Baby Bag

გენმოდიფიცირებული საკვები ჩვილის რაციონში - როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის უსაფრთხო პროდუქტები

გენმოდიფიცირებული საკვები ჩვილის რაციონში - როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის უსაფრთხო პროდუქტები
ადამიანების უმრავლესობა გენმოდიფიცირებული პროდუქტებისადმი უარყოფითად არის განწყობილი, რადგან ითვლება, რომ თანამედროვე ბიოტექნოლოგიების გამოყენებით მიღებული ხელოვნური საკვები ჩვენი ჯანმრთელობისთვის სერიოზულ საფრთხეს წარმოადგენს. ჩვენს სტატიაში გენმოდიფიცირებული პროდუქტების შესახებ ვრცელ ინფორმაციას მოგაწვდით, გარდა ამისა გაგაცნობთ რეკომენდაციებს, რომელთა დახმარებით ჩვილი ბავშვისთვის უსაფრთხო საკვების შერჩევას მარტივად შეძლებთ.

დიდი ხანია, რაც აკრონიმი „გმო“ უცხო არავისთვისაა, რადგან მსგავს წარწერას უამრავი საკვები პროდუქტის შეფუთვაზე ვხვდებით. მწარმოებლები ცდილობენ მაქსიმალურად დაიზღვიონ თავი გენმოდიფიცირებული პროდუქტების წარმოებისგან, რადგან ადამიანები მსგავსი საკვების მიღებისგან თავს იკავებენ. მიუხედავად იმისა, რომ გენმოდიფიცირებული საკვები ყველას აშინებს, ადამიანთა უმეტესობა მის შესახებ ძალიან მწირ ინფორმაციას ფლობს. გენეტიკურად მოდიფიცირებული საკვები გულისხმობს სპეციალური ტექნიკების გამოყენებით ხელოვნურად გარდაქმნილ და წარმოებულ ისეთ პროდუქტს, რომლის მსგავსი ბუნებაში არ მოიპოვება.
საკვები პროდუქტების გენმოდიფიცირება გარკვეულ მიზნებს ემსახურება. ხელოვნურად წარმოებული პროდუქცია მწერებისა და გარეგანი დაზიანებებისადმი უფრო მეტი გამძლეობით გამოირჩევა, ის მალფუჭებადი არ არის და მისი მწარმოებლების თქმით, ბუნებრივ პროდუქტებთან შედარებით უფრო ჯანსაღიცაა. აღნიშნული მიზეზების გამო ამერიკული წარმოების გადამუშავებული პროდუქტის 80% გენმოდიფიცირებულია.
არის თუ არა საზიანო გენმოდიფიცირებული პროდუქტი ბავშვებისა და ზრდასრულებისთვის?
გენმოდიფიცირებული საკვების გვერდითი ეფექტებისა და ჯანმრთელობისთვის საზიანო თვისებების შესახებ მტკიცებულებები არ არსებობს. გენეტიკურად მოდიფიცირებული პროდუქტების მწარმოებლების თქმით, ბაზარზე გატანამდე პროდუქცია სიღრმისეულ შემოწმებას გადის და მისი საკვებად გამოყენება ადამიანის ჯანმრთელობისთვის აბსოლუტურად უსაფრთხოა. უკვე თითქმის 20 წელია, რაც გმო გადამუშავებულ პროდუქტებში ძალიან აქტიურად გამოიყენება, თუმცა ჩატარებული კვლევები ცხადყოფს, რომ მის რეგულარულ მომხმარებლებს ჯანმრთელობის გაუარესების ნიშნები არ აღენიშნებათ. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციაც მეტი ნდობისკენ მოგვიწოდებს და გენმოდიფიცირებული საკვების უვნებლობის შესახებ შეხედულებას აბსოლუტურად იზიარებს.
ყველა გენმოდიფიცირებული საკვები ერთნაირი არ არის. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუ რა სახის პროდუქტის გენეტიკური მოდიფიცირება ხდება, ასევე მნიშვნელოვანია ის გზები და საშუალებები, რომელთა დახმარებითაც მწარმოებელი გენეტიკურად მოდიფიცირებულ საკვებს აწარმოებს. მოდიფიცირების წესების დარღვევით წარმოებულ პროდუქტში ისეთი სახის ცილა წარმოიქმნება, რომელიც ბავშვებისა და ალერგიული ადამიანებისთვის სახიფათო ალერგენს წარმოადგენს. მსგავსი არასწორი მოდიფიკაციით ნაწარმოები პროდუქტი, რომელიც ბაზარზე გამოიტანეს იყო გენმოდიფიცირებული სოიოს მარცვალი, რომელიც ბრაზილიური თხილის გენის მატარებელი გახლდათ. აღნიშნული დარღვევის გამოვლენის შემდეგ მსგავსი ფორმით გენმოდიფიცირებული სოიოს მარცვლის წარმოება შეწყდა. ვიდრე გმო-ს შემცველი პროდუქტის კომერციულ ასპარეზზე გამოტანას დაიწყებენ, მწარმოებლები ვალდებულნი არიან ახალი პროდუქცია წლების მანძილზე სიღრმისეულად შეისწავლონ, რათა მის უვნებლობაში აბსოლუტურად დარწმუნებულები იყვნენ. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმები, რომლებიც ცილის განსაკუთრებულ ნაირსახეობას შეიცავენ, ბავშვებისთვის სახიფათო ალერგენს წარმოადგენენ, სწორედ ამიტომ, ბავშვთა კვებაში გენმოდიფიცირებული პროდუქტების გამოყენებისას განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა გვმართებს.
კვლევები გენმოდიფიცირებული პროდუქტების უვნებლობასთან დაკავშირებით
ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის, ამერიკის სამედიცინო ასოციაციისა და ეროვნული სამეცნიერო აკადემიის საერთო დასკვნით გენმოდიფიცირებული პროდუქტების მავნებლობის შესახებ სათანადო მტკიცებულებები არ მოგვეპოვება. მიუხედავად ამისა, ყველასთვის ცნობილია, რომ გმო-ს შემცველი საკვები არაბუნებრივი, ხელოვნურად მიღებული პროდუქტია, რომლის შექმნა გენების გარკვეული მანიპულაციების შედეგად ხდება. მსგავსი პროდუქტების ხშირი მიღება ადამიანის მიკრობიომაზე დიდ ზეგავლენას ახდენს და ნაწლავებში გავრცელებული ცუდი და კარგი მიკროორგანიზმების თანაფარდობასაც მნიშვნელოვნად ცვლის.
რეპროდუქციული ტოქსიკოლოგიის ჟურნალში გამოქვეყნებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ორსული ქალბატონების სისხლში დიდი რაოდენობით BT ტოქსინი იქნა აღმოჩენილი. BT ტოქსინი ისეთი ბაქტერიაა, რომელიც მხოლოდ გენმოდიფიცირებულ პროდუქტებში გვხვდება. აღნიშნული ბაქტერია მწერებისთვის მომაკვდინებელ და მომწამვლელ ცილას შეიცავს და გმო-ს შემცველ პროდუქტებს დაზიანებისგან იცავს.
BT ტოქსინსა და გენმოდიფიცირებულ საკვებში შემავალ სხვა ჰერბიციდებს ან პესტიციდებს მუცლადმყოფი ბავშვის ან ჩვილის ნერვული სისტემისა და მიკრობიომის განვითარებაზე უარყოფითი გავლენის მოხდენა შეუძლია. ეს უკანასკნელი ბავშვის ზრდისა და განვითარების პროცესში უმთავრეს როლს ასრულებს. მიკრობიომის ნორმალური ფუნქციონირება აუცილებელია ბავშვის ენდოკრინოლოგიური, იმუნური, ნერვული და საჭმლის მომნელებელი სისტემების ჯანსაღი ფუნქციონირებისთვის. გარდა ამისა, ის ბავშვის ორგანიზმის საკვებისადმი ტოლერანტობისა და ალერგიულობის ხარისხსაც განსაზღვრავს.
როგორ უნდა აღმოვაჩინოთ ჩვილის საკვებში დამალული გმო?
ოფიციალური რეგულაციებით, გენეტიკურ მოდიფიცირებას შემდეგი საკვები კულტურები ექვემდებარება: სოიო, სიმინდი, პაპაია, კარტოფილი, ვაშლი, გოგრა და შაქრის ჭარხალი. გარდა ამისა, უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ გმოს შემცველი საკვების მიღება ხორცპროდუქტებით კვებისასაც შეიძლება, მაგ. თუ ისეთი ცხოველის ან ფრინველის ხორცს მივირთმევთ, რომელიც გენმოდიფიცირებული მარცვლეულით იკვებებოდა. გადამუშავებული პროდუქტების უმრავლესობა გენმოდიფიცირებულ სოიოსა და სიმინდის ნაწარმს შეიცავს, გარდა ამისა, ძროხის რძეც (დიდი ნაწილი) გმო-ს შემცველ პროდუქტად მიიჩნევა, რადგან მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვის გამოსაკვებადაც ძირითადად გენმოდიფიცირებულ მარცვლეულს იყენებენ.
მშობლებმა უნდა იცოდნენ, რომ წესების სრული დაცვით წარმოებული გენმოდიფიცირებული პროდუქტი ბავშვისთვის სერიოზული საფრთხის მომტანი ვერ იქნება. მიუხედავად ამისა, მაქსიმალურად უნდა მოერიდოთ ჩვილი ბავშვის რაციონში ისეთი გენმოდიფიცირებული პროდუქტების ჩართვას, როგორებიცაა სოიო, სიმინდი, შაქრის ჭარხალი და ყვითელი გოგრა. არ აქვს მნიშვნელობა ორგანული პროდუქტებით იკვებებით თუ შეძენილი საკვების ეტიკეტს საერთოდ არ ეცნობით, თანამედროვე სამყაროში გენმოდიფიცირებული საკვების მიღებისგან სრულად დაზღვეული ვერ იქნებით. მიუხედავად ამისა, ეცადეთ ბავშვთა კვებაში დიდი რაოდენობით ბუნებრივი პროდუქტები ჩართოთ, გადამუშავებულ საკვებს კი ერიდეთ. აუცილებლად გაეცანით გენმოდიფიცირებულ საკვებთან დაკავშირებულ სიახლეებს და ბავშვისთვის განკუთვნილი ნებისმიერი საკვები პროდუქტის ეტიკეტი ყურადღებით წაიკითხეთ.
მომზადებულია ​parents.com-ის მიხედვით
ავტორი: ია ნაროუშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება,” - პედიატრი ია გოგებაშვილი

​​პედიატრი ია გოგებაშვილი იმ ცნობილი მითების შესახებ საუბრობს, რომლებიც ბავშვის მოვლის შესახებ ფართოდ არის გავრცელებული. ია გოგებაშვილის თქმით, ჩვილი ბავშვის დაჯდომა 5-6 თვის ასაკიდან შესაძლებელია, თუმცა ინდივიდუალური თავისებურებები უნდა გავითვალისწინოთ:

„5-6 თვის ასაკიდან უკვე შეგვიძლია ბავშვის დასმა. ყველა ​ბავშვი ინდივიდუალურია. ბავშვის მოტორული განვითარება გიკარნახებთ, თუ როდის იქნება ის მზად დამოუკიდებლად მყარად დასაჯდომად დახმარების გარეშე. უფრო მნიშვნელოვანია მოტორული შეფერხების გამოვლენა და იმის ცოდნა, როდის უნდა ატეხოთ განგაში. თუ სამი თვის ასაკში ბავშვი თავს ვერ იჭერს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი 9 თვის ასაკში დამოუკიდებლად ვერ ჯდება, ეს უკვე საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი ხუთი თვის ასაკში ზურგიდან მუცელზე ბრუნს არ აკეთებს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი, თუნდაც დახმარებით, ფეხზე მყარად არ დგას 11 თვის ასაკში, ესეც საფრთხის ნიშანია. თუ ბავშვმა 12 თვის ასაკში პირველი ნაბიჯები არ გადადგა, ამაში არაფერია საგანგაშო, 15-16 თვის ბავშვი კი უნდა დადიოდეს უკვე.“

ია გოგებაშვილი ​მშობლების მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ახირებად მიიჩნევს:

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება. ახალგაზრდა მშობელს რისი მიწოდება უხარია? მას უნდა ბავშვმა დააგემოვნოს შოკოლადი, მარწყვი. ასევე თავისი სურვილები აქვს უფროს თაობას. მე მინახავს შვიდი თვის ბავშვი კლინიკაში და ბედნიერი, ამაყი ბაბუა, რომელიც ამბობს, რომ ბავშვს მეგობრებთან ერთად ყოფნისას დააგემოვნებინა ხინკალი და ლუდი. როდესაც მას შენიშვნა მივეცით, ის მაინც ბედნიერი რჩებოდა, დედაც ბედნიერი იყო, შეიძლება ხათრით. მაშინ უკვე ავუხსენით, რომ ეს აღარ არის სასაცილო. სპირტიანი სასმელის მიწოდება ბავშვისთვის ნებისმიერ ასაკში, პუბერტატულ ასაკამდე არ არის რეკომენდებული. ჩვენი ეროვნული კერძები, რომლებიც სუნელებით არის გაჯერებული. ისეთი ცხიმოვანი შემადგენლობისაა, რომელიც ჩვილისთვის არანაირად არ არის რეკომენდებული. ​მსგავს კერძებს სამ წლამდე რეკომენდაციას ვერ მივცემდი. ღვინოს თავისი სიკეთე აქვს, მაგრამ არა ბავშვთა ასაკში. თავის ტვინზე, გონებრივ განვითარებაზე სპირტიანი სასმელები აბსოლუტურად ტოქსიკურ ზემოქმედებას ახდენს. მშობლები ხშირად აჭმევენ ბავშვებს ერთჯერად არომატულ წვნიანებს. მერე გახარებულები არიან, როდესაც ხედავენ, რომ უჭმელი ბავშვი ამ ერთჯერად პროდუქტს მიირთმევს. ამ ასაკში ბავშვის გემოვნება და კვების რეჟიმი ყალიბდება. ყველაზე საფრთხილოა მისი კვება. თუ მას მსგავს საკვებს მივაჩვევთ, ის მთელი ცხოვრება ასე განაგრძობს კვებას.“

ია გოგებაშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის კუჭის მოქმედებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მითია ყოველ 24 საათში დეფეკაციის აუცილებლობის შესახებ არსებული მოსაზრება:

„მითია, რომ ბავშვს კუჭის მოქმედება ყოველ 24 საათში ერთხელ უნდა ჰქონდეს. არაფერია საგანგაშო, თუ ასე არ ხდება. ძუძუთი კვებისას ექვს თვემდე ასაკში დასაშვებია, რომ ბავშვს ყოველი კვების შემდეგაც ჰქონდეს დეფეკაცია. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა, ექვს თვემდე კუჭის მოქმედება სასურველია იყოს 24 საათში 2-ჯერ ან 3-ჯერ. უფრო მოზრდილ ასაკში შეიძლება 24 საათში ერთი დეფეკაციის ეპიზოდიც არ იყოს და ეს არ არის საგანგაშო. თუ ბავშვს ნაწლავების გათავისუფლების პრობლემა უქმნის დისკომფორტს, ბავშვი წუხს, აქვს მეტეორიზმი, ჭირვეულობს, მუხლებს ხრის და მიაქვს მუცელთან, ეს მისთვისაც გაუსაძლისია, ერთჯერადად უნდა დავეხმაროთ. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გამოვიყენოთ ბამბის ჩხირი ან თერმომეტრი, რომ ხელოვნურად გამოვიწვიოთ დეფეკაცია. ​ამით ისევ და ისევ ვიწვევთ ყაბზობას და გაუვალობას.“

ია გოგებაშვილი აცხადებს, რომ ახალშობილი ყოველდღიურად უნდა დავბანოთ, თუმცა მხოლოდ წყლით:

„ახალშობილი ყოველდღე უნდა დავბანოთ. არავითარ შემთხვევაში არ იგულისხმება საპნებით დაბანა. უნდა გამოვიყენოთ შესაბამისი ტემპერატურის წყალი. ხუთი-ათი წუთი აბსოლუტურად საკმარისია. ზოგიერთ ბავშვს ეს მოსწონს. ზოგიერთი ვერ ეგუება. ამ შემთხვევაში 5 წუთი საკმარისია, რომ ათი წუთი არ ატიროთ ბავშვი. ბავშვისთვის ეს კომფორტი უნდა იყოს და არა დისკომფორტი. თუ ახალშობილს რაიმე კანის პრობლემა არ აქვს, წყალში რაიმე დანამატს ნუ გამოიყენებთ. საპნებით ბანაობას რაც შეეხება, კვირაში ერთხელ საკმარისია.“

„კრუნჩხვის დროს ენის დაჭერა ფრჩხილებით, კოვზით, იწვევს ბავშვის ტრავმატიზებას. მინახავს საშინლად დაჭრილი, სისხლიანი ენა, ყურის ნიჟარა გაჭრილი. როდესაც გოგონა დედობისთვის ემზადება, არსებობს უამრავი ლიტერატურა, რომელსაც შეიძლება გაეცნოს. ეს ყველა ქვეყანაში ასეა. დედობისთვის მზადებისას აუცილებლად უნდა ვიკითხოთ. ლიტერატურაში გაეცნობით პატივსაცემი პედიატრების რჩევებს. ​რას ვაკეთებთ კრუნჩხვის დროს? არავითარ შემთხვევაში არ ვისვრით ბავშვს პანიკაში და არ გავრბივართ მეზობლის დასაძახებლად. ვაწვენთ სწორ ზედაპირზე გვერდულად, ნიკაპი ზემოთ უნდა ავუწიოთ, რომ სასუნთქი გზები იყოს გამავალი და პირნაღები მასა არ მოხვდეს სასუნთქ გზებში. შევეცადოთ, დავაფიქსიროთ კრუნჩხვის დრო, თუ დედა ამდენ უნარს შეინარჩუნებს, რადგან ეს შემზარავი სანახავია,“ - აღნიშნავს ია გოგებაშვილი.

წყარო: ​შუადღე GDS

წაიკითხეთ სრულად