Baby Bag

„ძალიან კარგია, თუ მოზარდს უყვარს კიტრი და საზამთრო,“- მარი მალაზონია წვნიანი ხილისა და ბოსტნეულის სარგებლიანობის შესახებ

„ძალიან კარგია, თუ მოზარდს უყვარს კიტრი და საზამთრო,“- მარი მალაზონია წვნიანი ხილისა და ბოსტნეულის სარგებლიანობის შესახებ

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მოზარდი ორგანიზმისთვის წყლის ადეკვატური რაოდენობით მიღების უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„მინდა, დავაზუსტო, რატომ არის რეკომენდაციებში საგანგებოდ გამოყოფილი წვნიანი პროდუქტები, წვნიანი კერძები და წვნიანი ხილ-ბოსტნეული. კვლევებით დადგინდა, რომ მოზარდთა დიდ ნაწილს არ უყვარს სითხის ბალანსის კონტროლი. თუ მოზარდს უკვე აქვს გამომუშავებული ჩვევა, რომ მიიღოს ადეკვატური რაოდენობით წყალი, მაშინ ეს ძალიან სასიხარულოა, მაგრამ ასეთი ჩვევა უმრავლესობას არ აქვს, რის გამოც მოზარდებში წყლის მოხმარება ძალიან დიდი პრობლემაა. სულ ახალი კვლევების მიხედვით, ეს დასკვნა არის აღიარებული. აქედან გამომდინარე, გაჩნდა რეკომენდაცია. თუ ჩვენ ვივარაუდებთ, რომ წყლის 20-30% შესაძლოა საკვებით შეივსოს, ეს შეიძლება გავაკეთოთ შემოვლითი გზით, თხევადი და ნახევრად თხევადი კერძებით, წვნიანი ხილითა და ბოსტნეულით. მნიშვნელოვანია, რომ წყლის მოხმარება ნაწილობრივ მაინც ხდებოდეს პროდუქტებით.

კიტრი უყვარს მოზარდს? ძალიან კარგი! მიიღოს კიტრი. საზამთრო უყვარს? ძალიან კარგი! ასეთ შემთხვევაში ჩვენ ქვეტექსტი გვაქვს ორგვარი. ერთი არის ის, რომ ხილით და ბოსტნეულით მოზარდი აუცილებელ მინერალებსა და ვიტამინებს მიიღებს. მეორე არის წყლის შევსება, რაც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით მაღალი ფიზიკური აქტივობის მქონე, ინტენსიურად მზარდი მოზარდი ორგანიზმის შემთხვევაში,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად