Baby Bag

10 პროდუქტი, რომელიც აბერებს - ენდოკრინოლოგ შოთა ჯანჯღავას რეკომენდაციები

10 პროდუქტი, რომელიც აბერებს - ენდოკრინოლოგ შოთა ჯანჯღავას რეკომენდაციები

ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ ის 10 პროდუქტი დაასახელა, რომელიც დაბერების პროცესს აჩქარებს:

„უნდა გამოვყოთ რამოდენიმე პროდუქტი, რომელიც ჩვენს ჯანმრთელობაზე ძალიან ცუდ გავლენას ახდენს. პირველ რიგში, ეს არის ძეხვეული და შებოლილი პროდუქტები, რომელშიც დამატებულია ძალიან დიდი რაოდენობით ემულგატორები, რომლებიც ჩვენს ორგანიზმში მოხვედრის შემდეგ იწყებენ თავისუფალი რადიკალების ჩამოყალიბებას. თავისუფალი რადიკალები იწვევს ოქსიდაციურ სტრესს. ამ სტრესის ფონზე ჩვენი ორგანიზმი ცვლის მეტაბოლიზმს. ამის შედეგად მოსალოდნელია ადრეული დაბერების პროცესი. მეორე პროდუქტი არის მარილი, რომელიც ენდოკრინოლოგებს არ გვიყვარს. მას ორგანიზმში შემოაქვს ზედმეტი სითხე და შეშუპება თვალნათლივ არის სახეზე, რაც ხელს უწყობს დაბერების პროცესს. დღის განმავლობაში დაშვებულია 3-5 გრამი მარილის მიღება.

შემდეგი პროდუქტი არის შაქარი და ტკბილეული, რომელიც დამანგრევლად მოქმედებს ჩვენს ორგანიზმზე. შაქარი ნაწლავის მიკროფლორაზე ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს და სახეზე გვაქვს გამონაყარი, ალერგიული რეაქციებისკენ მიდრეკილება. ძალიან ცუდია შაქარი, ნამცხვარი, კანფეტები, ტკბილეული. მეოთხე პროდუქტი არის გაზირებული სასმელები, რომლებიც დიდი რაოდენობით გლუკოზას შეიცავს. გაზირების მომენტიც ცუდ გავლენას ახდენს კუჭ-ნაწლავზე. ის ცვლის ორგანიზმში მეტაბოლიზმს. მეხუთე არის ენერგეტიკული სასმელები, რომლის მიღებას კატეგორიულად არ ვეთანხმები. ის გაჯერებულია შაქრით, მასში დამატებულია მატონიზირებელი ნივთიერებები, ორგანიზმი ვერ ისვენებს, სულ გადაძაბულია და იფიტება. ეს გენეტიკურ მასალაზეც ახდენს გავლენას და დაბერების პროცესი მოდის. შემდეგი პროდუქტი არის ალკოჰოლური სასმელები. თრობა არ არის რეკომენდებული. ის ცუდ გავლენას ახდენს ჩვენს ნერვულ სისტემაზე. რამდენჯერაც არის თრობა, იმდენჯერ მცირდება ნერვული უჯრედების რაოდენობა ჩვენს ორგანიზმში. კიდევ უფრო ცუდია კოქტეილების მიღება.

ყველა ეს პროდუქტი, რომელიც ჩვენ ჩამოვთვალეთ კანზე ახდენს პირდაპირ გავლენას, იწვევს მის დანაოჭებას. ასევე ძალიან ცუდი პროდუქტია მცენარეული ცხიმები, როგორიცაა ჰიდროგენული ცხიმები, მაგალითად, მარგარინი. მსგავსი პროდუქტები ცვლის ორგანიზმში ცხიმების მეტაბოლიზმს. მეათე პროდუქტი, არის ტრანსცხიმების შემცველი პროდუქტები: ჩიფსები, კრეკერები. ჩიფსში იმდენი ცხიმია აკუმულირებული, რომ ის კატასტროფაა ორგანიზმისთვის. ბავშვებთან კატეგორიულად არ არის რეკომენდებული ჩიფსების მიცემა,“- აღნიშნულ საკითხზე შოთა ჯანჯღავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად