Baby Bag

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა ტკბილეულით,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა ტკბილეულით,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვებში სწორი კვებითი ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა იმ ტკბილეულით, რომლის გადაჩვევასაც მერე ვცდილობთ ხოლმე. ჩვენ დავაჩვევთ ამას და მერე ვცდილობთ გადავაჩვიოთ. დაჯილდოვება და წახალისება ხდება სხვა ფორმითაც, არ არის საჭირო, რომ ეს გავაკეთოთ მხოლოდ ტკბილეულით. როდესაც ვლაპარაკობთ, რომ რაღაც უყვარს ბავშვს და ვერ გადავაჩვიე, აუცილებლად გავიხსენოთ, იქნებ ჩვენ გავასინჯეთ ეს პროდუქტი, რომელიც თვითონაც ვიცოდით, რომ არც ისე ჯანსაღია, მაგრამ გემრიელია. ბავშვის საგემოვნო ადაპტაცია მოხდა ჩვენი დამსახურებით. ასეთ შემთხვევაში ჩვენი პასუხისმგებლობა აუცილებლად უნდა გავიხსენოთ. თავიდანვე ნუ შევთავაზებთ ბავშვებს იმ პროდუქტს, რომელთანაც მერე იძულებით განშორება ძალიან მტკივნეული იქნება.

როდესაც ჩვენ ვეუბნებით ჩვენს შვილებს, რომ რაღაც პროდუქტი კარგია და რაღაც ცუდია, ამის მაგალითები, პირველ რიგში, ჩვენ ვართ. თუ ჩვენ არაჯანსაღ პროდუქტებს ხშირად მივირთმევთ, ეს აუცილებლად არის ცუდი მაგალითი. ჩვენ გვაქვს ოჯახში დიდი პასუხისმგებლობა. ჩვენი კვებითი ჩვევები, მაგალითად, მარილიანობის ჩვენი აღქმა, შეიძლება ოჯახისთვის ცუდი ტვირთი იყოს. თუ მუდმივად ჭარბად ვამარილებთ კერძს, ოჯახის წევრები ეჩვევიან ამას და მოთხოვნილება უჩნდებათ, რომ ასეთი პროდუქტები მიირთვან,“- მოცემულ საკითხზე მარი მალაზონიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად