Baby Bag

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ხაშისა და არტალას გამოყენებით ძვლების აღდგენის პროცესის შესახებ გავრცელებულ მოსაზრებაზე ისაუბრა:

„არსებობს დამკვიდრებული წარმოდგენა ხაშის და არტალას გამოყენებით ძვლის აღდგენასთან დაკავშირებით. რამდენაც აქვს ამ ტიპის პროდუქტების ძვლის, სახსრების რეგენერაციის პროცესში გადამწყვეტი მნიშვნელობა? რასაკვირველია, ეს არის ძალიან მყარად გამჯდარი აზრი ჩვენს საზოგადოებაში და ძნელია შეეწინააღმდეგო. არ გვაქვს საკმარისი სამეცნიერო მტკიცებულებები. ასეთი პირდაპირი კავშირი არ არის დადგენილი, როგორ შეიძლება ამ ტიპის ნახარშებმა იქონიოს გავლენა სწრაფ აღდგენაზე.“

„რაციონალური არის ცილით დატვირთვა. ცილით სწორად დატვირთვა ნებისმიერი ტრავმის დროს, ნებისმიერი ანთებითი მდგომარეობის შემდეგ ორგანიზმს ეხმარება აღდგენაში. სახსრების საერთაშორისო ფონდმა, ამერიკის ნაციონალურმა ფონდმა ბავშვებისთვის რეკომენდაციაში ერთ-ერთი პირველი ცილა ჩასვა. ეს არ არის არგუმენტი, რომ ნახარშზე გავაკეთოთ აქცენტი. ნახარში ხშირ შემთხვევაში არის გადამუშავების პროდუქტების დიდი წყარო. როდესაც ჩვენ ამათუიმ ცხიმოვან ხორცპროდუქტს განვიხილავთ, ექსტრაქტული ნივთიერებების და ქოლესტეროლის 2/3 სწორედ ნახარშში გადადის. მოხარშული კუნთოვანი მასა ყველაზე დიდი რაოდენობით შეიცავს ჩვენთვის საჭირო ამინომჟავების ნაკრებს ცხიმის გარეშე და რკინას, რომელიც ასევე გვჭირდება სისხლმომარაგებით უზრუნველყოფისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე განათლების სისტემის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დღევანდელი ცოდნა ზედაპირულია:

„როგორ იქნება ტკბილი და სასიამოვნო, როდესაც ამდენ დავალებას მაძლევს მასწავლებელი?! მე არ მახსოვს საბჭოთა სკოლაში დავალებებს როგორ ვაკეთებდი. კი იყო საბჭოთა სკოლა, მაგრამ არ მახსოვს როგორ ვმეცადინეობდი. ახლა რასაც ვუყურებ მე, პირველ-მეორე კლასის მოსწავლეებს იმდენი გამოსაწერი აქვთ, იმდენი სამეცადინო აქვთ და ვერაფრით ვერ ვიგებ, რატომ. რა უნდა გააკეთოს მშობელმა? ერთადერთი არის, რომ თავის შვილს უთხრას: „აქედან აქამდე გავაკეთოთ.“ პრიორიტეტები გამოვყოთ. მე ასე გავაკეთებდი, ამ ასაკის შვილი რომ მყავდეს. ვეტყოდი: „ამდენს ვერ მოვასწრებთ, გააკეთე აქედან აქამდე.“ არის კატეგორია პედაგოგების, რომლებიც თვლიან, რომ ბავშვის კარგი მომზადება ნიშნავს ბევრი დავალების მიცემას. ამის არგუმენტები მოსმენილი არ მაქვს, რატომ შეიძლება იყოს კარგი ცოდნის მიცემა კორელაციაში ბევრი დავალების მიცემასთან. ფსიქოლოგიურად ეს არ არის გამართლებული.

ჩვენ ძალიან ზომიერები უნდა ვიყოთ. რა გვინდა ჩვენ? ბავშვი არ არის ინფორმაციის დატევის წყარო. ზოგადად კონცეფციაა შესაცვლელი. მშობლების მომხრეები არიან ხოლმე, რომ ბავშვმა ბევრი ინფორმაცია იცოდეს. ინფორმაციის გაფილტვრას ვინმე გვასწავლის ჩვენ? ბავშვს ასწავლის ამას ვინმე? მე რომ ახალგაზრდა ვიყავი, არსებობდა ასეთი ტერმინი: „ინფორმაციული ნევროზი.“ შენ ვერ ახერხებ პრიორიტეტების გამოყოფას და ინფორმაციის ანალიზს. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ჩვენ. XXI საუკუნეა, ხალხო! ეს საზღვარგარეთაც პრობლემაა, თქვენ არ ინერვიულოთ. იქაც მე-19 საუკუნის სკოლაში ვართ. რეალობას ხომ უნდა გავუსწოროთ თვალი?! ჩემ დროს არ იყო საინფორმაციო ტექნოლოგიები და ჩვენი ცოდნა ზურგით უნდა გვეტარებინა. ბავშვმა დღეს სხვა რამე უნდა ისწავლოს. იმას არ ვასწავლით ჩვენ. დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ და არის ზედაპირული კლიშე ფრაზებით ცოდნის გამოხატვა. არ შეგიმჩნევიათ ეს?!“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად