Baby Bag

მე მირჩევნია ტრენინგი მასწავლებელმა ჩაატაროს, ვიდრე მასწავლებლის სახლის ტრენერმა - ბერიკა შუკაკიძე

მე მირჩევნია ტრენინგი მასწავლებელმა ჩაატაროს, ვიდრე მასწავლებლის სახლის ტრენერმა - ბერიკა შუკაკიძე

პედაგოგთა ტრენინგებთან დაკავშირებით,  მას­წავ­ლე­ბელ­თა პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის ეროვ­ნუ­ლი ცენ­ტ­რის დი­რექ­ტორ­მა, ბე­რი­კა შუ­კა­კი­ძემ გადაცემაში „ჩვენი სკოლა“ ისაუბრა. 

მისი თქმით,  პირველ რიგში, მასწავლებლის საუნივერსიტეტო განათლებას უნდა მიექცეს ყურადღება და მხოლოდ ამის შემდეგ არის ტრენინგი ეფექტური:

„ტრენინგი ეს არის, ასე ვთქვათ, დესერტი.  პირველ რიგში,  ჩვენ უნდა მივხედოთ მასწავლებლის საუნივერსიტეტო განათლებას, რომელიც უნდა იყოს მაღალი დონის. ამის შემდეგ არის ტრენინგი ეფექტური. რაც შეეხება დეცენტრალიზაციას, მასწავლებლის სახლის ტრენერს (ტრენერებს შეურაცხყოფას არ ვაყენებ) მე მირჩევნია, მაგალითად, გორის რომელიმე სკოლაში ვიპოვო კარგი მასწავლებელი, რომელმაც კარგად იცის კონკრეტულად გორის სკოლის საჭიროებები, ვიდრე მასწავლებლის სახლიდან მივლენილმა ტრენერმა. ამიტომ ჩვენ უნდა მივხედოთ მასწავლებლის სკოლის ბაზაზე პროფესიულ განვითარებას, უნდა მივხედოთ მასწავლებლის სოციო-ეკონომიკური სტატუსის ამაღლებას, რათა ეს პროფესია გახდეს პოპულარული მაღალი სააზროვნო უნარების მქონე სტუდენტებში და ისინი შეუერთდნენ ამ პროფესიას. ჩვენ ვიწყებთ მაღალი დონის სოციალურ კამპანიას. ჩემთვის პატრიოტობა არის ტყიბულის რაიონის სოფელ მუხურაში (მთის სკოლაა) მასწავლებლად მუშაობის დაწყება. ახალგაზრდა პატრიოტმა თავისი პატრიოტობა იქ მუშაობით უნდა გამოავლინოს,“ - აღნიშნა ბერიკა შუკაკიძემ.  

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად