Baby Bag

„თუ ჩაქაფული ხბოს ხორცისგან არის მომზადებული და არა ცხვრისგან, ის მარხვის პერიოდიდან კარგ გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს,“- ენდოკრინოლოგი შოთა ჯანჯღავა

„თუ ჩაქაფული ხბოს ხორცისგან არის მომზადებული და არა ცხვრისგან, ის მარხვის პერიოდიდან კარგ  გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს,“- ენდოკრინოლოგი შოთა ჯანჯღავა

ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ მარხვის დასრულების შემდეგ სწორად კვების წესებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ დროს ადამიანებმა ყველანაირი პროდუქტი არ უნდა მიიღონ:

„მარხვაში ჩვენ აბსოლუტურად სწორად შევდივართ. არის ხორციელი, შემდეგ ყველიერი და შემდეგ გადავდივართ მარხვაში. მარხვის პერიოდში ჩვენი კვება ძირითადად მცენარეულია. მარხვა რომ მთავრდება, ჩვენ ვიწყებთ ყველანაირი საკვები პროდუქტის მიღებას, რაც, რა თქმა უნდა, სწორი არ არის. ენდოკრინოლოგებს ასეთი რეკომენდაციები გვაქვს, რომ პირველ დღეებში ვეცადოთ, რომ ყველაფერი ერთდროულად არ მივირთვათ. აღდგომას წირვიდან სახლში რომ დავბრუნდებით, შეგვიძლია, ერთი ცალი კვერცხი მივირთვათ. ჩვენი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი ამ პერიოდის განმავლობაში სრულიად გადაჩვეულია ცხოველურ პროდუქტს. თან ისეთი პროდუქტები შემოდის, მაგალითად, კვერცხი, რომელსაც ძლიერი ნაღველმდენი ეფექტი აქვს და შეიძლება დაგვეწყოს შებერილობა, სპაზმი.

ამ ყველაფერს ემატება პასკა, რომელიც ძალიან ცხიმიანი პროდუქტია, რაც ძალიან ცუდად მოქმედებს კუჭ-ნაწლავზე. ჩაქაფული თუ არის მომზადებული ხბოს ხორცისგან და არა ცხვრის ხორცისგან, უფრო კარგ გადასვლად შეიძლება ჩაითვალოს მარხვის პერიოდიდან. ბევრი მწვანილი, მოხარშული ხორცი შედარებით დადებითად მიაჩვევს ცილოვან პროდუქტს ჩვენს ორგანიზმს, ვიდრე პასკა.

ჩვენს ორგანიზმს სჭირდება ცხოველური ცილის გარედან მიღება. ეს არ გულისხმობს წითელი ხორცის მიღებას, იგულისხმება ფრინველის ხორცი, ღორის ხორცი. როდესაც ამბობენ, რომ ღორის ხორცში ბევრი ქოლესტერინია, ეს ასე არ არის. თუ ავიღებთ 200 გრამ ღორის ხორცსა და 200 გრამ საქონლის ხორცს, ღორის ხორცში უფრო ნაკლები ქოლესტერინია,“-აღნიშნულ საკითხზე შოთა ჯანჯღავამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი,“ - ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი ბავშვის აღზრდაში მამის როლის შესახებ

ფსიქოლოგმა ნანა გოგიჩაშვილმა ბავშვის აღზრდაში მამის მნიშვნელოვანი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან დაბეჯითებით გეუბნებით, რომ ბავშვი არამარტო ხედავს, არამედ გრძნობს ოჯახში კეთილსაიმედო განწყობებია თუ პირიქით, ემოციურად დამუხტული სიტუაციაა. ამის იდენტიფიცირება შეიძლება როგორც ნახატებით, ასევე საუბრებით. ამის უამრავი ტექნიკა არსებობს. მაგალითად, ეტყვით: „მე და მამა...“ წინადადება მან უნდა დაამთავროს. „ერთხელ მამიკომ...“ მან უნდა დაამთავროს. ზღვა ინფორმაცია მოდის ისეთი, რომელზეც მშობელს წარმოდგენაც კი არ აქვს. შესაბამისად, მამის როლი უკიდურესად მნიშვნელოვანია. მამა არის არამხოლოდ ბიოლოგიური სქესის წარმომადგენელი ოჯახში, არამედ მზრუნველი, მფარველი. მამა აყალიბებს გარკვეულწილად წესებს ოჯახში. ფროიდი ამბობს, რომ მამის ხატს ქმნის დედა. ის კი არა: „მამაშენს ვინ ეკითხება, მე ვარ აქ მთავარი.“ შეიძლება სუბიექტურად ფიქრობდე ამას, მაგრამ შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი: „მამიკო გავახაროთ,“ „მამიკოს ვუთხრათ,“ „მამიკო მოგვეხმარება,“ „ მამიკოს არ ეწყინოს.“ აქ პოზიტიურ ჭრილში შემოდის მამის ხატი. რა თქმა უნდა, მამაც უნდა გვაძლევდეს ამის საშუალებას. დედაც და მამაც არის უსაზღვრო რესურსი ბავშვის განვითარების და რომელიმეს დეფიციტი არსებით დესტრუქციულ ცვლილებებს იწვევს ფსიქო-ემოციურ განვითარებაში.

„არავინ არ მინდა, მამიკოს ჩავეხუტო,“ - ეს მოსმენილიც მაქვს. ჩახუტება არის დაცულობა, უსაფრთხოება. კარენ ჰორნი პირდაპირ გვეუბნება, რომ ამ ასაკში თუ არ არის დაცულობისა და უსაფრთხოების განცდა, ყალიბდება ცხოვრებისადმი ბაზალური შიშები, რაც თავის მხრივ ნევროტული პიროვნების ფორმირებას უწყობს ხელს. უმამოდ გაზრდილ გოგონებს აქვთ საოცარი მიჯაჭვულობის მოთხოვნილება საწინააღმდეგო სქესთან. მან შეიძლება ოჯახი, მიუხედავად იმისა, რომ ის, ძალიან დესტრუქციული ოჯახი იყოს, სწორედ ამიტომ არ დაანგრიოს, რომ გვერდით კაცი უდგას და ამით ივსებს იმ დეფიციტს, რომელიც მას ჰქონდა ბავშვობაში,“- მოცემულ საკითხზზე ნანა გოგიჩაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“

წაიკითხეთ სრულად