Baby Bag

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ხაშისა და არტალას გამოყენებით ძვლების აღდგენის პროცესის შესახებ გავრცელებულ მოსაზრებაზე ისაუბრა:

„არსებობს დამკვიდრებული წარმოდგენა ხაშის და არტალას გამოყენებით ძვლის აღდგენასთან დაკავშირებით. რამდენაც აქვს ამ ტიპის პროდუქტების ძვლის, სახსრების რეგენერაციის პროცესში გადამწყვეტი მნიშვნელობა? რასაკვირველია, ეს არის ძალიან მყარად გამჯდარი აზრი ჩვენს საზოგადოებაში და ძნელია შეეწინააღმდეგო. არ გვაქვს საკმარისი სამეცნიერო მტკიცებულებები. ასეთი პირდაპირი კავშირი არ არის დადგენილი, როგორ შეიძლება ამ ტიპის ნახარშებმა იქონიოს გავლენა სწრაფ აღდგენაზე.“

„რაციონალური არის ცილით დატვირთვა. ცილით სწორად დატვირთვა ნებისმიერი ტრავმის დროს, ნებისმიერი ანთებითი მდგომარეობის შემდეგ ორგანიზმს ეხმარება აღდგენაში. სახსრების საერთაშორისო ფონდმა, ამერიკის ნაციონალურმა ფონდმა ბავშვებისთვის რეკომენდაციაში ერთ-ერთი პირველი ცილა ჩასვა. ეს არ არის არგუმენტი, რომ ნახარშზე გავაკეთოთ აქცენტი. ნახარში ხშირ შემთხვევაში არის გადამუშავების პროდუქტების დიდი წყარო. როდესაც ჩვენ ამათუიმ ცხიმოვან ხორცპროდუქტს განვიხილავთ, ექსტრაქტული ნივთიერებების და ქოლესტეროლის 2/3 სწორედ ნახარშში გადადის. მოხარშული კუნთოვანი მასა ყველაზე დიდი რაოდენობით შეიცავს ჩვენთვის საჭირო ამინომჟავების ნაკრებს ცხიმის გარეშე და რკინას, რომელიც ასევე გვჭირდება სისხლმომარაგებით უზრუნველყოფისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად