Baby Bag

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედა ყოველთვის გრძნობს, როდესაც შვილი გასაჭირშია... სამედიცინო ენით დედაშვილობა საოცრებაა,“- გიორგი ღოღობერიძე

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ დედაშვილობის ფენომენის შესახებ ისაუბრა და იმ განსაკუთრებულ კავშირს გაუსვა ხაზი, რომელიც დედა-შვილს შორის არსებობს:

„სამედიცინო ენით დედაშვილობა საოცრებაა. დედის სხეული ყველაფრისთვის არის მზად, რომ ბავშვი იყოს კარგ მდგომარეობაში. არაფერს ვამბობ დედის რძეზე. ისედაც ცნობილი ფაქტია, რომ დედის რძეში იმდენი ანტისხეულია, იმდენი დამცავი ნივთიერებაა, რომ როგორც კი პირველივე წვეთს ჩავყლაპავთ, ავტომატურად ჩვენი კუჭ-ნაწლავის სისტემა ამ დამცველობითი მოლეკულებით ამოიფინება, რომ არაფერი ჩვენს სხეულში არ შემოიჭრას.

ჭიპლარის გადაჭრის შემდეგ მაინც არ წყდება დედასა და ბავშვს შორის კავშირი. დედა ყოველთვის გრძნობს, როდესაც შვილი გასაჭირშია. იგივე შეიძლება ითქვას შვილზე. რამდენი კილომეტრითაც უნდა იყოს შორს, დედა გრძნობს, რომ შვილს სჭირდება. დედის ორგანიზმი ვერ გველევა. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ვტოვებთ დედის სხეულს და აღარ ვართ მისი ნაწილი, ჩვენი უჯრედების საკმაოდ დიდი ნაწილი დედის სხეულში რჩება. ჩვენი უჯრედები მთელი ფეხმძიმობის განმავლობაში ეტაპობრივად გადადის დედის სხეულში. ის ყველაზე დიდი რაოდენობით არის კანში, ასევე თავის ტვინში. არსებობს ვარაუდი, რომ ნაყოფის ნეირონები როდესაც სახლდება დედის თავის ტვინის ქსოვილში, შესაძლოა, ის იცავდეს დედას ალცჰაიმერის დაავადებისგან. ჩვენ დავტოვეთ დედის სხეული, მაგრამ რაღაც ჩვენი ნაწილი დედის სხეულში მაინც დარჩა,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“

წაიკითხეთ სრულად