Baby Bag

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

ჟურნალისტმა თამუნა გომართელმა ქართული მენტალიტეტისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„მენტალიტეტი ადამიანში ფორმირდება ბევრი რამის შედეგად. პირველი არის ოჯახის წიაღი, მეორე - მშობლების მაგალითი, მესამე - შთაბეჭდილებები და ინტელექტი, ერუდიცია, წიგნიერება. ყველაზე მთავარი არის ოჯახი. ძალიან კარგია, რომ სიკვდილამდე ვართ უზომოდ მიჯაჭვული ოჯახზე, ვზრუნავთ მშობლებზე, სირცხვილია და გასაკიცხია, რომ არ გამოიჩინო ყურადღება მშობლების მიმართ, მაგრამ ამ მედალს მეორე მხარეც აქვს. ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც ​45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, ნათესავებისგან, მეზობელი ლამარასგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები და რამე შეცვალონ.“

თამუნა გომართელის თქმით, მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ კონკრეტული ფუნქციები მიანიჭა და განუსაზღვრა, რა უნდა აკეთონ:

„მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ მივანიჭეთ კონკრეტული ფუნქციები. გენდერის მხრივ განვუსაზღვრეთ მათი საკეთებელი საქმეები. მოლოდინებიც განსხვავდება. მე ვიცნობ ადამიანს, რომელსაც არ აქვს ორატორული ნიჭი, არ არის თამადა, არ უყვარს თრობა და ღვინო, მაგრამ ეს ხომ არამამაკაცურია, რომ სუფრაზე სადღეგრძელო არ თქვას.“

„ტრადიციები ჰგავს ერთ დიდ სკივრს, რომელშიც ადამიანები მთელი ცხოვრების განმავლობაში დაგროვილ ნივთებს ყრიდნენ. პრობლემა ის კი არ არის, რომ ეს სკივრი არსებობს. პრობლემა ის არის, რომ ჩვენ არასდროს აზრად არ მოგვდის, რომ ეს სკივრი დავალაგოთ. არასოდეს შევდგებით საზოგადოებად, ვერ გავიზრდებით, თუ არ გადავხედავთ, რა გვჭირდება იქიდან და რა - არა,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამუნა გომართელმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „პრაიმშოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პრაიმშოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად