Baby Bag

თუ აქამდე ბავშვს პომიდორს არ აჭმევდით...

თუ აქამდე ბავშვს პომიდორს არ აჭმევდით...

რა ასაკიდან და რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს პომიდორი? - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს და პომიდვრითა და ბოსტნეულით გემრიელი სუპის რეცეპტსაც გვთავაზობს:

რა ასაკიდან და რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს პომიდორი?

დიდი, დიდი ხნის წინ, ამ გემრიელ, წვნიან სხვადასხვა ფერს ნაყოფს აცტეკებმა თავიანთ ენაზე „ტომატ“ უწოდეს. მე-16 საუკუნეში ის ესპანელთა წყლობით მთელს ევროპაში გავრცელდა.

პომიდვრის სხვადასხვა ფერის ნაყოფს საერთო სარგებელი აერთიანებს - ის მინერალების, ანტიოქსიდანტებისა და ვიტამინების მდიდარი წყაროა.

მისი მთავარი შემადგენელი ნაწილი წყალია, რაც მთელი შემადგენლობის დაახლოებით 2/3-ს წარმოადგენს.
პომიდვრის შემადგენლობში არსებული ნატრიუმი და კალიუმი წყალ-მარილოვან ცვლას არეგულირებს.
შეიცავს იოდს, რომელიც აუცილებელი ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციონირებისათვის.
დიდი რაოდენობით კალციუმი, ფოსფორი და ფტორი ძვლებისა და კბილების ფორმირებისათვის აუცილებელი ნივთიერებები.
სპილენძი, თუთია და მანგანუმი ძვლების სიმტკიცეს, იმუნური, სისხლმბადი და ნერვული სისტემის ნორმულ ფუნქციონირებას უზრუნველყოფს.
ქრომი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნახშირწყლოვან ცვლაში.
პომიდორი შეიცავს რკინასა და ფოლატებს, რაც რკინადეფიციტური ანემიის პროფილაქტიკას უზრუნველყოფს.
რაც შეეხება ვიტამინურ შემდგენლობას - პომიდორი C, A, PP, E , K, B6, B2 ვიტამინების წყაროა. ეს ნივთიერებები პრაქტიკულად ორგანიზმში მიმდინარე ყველ სასიცოცხლო პროცესებში მონწილეობენ.
პომიდვრის შემადგენლობაში მყოფი პექტინები ასტიმულირებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მუშაობას და ხელს უშლის ყაზობას. არეგულირებს არტერიულ წნევას და ქოლესტერინის დონეს სისხლში.
პომიდორის კიდევ ერთი სიმდიდრე ლიკოპენია. ეს მძლავრი ბუნებრივი ანტიოქსიდანტია, რომელსაც სიმსივნის საწინააღმდეგო ეფექტი აქვს - კვლევებმა დაადასტურა, რომ ლიკოპენი წყვეტს სიმსივნური უჯრედების გამრავლების პროცესს.
გარდა ამისა, მას არაჩვეულებრივი შარდმდენი ეფექტი აქვს და ხელს უშლის ორგანიზმში სითხის დაგროვებას.
იცოდით, რომ პომიდორი ფიტონციდებასაც შეიცავს? სწორედ იმას, რითიც ხახვი და ნიორია მდიდარი. ამ ნივთიერებებს ანტივირუსული და ანტიბაქტერიული უნარი აქვთ.

რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ პატრას პომიდორს მივცემთ

პირველ რიგში, გახსოვდეთ, რომ პომიდორი საკმაოდ ალერგიული პროდუქტია. ამიტომ თუ მისი მიცემის შემდეგ გამონაყარს შენიშნავთ, პომიდორი რაციონიდან უნდა ამოიღოთ.
თუ თქვენ ჯერ კიდევ უმწიფრი პომიდორი გაქვთ, ნუ ეცდებით მის დამწიფებას მზის გულზე. პირიქით, უმწიფრი ნაყოფი ჩრდილში ყუნწებით ზემოთ დაალაგეთ.
აუცილებლად გაითვალისწინეთ, რომ პომიდვრის მოყვნისას ხშირდ იყენებენ სასუქებს და პესტიციდებს, ამიტომ ბავშვისთვის შეეცადეთ, ბიოპროდუქტი მოიძიოთ. ამავე მიზეზით არასეზონურად, სათბურში მოყვნილი პომიდორი დიდი ალბთობით საფრთხისშემცველია და მის მიცემას არ გირჩევთ.
არ შესთავაზოთ პატარას პომიდვრის მარინადი - ის დიდი როდენობით ძმარსა და მარილს შეიცვს.
ახლა მთავარი - როდიდან შევთავაზოთ ბავშვს ეს სასარგებლო ბოსტნეული.
ადრეულ ასაკში მის მიცემას არ გირჩევთ. ალერგიული ნივთიერებების გარდა პომიდორი დიდი რაოდენობით ორგანულ მჟავებს შეიცავს, რომელთაც საყლაპავისა და კუჭის ნაზი ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება შეუძლია.
პომიდვრის მიღების შემდეგ პატარას შესაძლოა ტუჩების ირგვლივ კანის სიწითლე და გამონაყრიც შენიშნოთ, რაც ორგანული მჟავებით კანის გაღიზიანების შედეგია.
მოხარშული პამიდორი ამ მხრივ უფრო ნაკლებადაა სახიფათო, ამიტომ მისი მიცემა მცირე როადენობით სუპის შემადგენლობში 9-10 თვიდან შეიძლება.
1 წლიდან კი შეგიძლიათ უმიც გაასინჯოთ, მაგრამ მანამდე პომიდორს მდუღარე წყალი გადაავლეთ და კანი მოაცილეთ.
3 წლის ასაკიდან კანგაუცლელი პომიდორიც დასაშვებია.

აი, გემრიელი სუპის რეცეპტი პომიდვრით და ბოსტნეულით 9-10 თვიდან

კარგად გარეცხილი ბოსტნეული - (სტაფილო, ჭარხალი, კარტოფილი) დაჭრილი და დაასხით ცხელი წყალი ისე, რომ დაიფაროს. დაუმატეთ 1 თავი პატარა ზომის ხახვი, პატარა ზომის კანგაცლილი გახეხილი ან დაბლენდერებული პომიდორი, თითო ძირი კამა და ოხრახუში და ხარშეთ თავდახურულ ჭურჭელში.
მოხარშვის შემდეგ ამოიღეთ ხახვი და მწვანილი. მოხარშული ბოსტნეული გახეხეთ სახეხზე. თუ მიღებული სუპი სქელი კონსისტენციისაა, დაუმატეთ ადუღებული წყალი. მზა კერძს დაუმატეთ 1 ჩ.კ მცენარეული ზეთი.

მოკლედ, სანამ ზაფხულია, ისიამოვნეთ!“ - აღნიშნავს პედიატრი. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

„კონსერვაციისთვის ასპირინის გამოყენება სარისკოა,“ - ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

ბიოქიმიკოსმა ირაკლი ჩხიკვიშვილმა მურაბის დამზადების ტექნოლოგიისა და რისკების შესახებ ისაუბრა:

„ახლა შაქრის ნაკლებად გამოყენების ტენდენციაა. გამოიყენება სხვადასხვა ნატურალური შაქარი, იყებენ სტევიას. ეს უფრო მისაღებია. ასევე იყენებენ შემსქელებელს, პექტინს უმატებენ, რომელიც შეასქელებს და თუ შაქარი ნორმალურია გემოვნური თვისებებით, არ დასჭირდება დამატებითი შაქარი. შაქარი საჭიროა 60%-მდე, რომ კონსერვაციული თვისებები ჰქონდეს. პროდუქტში თითქმის 60% უნდა იყოს შაქარი, რომ მან შეძლოს კონსერვაცია.

კონსერვაციისთვის იყენებენ სხვა საშუალებებს. საბჭოთა დროს ასპირინს იყენებდნენ კონსერვაციისთვის. შემდეგ ეს, რა თქმა უნდა, აკრძალეს. მისი გამოყენება სარისკოა.

კონსერვაციისთვის მჟავის გამოყენება შეიძლება ბოლოს, მაგალითად, ლიმონმჟავა. შეიძლება ჩავამატოთ ლიმონის წვენი. კონსერვაცია უკავშირდება მიკრობებისგან დაცვას. ანტიმიკრობული თვისებების მქონე ხელოვნურ ნაერთს იყენებენ ნატრიბენზოატს, მაგრამ მას აქვს ცუდი რეპუტაცია. მას ლიმონათებსა და სხვა საშუალებებშიც იყენებენ. ის, რა თქმა უნდა, რისკ-ფაქტორია სხვადასხვა დაავადების.

ტემპერატურული ზემოქმედების დროს ძალიან ბევრი ნაერთი, რომელსაც აქვს ანტიმიკრობული თვისებები, სამწუხაროდ, იჟანგება, დეგრადაციას განიცდის. გარდა კონსერვაციისა, მნიშვნელოვანია შევინარჩუნოთ ის სასარგებლო ნივთიერებები, რომლებიც არის ჩვენს ხილში. არის სხვადასხვა თანამედროვე მეთოდი, რომელსაც იყენებენ, მაგალითად ორთქლით დამუშავება,“ - მოცემულ საკითხზე ირაკლი ჩხიკვიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად