Baby Bag

პროფესიიდან გასვლა არ არის მარტივი, შინაგანად ძალიან განვიცდი და ვღელავ

პროფესიიდან გასვლა არ არის მარტივი, შინაგანად ძალიან განვიცდი და ვღელავ

დოდო გურგენიშვილი 48 წელია დაწყებითი კლასების პედაგოგად მუშაობს. მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.

„სოფელ ხიდისთავის სკოლაში დავიწყე მასწავლებლობა. შემდეგ რამდენიმე
სკოლა გამოვიცვალე. ბოლოს 106-ე საჯარო სკოლაში დავფუძნდი და უკვე 33 წელია აქ ვარ.

ჩემი აზრით, გარდა ბავშვების სიყვარულისა, აუცილებელია პედაგოგს ფართო ზოგადი განათლება ჰქონდეს, განსაკუთრებით დაწყებითი კლასის მასწავლებელს.

პროფესიიდან გასვლა არ არის მარტივი, შინაგანად ძალიან განვიცდი და ვღელავ. ბავშვებს ახალგაზრდა მასწავლებლები უყვართ, მათ უნდა დავუთმოთ გზა. სახელმწიფოს მხრიდან საპენსიო ასაკის პრაქტიკოსი პედაგოგებისათვის ჯილდოს გადაცემის გადაწყვეტილებამ ღირსეულად მაგრძნობინა თავი.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რამხელა რისკი და უნდობლობა იყო, რომ ჩვენი მასწავლებლები ვერ შეძლებდნენ, მაგრამ შეძლეს. დიდი შრომის ფასად, ხშირად ღამეებსაც ათენებდნენ“

„რამხელა რისკი და უნდობლობა იყო, რომ ჩვენი მასწავლებლები ვერ შეძლებდნენ, მაგრამ შეძლეს. დიდი შრომის ფასად, ხშირად ღამეებსაც ათენებდნენ“

საქართველოს საზოგადოებრივი ინტერესების დაცვის ასოციაციის (სსიდა) განათლების სპეციალისტი თამარ მოსიაშვილი სოციალურ ქსელში ერთ-ერთი მასწავლებლის წერილს აქვეყნებს.

„ჩვენს დისტანციურ საკლასო ოთახში მიმდინარეობს სწავლა ხალისითა და პროექტებით. დედამიწის დღის იუბილე ჩვენმა კლასმაც აღნიშნა შესანიშნავი პრეზენტაციებით. აქტიურობა და მონდომება დაასაწყისში რაც მქონდა არ გამნელებია. პირიქით, აზარტში შესვლა ცოდნია ამ ონლაინ სწავლებას.“

თამარ მოსიაშვილი მასწავლებლის წერილს თავის კომენტარსაც ურთავს: 

„ალბათ, ამ სიტუაციას შესწავლა დასჭირდება, როგორ შეძლეს სკოლებმა და მასწავლებლებმა არსებული შესაძლებლობების გამოყენება, ერთმანეთისა და საზოგადოებრივი მხარდაჭერის საფუძველზე სწავლის გაგრძელება. არადა, რამხელა რისკი და უნდობლობა იყო, რომ ჩვენი მასწავლებლები ვერ შეძლებდნენ, მაგრამ შეძლეს. დიდი შრომის ფასად, ხშირად ღამეებსაც ათენებდნენ,“ - წერს თამარ მოსიაშვილი.

წაიკითხეთ სრულად