Baby Bag

„რაც გინდა ალერგია ჰქონდეს ბავშვს, ახალ წელს გოზინაყი უნდა მიირთვას,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

„რაც გინდა ალერგია ჰქონდეს ბავშვს, ახალ წელს გოზინაყი უნდა მიირთვას,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ დღესასწაულის დღეებში ბავშვის კვების რაციონში ზომიერების დაცვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დღესასწაულის პერიოდში, რა დასამალია, რომ ძალიან ბევრს მივირთმევთ ხოლმე, განსაკუთრებით ცხოველურ ცილას. მე კი ვამბობ, რაც გინდა ალერგია ჰქონდეს ბავშვს, ახალ წელს გოზინაყი უნდა მიირთვას. აღდგომის დღეებში კი წითელი კვერცხი უნდა მიიღოს. ერთი კი არის, რომ ზომიერებაა საჭირო. ნამეტანი ნუ იქნება.“

ყარამან ფაღავას თქმით, ოპტიმალურია დღეში ხუთჯერადი კვება:

„ოპტიმალურად მიმაჩნია ხუთჯერადი კვება. ამათში სამი კვება უნდა იყოს ძირითად იჯრა და ორი უნდა იყოს წახემსება. რაც შეეხება ცილას, დაახლოებით ერთი კვება ფაფა, ერთი კვება ბოსტნეულის წვნიანი, პიურე, მცირე რაოდენობით ხორცით. საღამოს ან დილით მაწონი, ცოტა ხაჭო შეიძლება, ჩაი, პური, კარაქი, ერთი კვება ან წახემსება იქნება, ან დედის თვითშემოქმედება, ხან რა, ხან რა, ხან გოგრა, ხან ვაშლი.“

„მე ხშირად ვამბობ, გარკვეული თავისუფლება, მცირე დევიაციის უფლება უნდა მივცეთ მშობელსაც, ბავშვსაც და ყველასაც,“ - აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

დეკანოზმა სერაფიმე დანელიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადამიანისთვის შვილის გარდაცვალებით გამოწვეული ტკივილის შესახებ ისაუბრა:

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს...

პირველ დღეებში თითქოს ოკეანის ფსკერზე გულაღმა წევხარ თვალებღია და გახევებული, ირგვლივ კი სიბნელეა და უსაშინლესი დუმილი...

შენს წინ თანაგრძნობით აღბეჭდილი სახეები კადრებივით ერთმანეთს ენაცვლებიან, გისამძიმრებენ, შენც პასუხობ, ოღონდ ფსკერიდან...

გადიან დღეები, დასაფლავება... ხალხის გასტუმრება... დადიხარ, საუბრობ, ლოცულობ, მაგრამ მაინც ფსკერიდან...

მერე ნელა-ნელა იწყებ სახეების გარჩევას და ხედავ სიმარტოვეში და სიჩუმეში მობუზულ საკუთარ შვილებს, შენს დანახვაზე შემკრთალ სახეებს და ძალისძალად იწყებ გამოფხიზლებას...

ო, რა ძნელია ეს გამოფხიზლება და რა რთული პასუხის გაცემა იმ კითხვებზე, რომლებსაც ვერავინ სხვა ვერ უპასუხებს შენს გარდა...

და სადღაც შორს, უსაშველოდ შორს პოულობ სინათლის სხივს, რომელსაც მთელი ძალებით ებღაუჭები და რომელსაც ამოყავხარ ფსკერიდან ზედაპირზე...

,,- დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!

ჩემი შვილი, ხომ შენი შვილიცაა,

მე თუ მიყვარს, შენ ხომ უფრო გიყვარს, რომელმაც შეჰქმენ სიყვარული...

მე თუ მისთვის კარგი მინდა, შენ ხომ უმჯობესი გინდა მისთვის!

შენ ხომ შენი ძე მხოლოდშობილი მომეცი მე, მაშ მიიღე ჩემი შვილიც შენ, როგორც წმიდა შესაწირავი...

საშინელი იყო ჩვენი დაშორება, მაგრამ მჯერა, უფრო დიდი იქნება სიხარული ჩვენი შეხვედრისა!

ამიტომ დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!"

წაიკითხეთ სრულად