Baby Bag

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს“

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს“

ზინა კალმახელიძე პედაგოგთა პროფესიული განვითარების სქემაში ჩართული ერთ-ერთი წარმატებული მონაწილეა. ხანგრძლივი პედაგოგიური მუშაობის მანძილზე, მან პროფესიული განვითარების პარალელურად, შეძლო მიღებული გამოცდილება გაეაზრებინა და ისე მოერგო თავისი სკოლის საჭიროებებს.

ზინა, უკვე 18 წელიწადია, რაც გეოგრაფიის მასწავლებელია საქართველოს საპატრიარქოს ურბნისისა და რუისის ეპარქიის ქარელის წმინდა გიორგი მთაწმინდელის სახელობის გიმნაზიაში. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში საშუალო სკოლის გეოგრაფიის მასწავლებლის კვალიფიკაციის მიღებისთანავე, მან მუშაობა დაიწყო ყაზბეგის საშუალო სკოლაში გეოგრაფიის მასწავლებლად. ამავე საგანს ასწავლიდა სხვადასხვა ქალაქის და რაიონის სკოლებშიც, აქვს დირექტორად მუშაობის გამოცდილებაც.

„საგაკვეთილო პროცესში, გამოცდებისათვის მოსამზადებელ დამატებით მეცადინეობებზე, სისტემატურად ვიყენებ თანამედროვე ტექნოლოგიებს, რაც ვფიქრობ, რომ მეტწილად განაპირობებს ჩემი მოსწავლეების მაღალ შედეგებს გამოსაშვებ და მისაღებ გამოცდებზე.“ - ამბობს ზინა კალმახელიძე.

მისთვის მრავალი გზა არსებობს მოსწავლეების მიღწევების გასაზრდელად. გეოგრაფიის მიმართულებით, მისი მოსწავლეები სისტემატურად მონაწილეობენ და წარმატებებს აღწევენ სასწავლო ოლიმპიადებსა და კონფერენციებში, რისთვისაც ზინა კალმახელიძეს მიღებული აქვს მრავალი სიგელი და მადლობა.
ზინა კალმახელიძე დაჯილდოებულია „სახალხო განათლების წარჩინებულის“ სამკერდე ნიშნით. საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ სხვადასხვა წლებში ორჯერ აქვს მინიჭებული „წარმატებული მასწავლებლის“ წოდება.

მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორის ბერიკა შუკაკიძის გადაწყვეტილებით ზინა კალმახელიძეს მიენიჭა „დამსახურებული მასწავლებლის“ წოდება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას“ - ახალი პროექტი ,,მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან''

„ვფიქრობ, დროა, ყველამ რეალურად შევაფასოთ და დადებითი მხრიდან შევხედოთ მასწავლებლის პროფესიას“ - ახალი პროექტი ,,მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან''

პროფესიით ჟურნალისტის, გვანცა თვარაძის ინიციატივით, ახალი სოციალური ფოტოპროექტის – „მასწავლებლის ისტორია ფოტოგრაფის დღიურიდან“ განხორციელება დაიწყო.

პროექტი, საქართველოში ერთ-ერთ არაპოპულარულ – მასწავლებლის პროფესიას ეხება. პროექტის მონაწილეები ის მასწავლებლები არიან, რომლებმაც გადაწყვიტეს, მაღალმთიან და საზღვრისპირა რეგიონებში ასწავლონ. უმეტესობამ დატოვა ქალაქის სკოლები და უფრო რთული, თუმცა საინტერესო გზად, კარიერის გასაგრძელებლად, რეგიონის სკოლები მიიჩნია, სადაც ბავშვებს ყველაზე მეტად სჭირდებათ განათლების მაღალი ხარისხი და კვალიფიციური პედაგოგები.

მაღალმთიან რეგიონებში მკაცრ კლიმატურ პირობებთან შეგუება არც ისე მარტივია. სოფლის მასწავლებლებს რთულ პირობებში უწევთ ცხოვრება და მუშაობა.ზამთარში, დიდთოვლობის გამო, ხშირად ჩაკეტილ გზაზე გადაადგილება მხოლოდ ფეხითაა შესაძლებელი, სოფელში საზოგადოებრივი ტრანსპორტი შეფერხებით მოძრაობს, საცხოვრებელი პირობები საკმაოდ მძიმეა, მასწავლებელს კი იმ მცირე რესურსით უწევს მუშაობა, რასაც განათლების სისტემა სთავაზობს.

როგორც გვანცა ამბობს, ფოტოკადრებად რეალობის ასახვა თემის აქტუალობიდან გამომდინარე გადაწყვიტა, რადგან რეგიონებში და არა მარტო იქ, განათლების თემა საკმაოდ სერიოზულ გამოწვევად რჩება. მაღალმთიან სოფლის სკოლაში სამუშაოდ წასულ მასწავლებელს ყველასგან განსხვავებული, საკუთარი ისტორია აქვს. ჩემთვის, და ვფიქრობ, საზოგადოებისთვისაც, საინტერესოა მათი დანახვა არა მარტო პროფესიული, არამედ ყოველდღიური რაკურსითაც. პროექტ საშუალებით წარმოვაჩენ არა მხოლოდ მათ ვიზუალურ მხარეს და ყოველდღიურობას, არამედ ტექსტური ისტორიებით, მცირე ჩანახატებით თითოეულ მასწავლებელზე მოგითხრობთ“. დღეს გვანცა ჩვენი სტუმარია და პროექტის შესახებ უფრო დაწვრილებით გვიამბობს.

- პირველ რიგში, გაგვეცანი… როგორც ვიცი, პროფესიით ჟურნალისტი ხარ. როდის დაინტერესდი ფოტოგრაფიით?

- ფოტოგრაფიით ბავშვობიდან დავინტერესდი, ჩემს მეზობელს ჰქონდა ძველი, საბჭოთა ფოტოკამერა და თავად ამჟღავნებდა ფირებს. მოგეხსენებათ, როგორი პოპულარული იყო ეს მეთოდი 80-იან წლებში. ყოველთვის მაინტერესებდა პროცესი და მომწონდა ქაღალდზე აღბეჭდილი სახეები, რაც მისტიკას, ჯადოქრობას ჰგავდა ჩემს ბავშვურ წარმოსახვაში.

ჩემი პირველი სტატიის ჰონორარით, მშრალ ხიდზე, ძველი ფირის კამერა შევიძინე და ასე დაიწყო ახალი აღმოჩენების პერიოდი. რამდენიმე წლის შემდეგ, მივხვდი, რომ არ მყოფნიდა კამერის შესაძლებლობები და ცოდნა, ამიტომ დავიწყე ფოტოსკოლის ძებნა, სადაც თეორიულ და პრაქტიკულ გამოცდილებას მივიღებდი. ასე აღმოვაჩინე იური მეჩითოვის და მაიკო დეისაძის ფოტოსახელოსნო, სადაც ფოტოგრაფიის შესახებ ჩემი შეხედულებები სრულიად შეიცვალა და სხვა რაკურსით დავიწყე ამ პროფესიაზე ფიქრი. ფოტოსკოლის დასრულების შემდეგ კი, უკვე ვთანამშრომლობ სხვადასხვა კერძო კომპანიასთან და მედიასაშუალებასთან.

​განაგრძეთ კითხვა

წაიკითხეთ სრულად