Baby Bag

„ტრანზიციის პროცესი, რომელიც სკოლიდან იწყება“ - ბათუმის N17 სკოლის მასწავლებლის სტატია

„ტრანზიციის პროცესი, რომელიც სკოლიდან იწყება“ - ბათუმის N17 სკოლის მასწავლებლის სტატია

გთავაზობთ ბათუმის N17 საჯარო სკოლის ისტორიის მასწავლებლის, ბესარიონ ჯღარკავას სტატიას თემაზე „ტრანზიციის პროცესი, რომელიც სკოლიდან იწყება“.

სწავლის საფეხურიდან დასაქმებაზე გადასვლა (ტრანზიცია) ცხოვრების წესის ცვლილებას უკავშირდება. ის ნებისმიერი ადამიანის ცხოვრებაში ერთ-ერთი კრიტიკული და დინამიკური პროცესია. პასუხი კითხვაზე, როგორია ეს პროცესი ან რამდენ ხანს შეიძლება გაგრძელდეს, მრავალფეროვანი და ინდივიდუალურია. ნებისმიერ შემთხვევაში, სწავლის ეტაპის დასრულება და შემდეგ ეტაპზე ტრანზიცია სასურველი მომავლის განჭვრეტას, ცხოვრების მიმართულების არჩევასა და ახალი როლის შეძენას უკავშირდება. მზადყოფნა ცხოვრების შემდეგი ეტაპის ანდა დასაქმებისთვის ადამიანში თანდათან ჩნდება და მისგან მოითხოვს საკუთარი მიღწევების შეჯამებასა და გადაფასებას, ინტერესების დაზუსტებასა და სურვილების ჩამოყალიბებას, მომავალი ცხოვრების დასაგეგმად სხვადასხვა შესაძლებლობის გაცნობას, აწონ-დაწონვას და, შესაბამისად, ინფორმირებულ და გაცნობიერებულ არჩევანს. ტრანზიციის პროცესი თანმიმდევრულ ეტაპებს მოიცავს. ხშირ შემთხვევაში, ადამიანი მას და- 12თავი 2: პროფესიული ორიენტაციის, მომზადებისა და დასაქმების პროცესის ორგანიზება - ინდივიდუალური ტრანზიციის გეგმა მოუკიდებლად, ხანდახან საკმაოდ სპონტანურად და, ერთი შეხედვით, შეუმჩნევლადაც კი გადის. თუმცა აღწერილი პროცესის უმტკივნეულოდ და წარმატებით გასავლელად შეიძლება აუცილებელი გახდეს როგორც სამოქმედო გეგმის შედგენა, ისე სხვათა მხარდაჭერა დასახული მიზნის მისაღწევად. მნიშვნელოვანია, რომ ასეთი მხარდაჭერა ხელმისაწვდომი იყოს ყველასთვის, მათ შორის, სპეციალური საგანმანათლებო საჭიროების მქონე პირთათვის – ვისთვისაც საზოგადოებაში სხვადასხვა საინტერესო გამოცდილების მიღების, საკუთარი თავისა და დასაქმების ადგილების გაცნობის შესაძლებლობა, ხშირ შემთხვევაში, ჯერჯერობით ისევ შეზღუდულია. არსებული მრავალი ბარიერის გამო, ტრანზიციის პროცესი წინასწარ გააზრებულ დაგეგმვას, საჭირო რესურსების მოძიებასა და გარემოს შესაბამის ორგანიზებას მოითხოვს.

ვისთვის იქმნება მომსახურება?
მომსახურების უშუალო ბენეფიციარი მოწყვლადი ჯგუფის( სსსმ და შშმ სოსწავლეებისათვის) წარმომადგენლები არიან, რომლებიც ზოგადად სიღარიბისა და სოციალური გარიყვის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არიან, ვიდრე პოპულაციის უმრავლესობა. ბენეფიციარებში მოიაზრება ყველა ის ადამიანი, რომელიც სხვადასხვა მიზეზის გამო, როგორიცაა სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროება, შეზღუდული შესაძლებლობა, სამუშაო გამოცდილების არქონა ან ხანგრძლივი წყვეტა, საგანმანათლებლო სისტემის მიღმა დარჩენა და ა.შ. არის დაუსაქმებლობის/უმუშევრობისპოტენციური რისკის ქვეშ. ადამიანის ცხოვრებაში მუშაობა დაკავშირებულია ცხოვრების ერთ-ერთ მნიშვნელოვან როლთან, რომელიც ხშირად ადამიანის იდენტობის განმსაზღვრელი ხდება. სამუშაოსთან დაკავშირებულია ადამიანის საზოგადოებრივი მდგომარეობა, კარიერა, პროფესიული ზრდის მოთხოვნილება, მატერიალური კეთილდღეობა და საზოგადოებისთვის სარგებლის მოტანა. შესაბამისად, შრომით საქმიანობაში ჩართვას ნებისმიერი ადამიანისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს. როდესაც ადამიანი დაკავებულია მისთვის საინტერესო საქმიანობით, იგი თავს კარგად გრძნობს, რაც პიროვნების ფსიქიკურ კეთილდღეობას განსაზღვრავს. თუმცა იმისათვის, რომ ადამიანი სასურველი საქმიანობით დაკავდეს, მნიშვნელოვანია მისი თვითგამორკვევის პროცესი. ამ პროცესში იგულისხმება სხვადასხვა საქმიანობის სფეროს გაცნობა, მოსინჯვა და ამის საფუძველზე სასურველი პროფესიისა თუსაქმიანობის არჩევა.გადაწყვეტილების მიღება და არჩევანის გაკეთება კი თავის მხრივ მუშაობისა და დამოუკიდებელი ცხოვრებისათვის საჭირო უნარ-ჩვევებია,რომელიცადამიანსდამოუკიდებელი ფუნქციონირებისათვისსჭირდება.
იმისთვის რომ, რაც შეიძლება მეტი ადამიანი დასაქმდეს, მიიღოს პროფესიული განათლება, შემცირდეს არასწორად არჩეული პროფესიის გამო სწავლის მიტოვების შემთხვევები, სასურველია ეფექტიანად მიმდინარეობდეს პროფესიული კონსულტირების პროცესი. მნიშვნელოვანია, ბენეფიციარმა გააცნობიეროს საკუთარი ინტერესები, შესაძლებლობები, საჭირო მომზადების დონე და მხოლოდ ამის შემდეგ მიიღოს გადაწყვეტილება სასურველ პროფესიაზე სწავლის ან დასაქმების შესახებ, რაც თავის მხრივ გულისხმობს, როგორც საბაზო უნარების განვითარებაზე ზრუნვას, ისე პროფესიულიორიენტაციის პროცესს.
ვინ შეიძლება განახორციელოსეს მომსახურება? 
მეთოდოლოგიისა და მასში აღწერილი მომსახურების განმახორციელებელი ღია შრომით ბაზარზე გარკვეული პროდუქციის მწარმოებელი ან მომხმარებლისათვის გარკვეული მომსახურების გამწევი ორგანიზაციაა. რადგან, ერთი მხრივ მეთოდოლოგია სრულად ეფუძნება იმ პრინციპს, რომ ინფორმაცია დასაქმების შესახებ და მუშაობისა და დამოუკიდებელი ცხოვრებისათვის საჭირო უნარ-ჩვევების გამომუშავება ბუნებრივ გარემოში, რეალური დასაქმების ადგილზე, სხვადასხვა საჭიროების მქონე ბენეფიციარებთან მუშაობისყველაზე ეფექტიანი გზაა.და სწორედ ამიტომ, მეორე მხრივ, მეთოდოლოგიის მიზანია დამსაქმებელების და ბიზნეს სექტორის წახალისება იმი0პთვის, რომ საკუთარი გამოცდილებითა და კომპეტენცით წვლილი შეიტანონ ამ პროცესში. რადგან, განსაკუთრებით მოწყვლადი ჯგუფის წარმომადგენლებთან მუშაობისას მნიშვნელოვანია:
1. საქმიანობის შესახებ ნათელი წარმოდგენის შესაქმნელად ნამდვილი/რეალური დასაქმების ადგილის მონახულება და საკუთარი თავის სამუშაო ამოცანებთან მიმართებით მოსინჯვა;
2. დამსაქმებლისათვის ნათელი წარმოდგენის შექმნა მოწყვლადი ჯგუფების შესაძლებლობებისა და პოტენციალის შესახებ;
3. სამუშაო უნარ-ჩვევების დაუფლება ბუნებრივ კონტექსტში გაცილებით უფრო ეფექტურია მოწყვლადი ჯგუფების წევრებისათვის, ვიდრე სიმულაციურ გარემოში;
4. დამსაქმებლისათვის მოსახერხებელია მისთვის სპეციფიკური, კონკრეტული სამუშაოს შესაბამისი უნარ-ჩვევების ადგილზე სწავლება;
5. მიღებულ გამოცდილებაზე დაყრდნობით მოწყვლადი ჯგუფის წარმომადგენელი შეძლებს მთავარი როლი შეასრულოს საკუთარი ცხოვრების დაგეგმვის პროცესში, მიიღოს შესაბამისი ინფორმაცია და გადაწყვეტილება სამუშაო ადგილისა თუ შემდგომი განათლებისა და მომზადების შესახებ;
6. მიღებული გამოცდილების საფუძველზე, დამსაქმებლისთვის უფრო მარტივი იქნება პირის სამსახურში აყვანა და შესაბამისი მხარდაჭერის ორგანიზება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მოსწავლეს ვერ აჯობებ“ - რჩევები დამწყებ პედაგოგებს

„მოსწავლეს ვერ აჯობებ“ - რჩევები დამწყებ პედაგოგებს

ტექსტში ბევრი რჩევაა, თუ არ გიყვარს ასეთი ნაწერების კითხვა და გირჩევნია შენსავე შეცდომაზე ისწავლო, ნუ წაიკითხავ, ჩემიანი ხარ.

კოლფილდივით, სელინჯერის პერსონაჟივით, შევდივართ ახალგაზრდა მასწავლებლები საკლასო ოთახებში: „მე მინდა კლდის პირზე, ჭვავის ყანაში უამრავ მოთამაშე ბავშვს ვუყურებდე და როგორც კი რომელიმე მათგანი გადავარდნას დააპირებს, ვიჭერდე“ - ზუსტად ამ ენთუზიაზმით. ძალიან გვინდა სწავლა-სწავლების პროცესი თამაშს ჰგავდეს, თამაში ხომ წარმოსახვაა, თავისუფლება, ბევრი სივრცე. მოკლედ, ყველაფერი ის, რაც ბავშვებს უყვართ და სჭირდებათ განვითარებისთვის. ჰოლდენმა იცის, რომ გადავარდნის საფრთხე გარდაუვალია, უნდა რომ უყურებდეს მათ და იჭერდეს - მეტი არაფერი.

მაშ, პირველი და მთავარი რჩევა: დაივიწყე ეს ენთუზიაზმი, ჯერ უნდა მიგიღონ. პრაგმატულად შეხედე ყველაფერს და შეისწავლე სიტუაცია, ოღონდ არ დაგავიწყდეს მთავარი: შენ მაგალითი ხარ მოსწავლეებისთვის, როგორადაც მოიქცევი, ისე მოგექცევიან, ამიტომ იყავი ზრდილობიანი, პატივი ეცი მათ წინარე ცოდნას, სურვილებს, ინტერესებსა და დამოკიდებულებებს. მოსწავლეს ვერ „აჯობებ“! არც მოინდომო, რომ ხმას აუწევ და ასე გააჩუმებ. საკლასო ოთახში ბუზის გაფრენის ხმა კი არა, ბავშვების სილაღის, მათი თავისუფლების და აზრების ხმა უნდა გესმოდეს, ნუ დათრგუნავ მათ, ასე პატივისცემას დაკარგავ - „თუ ბავშვში ცელქს ჩაკლავ, ბრძენს ვეღარ აღზრდი“.

გაიცანი. დააცადე, რომ გაგიცნონ. მაშინათვე ნუ გამოიყენებ შენს ახალ მეთოდებს, სტილს, უნივერსიტეტში ნასწავლის დამკვიდრებას ნუ შეეცდები. იქ ხომ იმასაც გვასწავლიდნენ, რომ თითოეულ კლასს თავისი დინამიკა აქვს, წარსული გამოცდილება, ღირებულებათა სისტემა. ხოდა, ეცადე, დააკვირდე და შეისწავლო. მხოლოდ შემდეგ მიხვდები, რა უნდა შეცვალო და როგორ. იყავი დამკვირვებლის პოზიციაში, მეტად მოისმინე. ზოგიერთი კლასი მაშინვე მიგიღებს, ზოგიერთი - ვერ, დრო დასჭირდება.

შენ თუ გსიამოვნებს კონკრეტულ თემაზე საუბარი, კონკრეტული გაკვეთილის ახსნა, არ ნიშნავს, რომ მოსწავლეებს ეს სჭირდებათ. როცა გაკვეთილზე შედიხარ, გქონდეს გეგმა, დღის, კვირის, თვის მიზნები. გაკვეთილის დასრულებისთანავე საკუთარ თავს ჰკითხე, უახლოვდები თუ არა მიზანს, გაზომე შედეგები, იკვლიე მოსწავლეების საჭიროებები, იმოქმედე ამის მიხედვით.

კარგად გაეცანი ეროვნულ სასწავლო გეგმას, კანონს ზოგადი განათლების შესახებ, იკითხე პროფესიული ლიტერატურა. ხშირად გადაიკითხე ზოგადი განათლების ეროვნული მიზნები, დააკვირდი: იქ არსად წერია, რომ ზმნის ყველა კატეგორიის სწავლა სავალდებულოა თითოეული მოსწავლისთვის, სამაგიეროდ, აუციელებელია ერთმანეთის პატივისცემას, მოსმენას მივაჩვიოთ და ა. შ. ხშირად დაფიქრდი გეგმის თითოეულ პუნქტზე.

ძალიან მნიშვნელოვანია შეფასების კრიტერიუმები და მაქსიმალურად დეტალურად ახსნილი დავალების პირობა. მხოლოდ გვერდებს ნუ მიუთითებ. აუხსენი, რა, როგორ და რა თანმიმდევრობით უნდა შეასრულონ. მათ უნდა იცოდნენ, რაში და როგორ ვაფასებთ. ეს, ყველა სხვა სიკეთესთან ერთად, მოსწავლეებში უსამართლობის განცდას აგარიდებს. თავადაც შექმნან კრიტერიუმები. მოიფიქრე აქტივობები (საკლასო, საშინაო), რომლებიც შეფასების კრიტერიუმების მნიშვნელობას გააზრებინებს მოსწავლეებს. 

გაიხსენე ბლუმის ტაქსონომიაც. ნუ დასვამ მხოლოდ ფაქტობრივ ინფორმაციაზე ორიენტირებულ კითხვებს. გაიაზრონ, გამოიყენონ, შეაფასონ, გამოთქვან საკუთარი აზრი, რეალურ ცხოვრებასთან დააკავშირონ, პირად გამოცდილებასთან. ჩვენ ხომ ცოდნასთან ერთად უნარებსა და ღირებულებებზე ვმუშაობთ. ნუ იქნები რამდენიმე ბავშვზე ორიენტირებული. თუკი რამდენიმეს „ამოიჩემებ“, მათ მოაყოლებ ხოლმე, (ადექი, მოყევი, დაჯექის პრინციპით) ზარიც „მოგისწრებს“ და ამ დროს სინდისი არ შეგაწუხებს, ეს პროფესია შენი არ არის. არ მომერიდება იმის დაწერის, რომ არაკეთილსინდისიერად მოიქცევი. ბავშვობის ტრავმები მთელი ცხოვრება მიჰყვებათ ხოლმე ადამიანებს. მასწავლებელი ავითარებს თავდაჯერებულობის განცდას. ნუ მიაწებებ იარლიყებს, შეეცადე მრავალი მხრიდან შეხედო მათ შესაძლებლობებს. არ დაჩაგრო სიტყვებითა და ზოგჯერ გაუცნობიერებელი ქმედებებით. რწმენა გაუღვივე, რომ გარემოებების მიუხედავად შეუძლია წარმატებული და ბედნიერი მომავლის შექმნა - ეს განცდა ბავშვობიდან ყალიბდება. ამისთვის საკმარისია, გაკვეთილზე საჭიროდ, დაფასებულ და პატივსაცემ მოსწავლეებად იგრძნონ თავი.

განვითარდი, იკითხე, იკვლიე. გამოყავი ნახევარი საათი დღის ბოლოს, რომ ჩაიწერო, რა ხდებოდა ამა თუ იმ კლასში, რა მოლოდინი გქონდა, რატომ გამართლდა ან რატომ ვერ გამართლდა. გახსოვდეს, რომ ის რესურსები, რომლებსაც მოსწავლეებს სთავაზობ, უმნიშვნელოვანესია. თავადაც შექმენი. წიგნი ერთ-ერთი რესურსია და მხოლოდ მას ნუ დაეყრდნობი. გადადე ხოლმე, თუ შენი მოსწავლეების საჭიროებებს ვერ მოარგებ ამა თუ იმ საკითხსა და სავარჯიშოს. 

ყველაზე გულწრფელი ოცნებების, მრავალფეროვანი შესაძლებლობების, უცნაური წყენების, ზოგჯერ იმედგაცრუებების, მძაფრი ემოციების, თავგადასავლების და თავდავიწყებით შეყვარების ადგილია საკლასო ოთახი. გილოცავ ამ მუდმივ თავგადასავალს. პირადად მე, სადაც არ უნდა წავიდე, ყველაფერი იქნება პარალელურად. ჯერ იქნება სკოლა, მოსწავლეები, მათთან ურთიერთობა და შემდეგ დანარჩენი სხვა. 

დაბოლოს, ეს ტექსტი ჩემს შეცდომებზე დაკვირვების შედეგია. ახლა უფრო გვესმის მე და სელინჯერის გმირს ერთმანეთის. ვიცი, ბევრი შეცდომა იქნება მომავალშიც (სწავლა-სწავლება ცოცხალი პროცესია), მაგრამ მიმიღეს და მომცეს თამაშში ჩართვის უფლება და საშუალება. კონსტრუქტივიზმი ჰქვია თამაშს - თვითონ აღმოაჩენენ, თვითონ აგებენ, თვითონ ეძებენ და არც ფიქრობენ, რომ სადმე გადავარდნის საფრთხეა.

ეს უდიდესი მიზნების სფეროა, დაუჯერე შენს მიზნებს და ხელისშემშლელი ფაქტორები ვერაფერს დაგაკლებს. 

ავტორი: ნანა სამუშია 
წაიკითხეთ სრულად