამ ნიშნების იდენტიფიცირების ვალდებულება აქვს. პედაგოგს ასევე ვალდებულება აქვს მშობლების საქმის კურსში ჩაყენების, საჭიროების შემთხვევაში ფსიქოლოგის ჩართვის. არსებობს სასკოლო მედიაციის გარკვეული პრაქტიკა.“

„თუ უკვე ზიანი ძალიან მაღალია, რომელიმე მხარეს სერიოზული ქცევითი დარღვევები ვლინდება, იკვეთება სპეციალისტის ჩართვის საჭიროება, აქ უკვე საჭიროა ჩართო გარედან სპეციალისტი. ყველა სკოლას უნდა ჰქონდეს კარგად გააზრებული, როგორ იმუშაოს მსგავს საკითხებზე. მიდგომით, რომ ეს ჩემს სკოლაში არ ხდება და სკოლის გარეთ მოხდა, ​ჩვენ ვერასდროს ბულინგის პრობლემას სკოლებში ვერ მოვაგვარებთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ცირამუამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა,.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

​როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ მისი შვილი ბულინგის მსხვერპლია და რა ზომებს უნდა მიმართოს...
​როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ მისი შვილი ბულინგის მსხვერპლია და რა ზომებს უნდა მიმართოს? - ამ და სხვა თემებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნინო ფირცხალაიშვილი.- ქალბატონო ნინო, ზოგადად, რა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად