Baby Bag

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

გვეხმარება თუ არა ხაში და არტალა ძვლის აღდგენის პროცესში? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ხაშისა და არტალას გამოყენებით ძვლების აღდგენის პროცესის შესახებ გავრცელებულ მოსაზრებაზე ისაუბრა:

„არსებობს დამკვიდრებული წარმოდგენა ხაშის და არტალას გამოყენებით ძვლის აღდგენასთან დაკავშირებით. რამდენაც აქვს ამ ტიპის პროდუქტების ძვლის, სახსრების რეგენერაციის პროცესში გადამწყვეტი მნიშვნელობა? რასაკვირველია, ეს არის ძალიან მყარად გამჯდარი აზრი ჩვენს საზოგადოებაში და ძნელია შეეწინააღმდეგო. არ გვაქვს საკმარისი სამეცნიერო მტკიცებულებები. ასეთი პირდაპირი კავშირი არ არის დადგენილი, როგორ შეიძლება ამ ტიპის ნახარშებმა იქონიოს გავლენა სწრაფ აღდგენაზე.“

„რაციონალური არის ცილით დატვირთვა. ცილით სწორად დატვირთვა ნებისმიერი ტრავმის დროს, ნებისმიერი ანთებითი მდგომარეობის შემდეგ ორგანიზმს ეხმარება აღდგენაში. სახსრების საერთაშორისო ფონდმა, ამერიკის ნაციონალურმა ფონდმა ბავშვებისთვის რეკომენდაციაში ერთ-ერთი პირველი ცილა ჩასვა. ეს არ არის არგუმენტი, რომ ნახარშზე გავაკეთოთ აქცენტი. ნახარში ხშირ შემთხვევაში არის გადამუშავების პროდუქტების დიდი წყარო. როდესაც ჩვენ ამათუიმ ცხიმოვან ხორცპროდუქტს განვიხილავთ, ექსტრაქტული ნივთიერებების და ქოლესტეროლის 2/3 სწორედ ნახარშში გადადის. მოხარშული კუნთოვანი მასა ყველაზე დიდი რაოდენობით შეიცავს ჩვენთვის საჭირო ამინომჟავების ნაკრებს ცხიმის გარეშე და რკინას, რომელიც ასევე გვჭირდება სისხლმომარაგებით უზრუნველყოფისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად