Baby Bag

„დარწმუნებული ვარ, მისი პატარები დაუფასებენ ამ დიდ შრომას“ - მშობლის საჯარო მადლობა მასწავლებელს

„დარწმუნებული ვარ, მისი პატარები დაუფასებენ ამ დიდ შრომას“ - მშობლის საჯარო მადლობა მასწავლებელს

პანდემიის პერიოდში მასწავლებელთა შრომა კიდევ უფრო ფასადუდებელი გახდა. სწორედ ამასთან დაკავშირებით მოგვწერა მშობელმა ინდირა ზოიძემ და თავისი შვილის, გიორგი წითელაძის მასწავლებელს საჯაროდ გადაუხადა მადლობა:

„ბათუმის N4 საჯარო სკოლის 1-ლი კლასის მასწავლებელს, მაია ასამბაძეს უდიდეს მადლობას ვუხდი იმ უდიდესი შრომისთვის, რაც მან გასწია ჩვენი პატარებისთვის. მაია მასწავლებელი დღე და ღამე თავდაუზოგავად მუშაობდა, რომ ონლაინ რეჟიმში ესწავლებინა ჩვენი პატარებისთვის. დარწმუნებული ვარ, მისი პატარები დაუფასებენ ამ დიდ შრომას. მადლობა განათლების სამინისტროს, რომ ასეთ დროს, საგანგებო მდგომარეობაშიც კი ზრუნავს ჩვენი შვილებისათვის. მინდა, ეს სამადლობელო სრულიად საქართველომ ნახოს. მინდა, ყველამ გაიგოს, არიან თავდაუზოგავი მასწავლებლები, რომლებიც ისე ზრუნავენ ჩვენს პატარებზე, როგორც თავიანთ შვილებზე. მადლობა ყურადღებისთვის და წარმატებებს გისურვებთ ყველას.“

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან მიჭირს პროფესიის დატოვება, თუმცა ვთვლი, რომ სკოლაში ახალგაზრდები უნდა მოვიდნენ“

„ძალიან მიჭირს პროფესიის დატოვება, თუმცა ვთვლი, რომ სკოლაში ახალგაზრდები უნდა მოვიდნენ“

მერი ტეფნაძე - ლურსმანაშვილი 44 წელია სურამის N2 საჯარო სკოლაში დაწყებითი კლასების პედაგოგად მუშაობს. მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.

„დავამთავრე ნიკოლოზ ბარათაშვილის სახელობის გორის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი დაწყებითი კლასების სპეციალობით. სურამის მე-2 სკოლა არის ჩემი მშობლიური სკოლა. მას შემდეგ, რაც აქ დავიწყე მუშაობა, გაკვეთილი სხვაგან არ ჩამიტარებია.

სულ ვამბობ, სკოლაში მუშაობას ვერ შეძლებ, თუკი მოწოდებით პედაგოგი არ ხარ. მე ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ ეს ჩემი პროფესია იყო.

ნამდვილმა პედაგოგმა უნდა შეძლოს თავისი მოსწავლეებისა და მშობლების ნდობის მოპოვება, მათი ოჯახის წევრი უნდა გახდეს. უნდა იცოდეს ყველა მოსწავლის პრობლემა, რა უჭირთ მათ, რა ულხინთ. ეს უნდა მოახერხოს უანგარო სიკეთის კეთებით. ჩემი აზრით, ამის შემდეგ მოდის ურთიერთსიყვარულიც.

ჩემი მოსწავლეების იმედი მაქვს, მათ საგნობრივ ცოდნასთან ერთად ყველაფერი ვასწავლე, რაც ვიცოდი: სიყვარული, თანადგომა, ტოლერანტობა, განვუვითარე სამოქალაქო ცნობიერება.

ძალიან მიჭირს პროფესიის დატოვება, თუმცა ვთვლი, რომ სკოლაში ახალგაზრდები უნდა მოვიდნენ. მზად ვარ, მათ წლების განმავლობაში დაგროვილი ჩემი გამოცდილება გავუზიარო, ვასწავლო, როგორ მოიპოვონ ბავშვების ნდობა და სიყვარული.

საპენსიო ასაკის პრაქტიკოსი პედაგოგებისათვის ჯილდოს გადაცემა წინ გადადგმული ნაბიჯია სახელმწიფოს მხრიდან. მაინც ვფიქრობ, რომ ფინანსურზე მეტად ამ გადაწყვეტილებას მორალური დატვირთვა აქვს. წინა წლებში ისე წავიდნენ პედაგოგები სკოლიდან, ასეთი მხარდაჭერა და დაფასება არ უგრძნიათ.“

წაიკითხეთ სრულად