Baby Bag

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქართველმა მასწავლებლებმა etwining-ის შემაჯამებელ კონფერენციაში მიიღეს მონაწილეობა

ქალაქ კანში, (საფრანგეთი) ჩატარდა etwinning-ის ყოველწლიური შემაჯამებელი კონფერენცია, რომელიც „დემოკრატიულ ჩართულობას“ მიეძღვნა.

„იქ, სადაც განათლება თანხვედრაშია დემოკრატიასთან“- ამ სახელწოდების მქონე კონფერენციას 500-მდე მონაწილე, მათ შორის 4 ქართველი მასწავლებელი ჰყავდა. ნინო თამარაშვილი ( “სკოლა ოპიზა”, ინგლისური ენის მასწავლებელი), მაკა მარჯანიძე (ქ.ქარელის N2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ციცი ჭანტურია (წალენჯიხის #2 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი), ინგა გოგალაძე (დაბა სურამის #4 საჯარო სკოლის ინგლისური ენის მასწავლებელი).

როგორ საზოგადოებაში იცხოვრებენ ჩვენი შვილები ხვალ? როგორ შეძლებენ მომავალში ისინი საზოგადოებაში მიმდინარე პროცესებში სრულად ჩართვასა და მონაწილეობას? ეს ის კითხვებია, რომლებიც კონფერენციაზე განხილულ თემებს დაედო საფუძვლად.

პირველ დღეს გამოვლინდა 2019 წლის ევროპის პრიზის მფლობელებიც.

კონფერენციის მეორე დღეს, მასწავლებლებმა მონაწილეობა მიიღეს სხვადასხვა სამუშაო შეხვედრასა და სემინარებში. Etwinning-ის ელჩებმა საკუთარი საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითები და გამოცდილება გაუზიარეს კონფერენციის მონაწილეებს.

სასწავლო აქტივობის დასრულების შემდეგ, სპეციალისთა და ექსპერტთა მონაწილეობით, გაიმართა მსჯელობა საკითხზე: „როგორ შეიძლება ზემოქმედება

მოვახდინოთ სასკოლო სისტემაზე, მათი დემოკრატიულობის ხარისხის ამაღლების

მიზნით?“. აღნიშნული მსჯელობის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან შედეგად უნდა ჩაითვალოსბელგიელი მოსწავლის ბერკან ალჩის მიერ გამოთქმული თამამი მოსაზრება, რომელმაც განაცხადა: „თუ თქვენს მოსწავლეებს ავტონომიასა და მოქმედების თავისუფლებას მისცემთ, აღმოაჩენთ, რომ ყველაზე პასიური მოსწავლეც კი მოტივირებული გახდება“.

კონფერენციის მეორე დღეს ჩატარდა მრავალფეროვანი და საინტერესო სამუშაო შეხვედრები, სადაც პედაგოგებმა ერთმანეთს გაუზიარეს გამოცდილება, იმუშავეს მცირე ჯგუფებში, იმსჯელეს სწავლების სხვადასხვა მეთოდებზე: სწავლა კეთებით, საჯარო საუბრების ტექნიკა, ასევე სკოლებში არსებულ დემოკრატიულ ორგანოებზე, რა აქტივობებით არის შესაძლებელი მოსწავლეებს დაეხმარონ გააცნობიერონ რას ნიშნავს დემოკრატია. კონფერენციის მესამე დღეს მოხდა საუკეთესო პრაქტიკის მაგალითების გაზიარება.

კონფერენციის მესამე დღეს, მონაწილეები აქტიურად ჩაებნენ ინტერაქტიულ სასწავლო აქტივობაში, რომელიც დემოკრატიის თემას ეძღვნებოდა. ისინი სხვა მონაწილეების წინაშე წარსდგნენ საკუთარი იდეებით, ცდილობდნენ საკუთარი კოლეგების დარწმუნებას, ჩაერთვნენ განხილვებში და საბოლოოდ კენჭისყრის საშუალებით აირჩიეს საუკეთესო იდეა.

კონფერენციის ერთ-ერთი ყველაზე პროდუქტიული, სახალისო და მრავლისმომცველი თემა იყო მუშაობა პროექტზე სახელწოდებით “ითვინლანდია”, რომელიც სამივე დღის მანძილზე განაწილებულ აქტივობებს მოიცავდა. მისი შინაარსი დემოკრატიის თემას უკავშირდებოდა და ამასთანავე სახალისოდ და ძალიან საინტერესოდ მიმდინარეობდა. კონფერენციის ყველა მონაწილე განაწილებული იყო სხვადასხვა ჯგუფში.

თითოეულ ჯგუფს მიეცა ერთნაირი დავალება, რომლის პრეზენტაციაც მოხდა კონფერენციის დასკვნით ნაწილში. ხმის მიცემის სისტემით კი გამოვლინდა გამარჯვებული ჯგუფი.

სამდღიანი კონფერენცია ნაყოფიერი იყო eTwinningplus ქართული სკოლების წარმომადგენლებისთვის, რადგანაც შეძლეს საკუთარი პრაქტიკის გაზიარება, ევროპელი კოლეგების მხრიდან ინტერესის გაღვიძება და პირდაპირი კონტაქტის გზით ახალ პროექტებზე იდეების მოძიება.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს... და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი“

„ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს... და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი“

იცით, იმ ერთი მასწავლებლის ამბავი საიდან იღებს სათავეს? აი, იმ მცდარი აზრიდან, ქალს რომ ყველაზე მეტად მასწავლებლობა გამოუვა. განა რამე, უბრალოდ ეს პროფესია უფრო უხდება, ეს პროფესია უფრო შეეფერება. ნუთუ კაცს არ შეჰფერის მასწავლებლობა? როგორ არა, მაგრამ მაინც უფრო ქალურია. არადა, ოდესღაც ითქვა და ვამბობთ, რომ პროფესიებს სქესი არ აქვთ, მაგრამ მასწავლებლობა მაინც ქალის საქმეა.

მასწავლებლობა მარტივი არაა. მით უმეტეს, ეს ის საქმე არაა, ამ მცდარი აზრების გარემოცვაში გაზრდილმა ადამიანებმა რომ უნდა შეასრულონ, მხოლოდ იმიტომ, რომ მათ ბავშვობაში ასე ჩააგონეს. ეს პროფესია ჩვენს არჩევანსა და შესაძლებლობებს შორის დგას, ჩვენს სიყვარულის უნარსა და მოთმინებას შორის დგას და აქ ყველას ადგილი ნამდვილად არაა.

ამ პროფესიაში ძალიან მამაცი ადამიანების ადგილია. ადამიანების, რომლებსაც ბოლომდე ესმით მასწავლებლობის და განიცდიან მას. ადამიანების, რომლებსაც შეუძლიათ აიღონ პასუხისმგებლობა და შეეჭიდონ ურთულეს საქმეს. ადამიანების, რომლებსაც არ ეშინიათ საკუთარი მოსწავლეების, არ ეზიზღებათ ისინი და სულმოუთქმელად არ ელიან დროს, როდესაც მათგან თავისუფლები იქნებიან.

იქნებ, მას საერთოდ არ უნდოდა მასწავლებლობა? იქნებ, კოსმოსში გაფრენაზე ოცნებობდა ბავშვობაში, მაგრამ შემდეგ ის საქმე არჩია, რომელიც ერთი შეხედვით ძალიან მარტივად ჩანდა - შედიხარ კლასში, გამოკითხავ მოსწავლეებს, შემდეგ გაკვეთილს ახსნი და ისევ უკან გამოდიხარ. და ყოველდღე ასე გრძელდება.

მისი არსებობა არ გამკვირვებია. ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს და დამალავს მომავალშიც. და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს. და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი.

მისი დასჯით არაფერი შეიცვლება - მას ხომ ისინი დასჯიან, ვინც თავად სისტემა შექმნა.

ავტორი: მარიამ გვარამია

წაიკითხეთ სრულად