Baby Bag

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა ტკბილეულით,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა ტკბილეულით,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვებში სწორი კვებითი ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ძალიან მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს შვილიშვილებისა და შვილების წახალისება, მაგრამ არა იმ ტკბილეულით, რომლის გადაჩვევასაც მერე ვცდილობთ ხოლმე. ჩვენ დავაჩვევთ ამას და მერე ვცდილობთ გადავაჩვიოთ. დაჯილდოვება და წახალისება ხდება სხვა ფორმითაც, არ არის საჭირო, რომ ეს გავაკეთოთ მხოლოდ ტკბილეულით. როდესაც ვლაპარაკობთ, რომ რაღაც უყვარს ბავშვს და ვერ გადავაჩვიე, აუცილებლად გავიხსენოთ, იქნებ ჩვენ გავასინჯეთ ეს პროდუქტი, რომელიც თვითონაც ვიცოდით, რომ არც ისე ჯანსაღია, მაგრამ გემრიელია. ბავშვის საგემოვნო ადაპტაცია მოხდა ჩვენი დამსახურებით. ასეთ შემთხვევაში ჩვენი პასუხისმგებლობა აუცილებლად უნდა გავიხსენოთ. თავიდანვე ნუ შევთავაზებთ ბავშვებს იმ პროდუქტს, რომელთანაც მერე იძულებით განშორება ძალიან მტკივნეული იქნება.

როდესაც ჩვენ ვეუბნებით ჩვენს შვილებს, რომ რაღაც პროდუქტი კარგია და რაღაც ცუდია, ამის მაგალითები, პირველ რიგში, ჩვენ ვართ. თუ ჩვენ არაჯანსაღ პროდუქტებს ხშირად მივირთმევთ, ეს აუცილებლად არის ცუდი მაგალითი. ჩვენ გვაქვს ოჯახში დიდი პასუხისმგებლობა. ჩვენი კვებითი ჩვევები, მაგალითად, მარილიანობის ჩვენი აღქმა, შეიძლება ოჯახისთვის ცუდი ტვირთი იყოს. თუ მუდმივად ჭარბად ვამარილებთ კერძს, ოჯახის წევრები ეჩვევიან ამას და მოთხოვნილება უჩნდებათ, რომ ასეთი პროდუქტები მიირთვან,“- მოცემულ საკითხზე მარი მალაზონიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად