Baby Bag

რა ბედი ელით პრაქტიკოს მასწავლებლებს, რომლებიც სტატუსს ვერ აიმაღლებენ

რა ბედი ელით პრაქტიკოს მასწავლებლებს, რომლებიც სტატუსს ვერ აიმაღლებენ

განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროს ინფორმაციით, განათლების მიმდინარე რეფორმის ფარგლებში, სკოლებში სწავლების ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით, მნიშვნელოვანია, რომ პრაქტიკოსმა მასწავლებელმა დაადასტუროს მინიმალური კომპეტენცია და აიმაღლოს სტატუსი. 

შესაბამისად, საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განისაზღვრა უფროსი მასწავლებლის სტატუსის მინიჭების განსაკუთრებული წესი:

  • იმ პრაქტიკოს მასწავლებელს (გარდა არაქართულენოვანი ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებების/სექტორების პრაქტიკოსი მასწავლებლისა), რომელიც 2020 წლის 31 იანვრის ჩათვლით ვერ მოიპოვებს უფროსი მასწავლებლის სტატუსს, საჯარო სკოლის დირექტორი საჭიროების შემთხვევაში გაუფორმებს ვადიან შრომით ხელშეკრულებას, ხოლო აღნიშნულ პოზიციას გამოაცხადებს ვაკანტურად.
  • ვაკანტურ პოზიციაზე კონკურსის წესით დასაქმდება პირი, რომელიც აკმაყოფილებს შესაბამის მოთხოვნებს („ზოგადი განათლების შესახებ“ საქართველოს კანონის 213 მუხლით მასწავლებლის განათლებისთვის დადგენილი მოთხოვნები).
  • ვაკანტურ პოზიციაზე შერჩეული პირის დანიშვნის შემდეგ პრაქტიკოს მასწავლებელს ვადიანი შრომითი ხელშეკრულება შეუწყდება.


იხილეთ:

​ზოგადი განათლების კანონი

​მინისტრის 2015 წლის 28 სექტემბრის N126/ნ ბრძანება საჯარო სკოლების მასწავლებელთა შრომის ანაზღაურების მინიმალური ოდენობისა და პირობების დადგენის თაობაზე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია არასდროს დაიბარონ მშობელი ბავშვის გაკიცხვისა და გაკრიტიკების მიზნით:

„ჰუმანური პედაგოგიკის თანახმად, მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს, რომ ბავშვზე რაღაც ავი უთხრას. თუ დაიბარებს, უთხრას, როგორი კარგი ბავშვია, როგორ გახარებულია თვითონ, რა ტალანტია. ამას თუ ეტყვის მასწავლებელი, აფერუმ ასეთ პედაგოგს! თუ მარტო თითი უნდა აქნიოს: „გაუზრდელი რად მომიყვანე? რად გააჩინე, თუ არ გაზრდი?!“ - ეს არის მასწავლებლის სირცხვილი.“

„ინდიგო ბავშვები მრავალმხრივ განვითარებულები არიან. ასეთები იბადებიან. რა ბადებთ, არ ვიცით. ზოგიერთი დედა დაბნეულიც არის, სად ატაროს ბავშვი: ბალეტზე, სპორტზე მათემატიკაზე, ყველაფერი უნდა ბავშვს. არ იციან, როგორ დაიმორჩილონ ბავშვი. მას სწორედ ის უნდა, რაც მე არ მინდა. ბავშვებს ახლა ჯიუტებს ვეძახით. ზოგიერთი დედა მოვა ჩემთან და მკითხავს: „როგორ დავძლიო ბავშვის ჯიუტობა?“ გასარკვევია, ბავშვი მართლა ჯიუტობს, თუ დედაა ჯიუტი. დედებიც არიან ჯიუტები. გინდა თუ არა, ეს უნდა გააკეთო. მე როგორც გითხარი ასე უნდა იყოს, იმიტომ, რომ მე უფრო ვიცი, რა გჭირდება შენ. არ იფიქროთ, ბავშვები ისე იბადებიან, რომ არ იციან, რა სჭირდებათ მათ. მათ იციან ეს ყველაფერი,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად