Baby Bag

გა­აგ­რ­ძე­ლებს თუ არა მასწავლებლის სახლი ტრა­დი­ცი­ულ ტრე­ნინ­გებს, თუ ამა­საც „მასწავლებლის ეროვ­ნუ­ლი სკო­ლა“ ჩა­ა­ნაც­ვ­ლებს?

გა­აგ­რ­ძე­ლებს თუ არა მასწავლებლის სახლი ტრა­დი­ცი­ულ ტრე­ნინ­გებს, თუ ამა­საც „მასწავლებლის ეროვ­ნუ­ლი სკო­ლა“ ჩა­ა­ნაც­ვ­ლებს?

გა­აგ­რ­ძე­ლებს თუ არა მასწავლებლის სახლი ტრა­დი­ცი­ულ ტრე­ნინ­გებს, თუ ამა­საც „მასწავლებლის ეროვ­ნუ­ლი სკო­ლა“ ჩა­ა­ნაც­ვ­ლებს?  - აღნიშნულ კითხვას მასწავლებლის პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანმა ​„ახალი განათლებისთვის“ მიცემულ ინტერვიუში უპასუხა. 

მისი თქმით, „მას­წავ­ლებ­ლის ეროვ­ნუ­ლი სკო­ლა“ ტრადიციულ ტრე­ნინ­გებს, გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი მიზ­ნი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ვერ ჩა­ა­ნაც­ვ­ლებს:

„სა­მო­მავ­ლოდ ცენტრს აქვს სი­ახ­ლე, რაც გუ­ლის­ხ­მობს სხვა ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის შე­მოყ­ვა­ნას მას­წავ­ლებ­ლის პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის პრო­ცეს­ში, შე­სა­ბა­მი­სი წე­სი ერ­თი კვი­რაა რაც დამ­ტ­კიც­და, ამ სი­ახ­ლე­ზე მო­მა­ვალ­ში გვექ­ნე­ბა სა­უ­ბა­რი. ამ ეტაპ­ზე კი, პრაქ­ტი­კოს მას­წავ­ლებ­ლებს გა­მოც­დე­ბის­თ­ვის მო­სამ­ზა­დე­ბელ ტრე­ნინ­გებს ვთა­ვა­ზობთ. ეს ტრე­ნინ­გე­ბი ახ­ლაც მიმ­დი­ნა­რე­ობს და, ბუ­ნებ­რი­ვია, ნო­ემ­ბ­რის გა­მოც­დე­ბამ­დე გაგ­რ­ძელ­დე­ბა. ამას­თა­ნა­ვე, რამ­დე­ნი­მე მო­დულ­ზე გა­მოცხა­დე­ბუ­ლი გვაქვს ტრე­ნინ­გი, რო­მელ­საც ასე­ვე გა­ვაგ­რ­ძე­ლებთ. „მას­წავ­ლებ­ლის ეროვ­ნუ­ლი სკო­ლა“ ამ ტრე­ნინ­გებს, გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი მიზ­ნი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ვერ ჩა­ა­ნაც­ვ­ლებს - მიმ­დი­ნა­რე ტრე­ნინ­გე­ბის მი­ზა­ნი გა­მოც­დის­თ­ვის მომ­ზა­დე­ბა და მოქ­მე­დი მას­წავ­ლებ­ლე­ბის პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბაა, ხო­ლო სკო­ლის მი­ზა­ნი მას­წავ­ლებ­ლო­ბის მსურ­ვე­ლე­ბის სპე­ცი­ა­ლუ­რი კურ­სით მომ­ზა­დე­ბაა, რომ­ლის შე­დე­გა­დაც, მას­წავ­ლებ­ლე­ბი და მას­წავ­ლებ­ლო­ბის მსურ­ვე­ლე­ბი, მცი­რე­კონ­ტინ­გენ­ტი­ან სკო­ლებ­ში, რამ­დე­ნი­მე საგ­ნის სწავ­ლე­ბას შეძ­ლე­ბენ, ანუ ამ პროგ­რა­მე­ბის მი­ზა­ნიც გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლია და სა­მიზ­ნე აუდი­ტო­რი­აც,“ - აღნიშნა მანანა რატიანმა. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“

ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“
„ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“, - ამის შესახებ სოციალურ ქსელში ფილოლოგი გია მურღულია წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„​ერთხელაც დავწერ - იქნებ ვინმემ გაიგონოს:

ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“.
რატომ უნდა ვისახავდეთ მიზნად ზოგადსაგანმანათლებლო სივრცეში საუნივერსიტეტო განათლების ელემენტების ჩამოტანას - ვის სჭირდება ასეთი სიურელისტური ამოცანების გადაწყვეტა, მითუმეტეს, რომ ვერასდროს წყდება?

​ბავშვი სკოლაში ლიტერატურის გაკვეთილებზე უნდა მიდიოდეს ინტელექტუალური და ესთეტიკური სიამოვნების აღსაქმელად და მისაღებად და არა დაუსრულებელი განმარტებებისა და სქემების დასაზუთხად - მხატვრულ ტექსტებს არ სჭირდებათ არც პროკრუსტეს სარეცელი და არც „საბოლოო ჭეშმარიტებანი“.

​ლიტერატურის გაკვეთილი ფიქრისა და განცდის თავისუფლების გაკვეთილია - როგორც მოსწავლის, ისე მასწავლებლისთვისაც და არა სტანდარტიზებული იდეების უაპელაციო კულტივირება და ჩანერგვა პედაგოგისა თუ ბავშვის ცნობიერებაში, რისი ძალდატანებითი თავსმოხვევის (ერთადერთობის ნიშნით!) დაუსრულებელ მცდელობასაც ახლა ვხედავთ საქართველოს სკოლებში.

​სახელმძღვანელოებში არ უნდა იყოს ამოსახევი ფურცლები, როგორც კარგად არის მინიშნებული შესანიშნავ ფილმში „მკვდარი პოეტების საზოგადოება“. სასწავლო წიგნების შეფასების დღეს დამკვიდრებული „სისტემის“ პირობებში კი შესაძლოა ისეთი „სახელმძღვანელოები“ შეიქმნას, რომლებშიც ბევრი ფურცელი ამოსახევი იქნება.

​ბრმა უნდა იყო, რომ ვერ ხედავდე, რა სავალალო შედეგთან მიგვიყვანა ქართულ სკოლაში ჰუმანიტარული განათლების სფეროში არამართებული „პრინციპების“ დამკვიდრების დაუსრულებელმა და უდღეურმა „ექსპერიმენტებმა“, რომლებსაც ამ საქმისთვის სრულიად შეუფერებელი და კატეგორიულად უინტერესო ადამიანები ატარებენ - ისინი საკუთარი ცნობიერების კლიშეებს ავრცელებენ მხოლოდ.

​კარგად დაიმახსოვრეთ, რომ ეგ თქვენი ე.წ. „მატრიცები“, რომლებითაც ყველას თავი მოაბეზრეთ, ბავშვის მიერ ლიტერატურის აღქმის სიკვდილია - სასკოლო ეტაპზე ის სიამოვნებასა და სიხარულს ეძებს და არა ყალბ „მეცნიერებას“. არც მასწავლებლებს სჭირდებათ ლიტერატურის სწავლების ერთადერთი „სწორი პრინციპის“ ყოველდღიური დამხობა თავზე - სწავლებაც შემოქმედების თავისუფლებაა და ამიტომ.

​დავაცადოთ ბავშვებს, რომ შეიყვარონ და არა შეიძულონ კარგი ლიტერატურა - ის ამას იმსახურებს,“ - წერს გია მურღულია.

წაიკითხეთ სრულად