Baby Bag

როგორ შევაპაროთ ბავშვს საკვები, რომელიც არ უყვარს? - ექიმების საინტერესო რჩევები მშობლებს

როგორ შევაპაროთ ბავშვს საკვები, რომელიც არ უყვარს? - ექიმების საინტერესო რჩევები მშობლებს

მედიკოსები მშობლებს ურჩევენ, რომ სასარგებლო პროდუქტებისადმი ბავშვის ინტერესის გასაღვივებლად სხვადასხვა ხრიკს მიმართონ. ექიმების განცხადებით, სასარგებლო პროდუქტების ჭამას მშობლებმა გართობის სახე უნდა მისცენ:

„სასარგებლო პროდუქტების ჭამას უნდა მივცეთ გართობის სახე. შეგვიძლია პროდუქტი დავჭრათ ნამცხვრის ფორმების საშუალებით. შეგვიძლია ამოვჭრათ დათუნიები, გულები, ვარკვლავები. თუ კვერცხი არ უყვარს ბავშვს და ვაჩვენებთ, აი, როგორი გული გვაქვს და რა ლამაზია, ის აუცილებლად შეჭამს. მოხარშული კვერცხისგან შეგვიძლია დავამზადოთ ძალიან ლამაზი საკვები.“

ექიმების თქმით, ბავშვი პროდუქტების შეძენისას ჩვენთან ერთად უნდა იყოს და ყიდვის პროცესში მონაწილეობა მიიღოს:

„პროდუქტების საყიდლად როდესაც წახვალთ, ბავშვიც უნდა წაიყვანოთ. ხილ-ბოსტნის განყოფილებიდან თვითონ აირჩიოს ის, რაც მოსწონს. შემდეგ ამ ყველაფერს სახლში მიიტანთ, ბავშვს აქვს განცდა, რომ თვითონ იყიდა. მას უჩნდება სურვილი, რომ თავისი არჩეული დააგემოვნოს და გასინჯოს. ჩემს უმცროს შვილს არ უყვარდა ყველი. მამაჩემმა გადაწყვიტა ასეთი რამ, რომ ყველის საყიდლად როდესაც მიდის, სანდრო მიჰყავს, რომ აარჩიოს. ჩვენს უბანში ყველა ყველის გამყიდველმა იცის, რომ სანდრო მიდის, არის დიდი კონკურენცია. ეს რამდენიმეს დაიწუნებს და მერე აარჩევს ხოლმე. მან დაიწყო ყველის ჭამა, სხვათა შორის.“

„ზოგიერთი მშობელი ბავშვს ეუბნება: „თუ კარგად მოიქცევი, თუ ამას მიირთმევ, მე შენ გაჭმევ შოკოლადს. ამის შემდეგ ბავშვს აუცილებლად გაუჩნდება დამოკიდებულება, რომ ტკბილეული არის საუკეთესო საჭმელი, რომელიც ამ უვარგისი საკვების მიღების შემდეგ უნდა მიირთვას,“- აღნიშნული რჩევები მედიკოსებმა მშობლებს ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ მისცეს.

წყარო: ​„ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად